In Love with the Same Girl (COMPLETED)

Panimula

Jeffrey Yzano Lerviano

Finally, nakalabas na rin ako mula sa college after 5 years. This is every people’s dream: to graduate.

I never seen this world while I am inside the college. I’ve never see how this world grow, but I am prepared in this world.

I am Jeffrey Yzano Fierro Lerviano, known as Frey. 25 years old na ako. At ngayon, I am graduated from National Police Academy, since I’m graduated there and I am a board passer, I am now a Police Inspector.

Ngayon, nakatayo lang ako rito sa lugar kung saan ako nagsimula, kung saan ako pinanganak, sa Barangay Pansol. I am from a poor family. But, it wasn’t a problem if you want to be successful.

I don’t know kung bakit ako dinala ng paa ko sa lugar na ito. Para bang may sariling mundo ‘tong paa ko dahil kung saan-saan ako dinadala.

Nasa sidewalk lang ako at tahimik na tinatanaw ang paligid. Ramdam ko ang init ng araw dahil tanghaling tapat ngayon. Naririnig ko ang makina ng kotse at mga ingay sa paligid ko. Pero biglang may bumangga sa’kin. Nag-sorry s’ya kaya tinanguan ko na lang. Agad s’yang tumakbo patungo sa gawing mall.

Pero may kumurot sa puso ko na para bang nakita ko na s’ya noon.

She has a brown hair but I think it’s artificial. She also has a bangs covering her eyes and she was morena. Para bang pamilyar talaga s’ya.

Ilang minuto na akong nakatulala sa gawing tinakbuhan n’ya. Hahabulin ko sana pero masyadong matagal na mula nang mabangga n’ya ako, siguradong nakalayo na ‘yun.

Pero may sariling buhay ang paa ko. Kanina pa ‘to. Kusa s’yang naglalakad. Nakapasok na ako ng mall na nakita kong tinakbuhan n’ya kanina.

Tingin-tinginan ako ng mga tao. Naka-uniporme pa ako ng pulis, kakagaling ko lang sa graduation.

Nililibot ng mata ko ang paligid at walang pinapalagpas ni isang mukha. Pero bigo dahil hindi ko s’ya nakita. Para bang disappointed ako ng sobra dahil hindi ko s’ya nakita.

Krukkk… krukkk…

Rinig kong reklamo ng tiyan ko. Hindi pa kasi ako kumakain. Buti nasa mall ako ngayon at tumungo ako sa malapit na restaurant, ang kainan na may sumpa, ang McDonald, syempre char lang, ‘di ako basher baka ‘di nila tanggapin order ko. Pumasok na ako sa loob at dumiretso sa counter. Bumili ako ng chicken fillet at burger.

Pagkakuha ko ng order ko, umupo ako sa sulok ng restaurant. Ngayon ko lang naalala na nasa UP Town Center ako ngayon. Madalas ako pumunta rito noong high school ako sa pagkakaalala ko.

Tahimik lang akong kumakain habang sa may table sa tabi ko ang ingay. Parang walang kasama at walang katabing costumer din.

Natapos na akong kumain at pinapak naman ang burger. Napatingin ako sa gawi ng mga maiingay. Limang babae, magtrotropa ata. Isang medyo pandak, isang mataba, ‘yung isa naman maputi, ‘yung isa naman ay morena at itong nasa harap ko na nakatalikod sa akin, ‘yung nakabangga sa akin.

Medyo sumaya ang mood ko, I’ve found miss familiar. Pero napatingin sa akin ang apat at napataas ang kilay.

“Justine?” tanong ng medyo pandak sa kanila. ‘Di naman next page sa mapagpintas ako pero totoo, pandak s’ya. Sa kalkula ko mga kasing gulang ko mga ‘to.

Nanatiling nakatingin silang lahat sa akin. Pero nagtataka ako, sino si Justine? Tumingin ako sa likod ko pero nasa sulok ako kaya wala namang tao sa likod ko.

“Ha? Sinong Justine ang tinutukoy mo?” tanong ko.

“Nevermind, nagkamali lang ako,” sagot n’ya.