『First Roommate』

4.5K 415 472
                                    

21.02.2017

"Evet, herkes eşyalarıyla beraber burada değil mi? 8 kişiyi bir arada tutmak neden zor görünmemesine rağmen bu kadar zor ki?" Chan hyung yurdun salonundaki koltuğa sığmaya çalışan bizleri saymaya çalışırken Jeongin de son gelen kişi olarak montunu askılığa asıyordu.

2 hafta geçmişti herkesle tanışmamızdan beri ve şu Survival Show başlamıştı. Şu an oda yerleşmesi yapıyorduk ve bu kayda alınıyordu. Şu sıralar çok yoğundum, izleyemeyecek olmama üzülüyordum.

"Hyung, hyung. Sonuncumuz Jeongin geldiğine göre şu an 8 kişiyiz." Ben artık oturduğum koltukta düşme tehlikesi yaşarken dayanamayıp hyungun saymasını yarıda kesmiş ve 8 kişi olduğumuzu doğrulamıştım.

"Ama ben niye 7 sayıyorum Changbin?!" Bir eliyle bir benimle bakışırken aptal ama tatlı gözüktüğünün farkında olmadığına emindim.

"Çünkü 2 saattir kendini saymayı unutuyorsu-Ya bu kimin ayağı?!" Sinirle beni sırtımdan iten ayağın geldiği yeri gözlerimle takip edip Hyunjin ile karşılaşmıştım. Saf saf gülüyordu. Velet, yakışıklı olmasaydı geçirirdim yüzüne ama işte kıyamıyordum ki o yüzü morartmaya.

Başımı iki yana sallayıp yerimden kalktım. Diğerleri de oflamaya başlamıştı. Sıkılmıştık ve odalarımıza geçip dinlenmek istiyorduk. En azından ben öyle istiyordum, tamam mı?

"Oda işini nasıl halledeceğiz?" Minho hyung beynimden geçen şeyi dile dökünce Chan hyunga baktım hemen. Chan hyung da bakıcımız falan gibi olmuştu ama yani 7 yıllık stajyersin bir zahmet yap bakıcılığını da.

"Kura çekelim. Ben de yoruldum o yüzden çabuk oluyoruz, tamam mı? 2 kişi 2 kağıt seçecek şekilde yazıyorum. Kim seçmek istiyor? Onları yazmayacağım." Chan hyung bir anda nereden bulduğunu anlamadığım kalem ve kağıtlara kura seçmek isteyen Felix, Hyunjin ve Jisung hariç isimlerimizi yazarken ben sıkıntıdan patlamak üzereydim. Gözlerimi üyelerin üzerinde gezdirdim.

Koltukta Seungmin uyumaya çalışıyor, Hyunjin de onun tatlı ve uykulu hâline gülüyordu. Tekli koltukta baş aşağı duran Minho hyung kollarını kavuşturmuş ve gözlerini kapatmıştı, uyumuyordur herhalde. Minho hyungun oturduğu koltuğun kol koyma yerine - adını bilmiyorum o şeyin - Jisung oturmuş saçma salak şarkılar mırıldanıyordu. Chan hyung ortadaki küçük sehpaya kollarını dayamış kağıtlara isim yazıyor ve yanındaki Jeongin de yazılan kağıdı kura için katlıyordu. Felix'i göremeyince merak ettim, az önce burada olduğuna emindim.

"Bitti hepsi, toplaşın bakayım. Felix evi gezmeyi bırakıp gelir misin şuraya?"

Felix içeride bir yerden koşarak gelirken kağıt seçeceği için sevinçli olduğunu yüzünden anlıyordum. Şapşal şapşal gülüyordu.

Seungmin'in seçtiği kağıtta Chan hyung ve Hyunjin çıkmıştı. Şaşırmıştım çünkü o üçü iyi anlaşıyordu fakat Seungmin isimleri görünce sızlanmıştı. Eh, rahatsız edilmek hoşuna gitmiyor olmalıydı.

Seungmin'den sonra kura çekmek için hevesli olan Felix kağıtları seçti.

"Tamam, kuraya göre... Changbin hyung ve Jeongin. Üçümüz bir odada kalacağız!" Felix gülümseyerek başını kağıtlardan kaldırınca göz göze gelmiştik. Ben fazla sevinmiştim sanki, heyecanlıydım tamam ama olması gerekenden fazla gibiydi. Anlayamadım neden olduğunu. Ben de Felix'e gülümsedim düşüncelerimin arasında.

Jisung'un seçmesine gerek kalmamıştı. O da Minho hyung la iki kişilik odada kalacaktı.

Herkes rahat bir nefes alıp odalara yerleşmek için ayaklanmıştı sonunda. Boğulacak gibi hissettim, bu kadar kalabalığa alışık değildim ki ben. Evde de annem, babam ve ben vardım sadece. Şimdiyse 5 kişi daha vardı yanımda ve beraber yaşayacaktık.

firsts are memorable, changlix ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin