Chapter 29: Mr. Nice Guy

541 10 0
                                    

Chapter 29: Mr. Nice Guy

(remelyn’s POV)

Gusto ko siyang pigilang umalis, Raniel, wag mo kong iwan. Gusto kong sabihin sa kaniya yun, kaso bumalik sa akin yung realization na, FRIENDS lang kami. So, nang umalis si Raniel, naging katabi ko si Jazz, buti pa itong baboy na ito, naalala ako, hindi tulad ni Mica, lumandi na agad-agad.

3 oras din kaming bumiyahe. Iniwan namin yung van sa may town house ng tito ko, tapos sumakay na kami sa may yate. After an hour din bago kami nakapunta sa island sa may bicol kung saan nakatira ang uncle ralph ko. Nakita ko na rin saw akas ang mga cousins ko, sina Mara, Hannah, Joyce at Kelvin. Grabe, ang tangkad na  ni kuya Kelvin, kaso sobrang payat. Sina Ate Hannah naman, dagdadalaga na, ang gaganda nila!

Apat yung floor nung town house nila dito. Sa second floor yung kwarto ko, katabi noong kwwarto ni ate Hannah tapos kaharap yung kwarto ni  Jazz tapos nasa gilid nun yung kwarto ni Mica. Magulo, intindihin niyo na lang ng mabuti guys J hehehehe..

Si kuya Kelvin nga pala ang pinaka close ko sa lahat ng mga pinsan kong lalaki, bakit? Kasi, kasi. . . .  parehas kaming abnormal!!!! XD

“rem, mukha ka nang pilipina!”-kuya Kelvin

“naman, babaeng Pilipino ako ehh!”-me

“blooming ka rin”- kuya Kelvin

“aba, tama nay an, wala akong pera!”-me

“kahit candy lang pwede na!”- kuya Kelvin

“sira!”-me

“halika na nga sa kusina, naiwan ko doon yung splendor ehh!”- kuya Kelvin

“yes!!!”-me

“makayes akala mo bibigyan ko siya!!!”- kuya Kelvin

“hala, madaya, penge ako!!”-me

“say please muna”- kuya Kelvin

“please”-me *with kitty eyes*

“sige a nga bibigyan kita, kasi mukha ka nang nag hihirap at nagdurusa!!!”- kuya Kelvin

“ewan!!!”-me

Pumasok na kami sa loob ng bahay, tapos dumiretsyo kami sa may kusina.

“enge!!!”-me

“oh, ayan na!”- kuya Kelvin

Binigyan niya ako ng tatlong pack. Habang kumakain kami biglang sumiryoso yung mukha niya.

“rem, may problema ako”- kuya Kelvin

“ano yun? Nakabuntis ka?”-me

“hindi rem, may itatanong sana ako sayo, sagutin mo sana honestly”- kuya Kelvin

“ano ba iyon?”-me

“bakit. . . . . . . . .  . .

Bakit ang gwapo ko?”- kuya Kelvin

Nak nang necktie naman yan ohh! hahaXD binatukan ko siya abnormal ehh.

Ahem, nag swimming nga pala kami, nagcontest sina marwin at carl sa swimming nanalo si marwin kasi shokoy siya. Nagkaroon ng consequence si carl, inikot niya yung buong island  ng topless habang may hawak siyang placards na nag sasabing ‘I AM PREGNANT’.

Siguro kung nandito si Raniel, tawa na iyon ng tawa, teka, asan na kaya iyon? Nasa navotas na kaya? Kumain na kaya siya?

Ang tagal na nating hindi nagkikita. . . . .  .  .. .. . . . . . miss na miss na kita. . . . .  . . .. . .. .  PRINCESS POULTRY (see BUHAY NA MANOK chapter)

Ahem, two days na ang nakaklipas, babalik na kami sa Navotas.

Nakaupo ako sa ilalim ng puno ng buko.

“HI”-?

Napatingin ako sa nag-hi sa akin, then nakita ko siya, nag-aaura! Ang gwapo niya. . . . . .

“hello”-me

“pwede bang tumabi sa iyo?”-?

“sure!”-me

Basta gwapo sige, pwede, joke, hehe

“umm, so, nakatira k aba dito?”-?

“no, ang uncle ko lang”-me

“ahh, so san ka nakatira?”-?

“navotas, ikaw, dito ka nakatira?”-me

“no, me and my mom, just had business here”-?

“ohh”-me

“by the way, where are my manners, haha, I’m Jayboy Ladag”-Jayboy/?

“nice meeting you, I’m Remelyn Panganiban”-me

Mabait si Jabo/ Jayboy, siya yung typ kong guy since then, mabait, gentleman, caring .. . .  yung tipo kong guy before, katulad na katulad ng standards ko noon. . . . .  pero bakit ganoon? Pakiramdam ko, we are just friends, parang hindi ko kayang mag kagusto sa kanya.

Kung kinikilig siguro bako bsa knaiya, triple ang kilig factor ko kay Raniel.Ayts. ewan.

“so, Can I get your number?”-jayboy

“umm, sure”-me

Binigay ko yung number ko sa kaniya. But Im not that excite na mag aapear ang number niya sa phone ko.ang dami kong nalaman sa kaaniya, half chinese siya at CEO ang father niya ng same company sa dad ko kaso china yung lugar. Taga malabon siya at 7 years old na siya.

Masarap siyang kausap pero, ewan, hindi ko siya feel. Bahala na si Budoy!

A few hours later. . . .

Yan na, this is the moment. Uwian na. ¼ ng time, soundtrip, the rest food trip.

Then, nandito na kami sa may harap ng bahay.

Kidnapped Heart  (COMPLETE) *BOOK 1*Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon