Chapter 47: The Greatest Gift
Iwan muna natin panaglit ang POV ni Rem at alamin nating ang kalagayan ng panahon sa POV ni Raniel. Raniel. . . . . PASOK!
(Raniel’s POV)
Birthday ko na, 18. . . . pero hindi masaya, bakit? Kasi kanina ko pa hinahanap yung girlfriend ko pero wala siya.
Sa bahay ginanap ang birthday ko, maraming tao at hindi naman sila lahat kaclose ko, yung iba business partners at yung iba friends ng family namin. Parang hindi ko birthday kung hindi birthday ng family ko. O pwede ring sabihing isang Socila gathering ito.
Nakita ko ang barkada pero hindi naman ako pwedeng bumaba dito sa second floor, nakakaasar naman kasi si mama ei, ayy. . . .. . alam niyo kasi ayoko ng ganitong mga party, hindi kasi praktikal. Nagsasayang lang ng pera, kuryente, pagkain, oras at lakas ang mga taong nandito. Hindi pa nakakatuwa dahil puro mga hindi ko naman kilala ang karamihan.
This is not a party. L
Sinuot ko ang mga damit na binili pa ng mama ko noong nakaraang buwan sa America, pumunta siya doon para dito. Ang O.a no? black coat and tie pati slacks na black, leather shoes na black.
Dumating ang oras na kailangan ko nang bumaba, ang drama, sa may hagdan na nasa gitna pa ako bumaba. Nagpalakpakan ang lahat at ininterview ako ng emcee.
“anong masasabi mo sa napakaraming mga taong dumalo ngayon?”-emcee
“maraming salamat po sa pagdalo niyong lahat sa napakahalagang araw na ito. Sana po ay magenjoy kayo sa party ko”-Raniel
Ang plastic ko, grabe.
Umiikot ang mata ko habang nasa stage ako, hinahanap ko kasi yung gf ko ei, wala pa rin siya.
Nagpakita sila ng vtr, mga pictures yun simula bata pa ako hanggang ngayon.
Nakakahiya naman talaga. Sumunod, nagmessage sina mama, papa at joy.
Sumundo ay pinagpapaopen nila ako ng gifts, ano ba to, birthday ng 1 year old?
Galing yung gift kay na Carl, Carlo, Jazz. Jerome, Marwin, Dhengg at Mica. Napakalaking Box iyon na may balot na pangregalo at bow.
Tinanggal ko yung bow at bumagsak na lang bigla yung regalo at nakita ko si remelyn na nakasuot ng napakagandang dress.
May hawak siyang teddy bear na binigay niya sa akin, accidentally kong napress yung ears nung teddy bear at narinig ko an mga katagang. . . . ‘I LOVE YOU’
Boses ni Remelyn yung narinig ko. J
Ipinakilala ko siya sa lahat na girlfriend ko siya.
Nagtataka siguro kayo kung bakit natutuwa ako na sinabi niyang mahal niya ako? Kasi kahit kalian hindi niya masabi na ‘I LOVE You” lagging you kidnapped my heart lang.
Maya-maya ay natapos ang program at puro party na lang talaga, umalis lang ako saglit at kumuha ng drinks nang may lumapit sa akin.
“hi Handsome”-girl
“hi”-me
“im Renee. . . .”-girl
“nice knowing your name”-me
“0919428155*”-girl
“….”-me
“call me”-girl
Ang weird naman nun, tsk. Pagtingin ko sa isang gilid. NAKU PO!
Nakatingin ang girlfriend ko at . . . . . inirapan ako ! L wala po akong kasalanan, inosente po ako. :(
BINABASA MO ANG
Kidnapped Heart (COMPLETE) *BOOK 1*
RomansMeet Remelyn, ang babaeng nangako na kahit kailan ayaw niyang magaya sa mga babaeng madalas nating mapanood sa t.v. mga babaeng umiiyak dahil sa pagmamahal. Ayaw niyang maging ganun, kaya naman umiiwas siya sa mga kamag anak ni Adam. Kaya nang dumat...
