Embracing the Chaos (Eclipse Series #1)

Chapter 12

Pagtapos nitong linisan ang sugat ko, he went out after asking me to wait for him. I don't know what is this for, hindi ko rin naman na kasi siya natanong, e.

But aalis daw siya to check his team. Ang hindi ko alam is why he asked me to wait for him here? May violin lesson pa ako at release ng single nila maya maya. I can't miss it out.

"Is he asking me out now?" Tanong ko habang nakaupo sa may hagdan.

Nasa may labas na ako ng infirmary habang hinihintay siya. Sinilip ko ang sugat ko na naka band aid na, mabuti na lang at hindi naman gan'on kalalim and hindi naman ito kumikirot.

"Why is he so great on doing this?" Tanong ko habang nakasilip sa sugat kong may benda. "Or it's just a simple work? Everything about him just looks so great for me? Ewan."

Nilabas ko nalang muna ang phone ko to take some selfie. Mabuti na lang at iphone 'to so maliwanag kahit na padilim na ang langit ng konti. Huwag naman sana umulan, baka mahirapan ako umuwi.

Ilang take din 'yon bago ako nakapili ng i-upload ko sa story ko. Do I really need to delete this 94 photos? I can't find my right angle, ang pangit ng kuha ko!

Dinelete ko na muna ang iba. This is just so annoying when taking pictures e. When you're in the mood but the selfie you got isn't cooperating.

"This will do," Bulong ko habang dinedesign ang picture ko ng onti. "Ang cute ko pa naman dito." Bulong ko pa, swaying my feet in the air.

I captioned it with, "what took you so long? here, a selfie!"

I decided to story it in a close friend mode. Sina Axel and mga close friends ko lang na literal ang makakakita.

Ilang minuto pa akong naghintay and I'm bored as hell. Uwi nalang muna kaya ako? He won't get mad at me for doing that, right? Alas tres na ha.

"Sorry for making you wait."

Napatingin ako kay Axel na nasa may kabilang pasilyo, I think he ran himself here. Hingal na hingal siya. Nakahinga ako ng maluwag nang makita ito.

"Ha?" Clueless kong tanong. I went near to him instead, may dala pa itong sports bag na nakasukbit sa kanang braso nito. "Tapos na?" Tanong ko pa.

Tinago ko na muna ang phone ko sa may bulsa ko. Sabay na kaming naglalakad papunta sa kung saan.

"Why did you asked me to wait nga pala?" Tanong ko rito. "Bakit? Are you asking me out now, huh?" Biro ko bago siya mahinang binagga sa braso nito.

"I'm taking you home." Saad nito habang naiiling, still he's pursing his lips together. "It's not what you think."

Ngumuso ako. "It was a joke, duh! No need isampal sa akin ang reality." Irap ko dito, still sumasabay parin sa lakad niyang mabilis.

He has a long legs! Ang bilis ng lakad nito while I'm falling behind him. Napansin niya ata na nahihirapan akong humabol so bigla niyang binagalan ng konti ang lakad niya.

"Did you waited for long?" Tanong nito.

Gusto ko sanang sabihin na hindi ba obvious na matagal akong naghintay doon? But instead of saying that in his face dahil mukhang pagod na siya sa practice, I decided to deny it.

"Nope, hindi naman gaano." Saad ko bago sinuksok ang mga palad ko sa bulsa ko. "Slight lang naman."

He chuckled sarcastically, "I saw your story." Saad nito bago ako sinulyapan.

Ngumisi ako. "Eh kita mo naman pala e, so no point of lying. Fineflex ko lang talaga mga selfie ko." Nguso ko bago humarap sa kan'ya, I raised my right hand as if I'm pledging. "Wala naman na kasi akong mapagsendan ng mga cute pics ko e." Muli akong naglakad.