Dzisiaj jest dokładnie ósmy dzień mojego pobytu w Aokigahara, wczoraj nie salo się nic co mogłoby zakłócić mój pobyt. Mój sąsiad właśnie na mnie patrzy przejmującym a za razem mrożącym krew w żyłach spojrzeniach. Nie wiem co zamierza mi zrobić chłopak i dlaczego na mnie patrzy ale w głębi duszy czuje że nie zamierzam się tego dowiadywać. Musisz pamiętać, że samobójca nie będzie kontaktował się z innym potencjalnym, ale patrząc na jego wzrok przeczuwam że on jednak by chciał, nie myśle, że chciałby się zaprzyjaźnić ale na pewno czegoś dowiedzieć. Jedyne co niepokojące to to że często nie ma go obok swojego namiotu, logicznie myśląc w tym lesie nie znajdziesz nic oprócz ciał i jeszcze żyjących ludzi, ale jednak nie zastanowisz go w namiocie lub obok. Nigdy w planach nie miałem go śledzić ani też nie mam zamiaru tego robić nie mogę być pewny co zastanie. Nawet czasami twój przyjaciel może okazać się psychopatą. Nie twierdzę ze tak jest ale skąd możemy mieć pewność, przecież nie rozpoznamy tego, na pierwszy rzut oka zawsze wszystko będzie dobre, idealne bez wad, ale gdy spojrzymy w głąb ukarze nam się brud ludzkiego istnienia. Tym brudem może być kłamstwo, kradzież, egoizm, morderstwo. Jesteśmy pyłkiem w galaktyce, a jednak tak wiele znaczymy. Zapominamy o tym codziennie przez złe spojrzenie, kolejne kłamstwo, wyśmiewanie się czy obgadywanie. To przez ludzi tak wiele się dzieje na tej ziemi, ziemi która przesiąkła cierpieniem i bólem młodszych, starszych. To straszne i tragiczne jak bardzo nie którzy się gubią i wypłakując litry łez. Wszystko zachowane jest w sercu tej osoby bo zdarzeń nie da się zapomnieć. Być może ja tutaj się znajduje bo też nie umiałem zapomnieć, zbyt bardzo wszystko ukrywałem w sobie, zbyt bardzo wyzywałem się na sobie przez użycie ciała jako płótna dla prostych linii. Wystarczyło jedne ciepłe spojrzenie, słowo otuchy i zrozumienie tego że pragnę być prawdziwym sobą i nie chcę udawać kogoś tylko po to żeby być docenianym wśród rówieśników i rodziny, która najbardziej powinna rozumieć mnie jako swojego syna, brata, wnuka, kuzyna. Człowiek powinien umieć zrozumieć człowieka. Każdy kąt tej ziemi jest jakoś skażony mniej lub bardziej. Zamiast zastanowić się co robimy, niszczymy ludzi. Jestem gotów powiedzieć za każdego z nas który znajduje się w tym lesie jedno zdanie: Jestem tu bo czuje się jak wrak człowieka. Pamiętaj nigdy nie bądź pewny kto siedzi tuż obok ciebie.
CZYTASZ
Ostateczne wyjście- Aokigahara
Teen FictionZatracenie, smutek, i niechęć do życia. Aokigahara to las w Japonii ciche miejsce, raj dla turystów. W ziemi zachowane są wspomnienia, smutek, litry wylanych łez. W środku lasu możemy usłyszeć echo krzyku, poszukiwania sensu życia. Wejdź w głąb psyc...