Regrets [Completed]

Part 2

(Zawgyi ver)

ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္တိုတုိနဲ႔ bin လက္ကိုဆြဲၿပီးထြက္လာခဲ့တာ ကန္တင္းေရာက္တဲ့အထိဆိုပါေတာ့

binကလည္း ကြၽန္ေတာ္ဆြဲေခၚလာတဲ့ေနာက္ကို ဘာစကားတစ္ခြန္းမွမဆိုဘဲေခါင္းေလးငံု႔ကာပါလာတယ္ေလ ကန္တင္းေရာက္ေတာ့ စားပြဲတစ္ခုတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး

"Bin!"

ကြၽန္ေတာ္အသံနည္းနည္းက်ယ္သြားတာေၾကာင့္ ေဘးဝိုင္းကလူတစ္ခ်ိဳ႕ကပါလွည့္ၾကည့္ လွည့္ၾကည့္ ျဖစ္သြားတယ္ bin ကေတာ့ ေၾကာက္လို႔ထင္ပါရဲ႕ သူ႔ကိုယ္ေလးပင္ တုန္တက္သြားတယ္
ကြၽန္ေတာ္လည္း မ်က္လံုးမွိတ္၍အသက္ ဝဝ ရွဴကာစိတ္ကိုအရင္ေလ်ာ့ၿပီးမွ

"bin ကိုယ္ေမးတာအမွန္တိုင္းေျဖ"

bin ေခါင္းေလးသာၿငိမ့္ျပရွာတယ္ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္နွာကိုေတာ့ျပန္ၾကည့္မလာပါ

"bin ကိုယ့္ကိုၾကည့္ သူတို႔ကဘာလို႔မင္းကိုအဲ့လို ဆက္ဆံတာလဲ? မင္းကေရာ ဘာလို႔ဘာမွျပန္မေျပာဘဲၿငိမ္ေနတာလည္း ဟမ္! ငါေမးေနတယ္ မင္းကေရာလို႔!!!"

"bin..bin..ေၾကာက္...ေၾကာက္လို႔ပါ"

"ဘာာာာာ!!!"

"ဟုတ္တယ္ yeon....bin သူ..သူကိုေၾကာက္တယ္"

ေခါင္းသာတြင္တြင္ငံု႔ၿပီး တစ္ရွံု႔ရွံု႔ ငိုေနတဲ့ ကေလးေပါက္စ ရယ္ပါ

"bin ကသူတို႔ကိုဘာလို႔ေၾကာက္ရတာလဲ ကိုယ့္ကိုေျပာျပလို႔ရမလား ငါတက္နိုင္တာရွိရင္ ကူညီမယ္ေလ ဟုတ္ၿပီလား အဲ့တာေၾကာင့္မငိုနဲ႔ေတာ့
Aigoo ကေလးက်ေနတာဘဲ မငိုနဲ႔ေတာ့ ဟုတ္ၿပီလား"

ကေလးတစ္ေယာက္လိုကြၽန္ေတာ္ေခ်ာ့ျမဴလိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္ေတြသုတ္ၿပီးပါးခ်ိဳင့္ေလးေတြခြက္ဝင္သြားတဲ့အထိ အလွပဆံုးၿပံဳးျပလာတဲ့ bin
လွတယ္ အင္း သိပ္လွတယ္ ကြၽန္ေတာ္ေယာက်ာ္းေလးတစ္ေယာက္ကို လွတယ္လို႔သံုးနႈန္းလိုက္မိတာလား တကယ္လည္း bin  အၿပံဳးကသိပ္ကိုလွရက္လြန္းပါတယ္

"yeon ya...yeon"

ကြၽန္ေတာ္ bin အၿပံဳးေတြကိုေငးေနမိတာ သူေခၚေနတာေတာင္မၾကားမိတဲ့အထိ bin ေခၚသံၾကားမွ အသိျပန္ဝင္လာၿပီး