Special Chapter - ANAK

9.2K 134 18
                                    

Suho's POV


"Bakit ka umiiyak?"

"LAYUAN MO AKO!"

Hindi ko akalaing magagalit pa ang babaeng to sakin, when I was only trying to offer her some help. Still, hindi ko naman siya pwedeng iwanan dito sa gilid ng tulay when she seems homeless and tired and...

"Wala nang nagmahal sakin. Kapag lumapit ka sakin, aasa lang ako. Maniniwala pa akong may pag-asa pa. Pero darating ang araw na mawawala ka din sakin. Ganun ako ka-malas."

She muttered these things while sobbing, at naaawa na ako sakanya. Hindi lang pala siya homeless.

Hopeless din siya.

"Stand up," I reached out my hand to her. "Kunin mo ang kamay ko at tumayo ka na."

She looked up and stared at me, then at my hand. Napalunok ako. Pati ba naman sa ganitong sitwasyon ay rejected ako? Masyado na akong maraming rejection na napag-daanan para pati siya eh tanggihan pa ako.

"Ayaw mo?" I asked, and when she was still hesitating to take my hand, hinila ko na ang kamay niya kaya napatayo siya. "Pwes ako, gusto ko. I'll help you."

I drove to my house at napansin kong nakatulog narin siya sa passenger seat. Masyado siyang pagod, halata iyon sa itsura niya. Kahit nung nagda-drive ako ay halos mabingi na ako sa katahimikan.

"She's fine. Lahat ng vital signs niya ay normal naman. Why don't you take her to other specialists para malaman mo ang problema?" my personal doctor told me once I invited him over to check on her.

I was wondering, ano nga bang specialist ang kailangan niya?

After a couple of days, she started to act normal, at hindi na siya palaging nagkukulong sa guestroom. I decided to ask her of what happened to her before I even brought her in my house.

"Hindi mo gugustuhing malaman, Suho."

"What? Pati nga pangalan mo di mo sinasbi sakin, paano naman tayo magkakaintindihan niyan?"

Napansin  niya sigurong nakakunot na ang noo ko, kaya napa-buntong hininga siya. "Cess."

Siyempre, pagkatapos ng pangalan, sunod-sunod ko nang inalam ang mga detalye, ang buhay niya, at ang mga naging problema. And so I learned about the woman she hates, Ria. I also knew that she lost the baby in her womb that was rejected by the man he almost loved so much. At siyempre, Kyungsoo, the man that he wanted the most, na pinili si Ria.

I wanted to cherish Cess the way she deserves, dahil alam ko ang pakiramdam na itanggi, itaboy, at hindi piliin. My dad kept me as a secret for years dahil ko ay isang unwanted child. Itinaboy na ako ng pamilya niya, saying that I would be an unworthy heir of theirs. Pati ang kaisa-isang babaeng minahal at niligawan ko, hindi ako kayang piliin.

And so we had a lot in common, at hindi naging mahirap para mapanatag ang loob namin sa isa't isa. I gave her everything she needed, and she would constantly hold my hand. Hindi ako naging malungkot for the first time in my life. We filled each other's empty spaces.

Not until I found out that the reason why she was going out more than usual was because she's into drugs, at may kapatid pala siyang dinamay niya pa rito.

I cannot explain how I felt as I knew about the things she did behind my back. Pero alam kong kaya niya iyon tinatago dahil ayaw niyang ma-disappoint ako sa nasasayang niyang effort ko para maging maayos ang buhay niya.

"Where are you going?"

Tumungo siya, trying to fix her high-heeled shoes. "Shopping lang."

"Can I go with you?"

Napatingin siya sakin. "Sasama ka?"

"Yes."

That's when I proposed to her. Alam kong may kikitain siyang drug dealer that day, but I prevented her from going dahil napilitan siyang mag-mall.

I wanted to marry her, bring her somewhere far and start anew. She said yes, and I thought we finally got the chance to start our happily ever after.

But one day, nagising ako nang madaling-araw without her in my arms. She left a note na magjo-jogging lang siya sa subdivision, but I felt someting strange.

Ang mismong investigator na inutusan ko ay napansin siyang lumabas ng bahay, and so he was able to track her down. Sa ospital. Kung saan naka-confine ang isang Do Ria.

I called the police. This has to stop. Ayokong may mangyaring masama kahit kanino. It was for the best, kaya pinigilan ko ang sarili kong umiyak at palayain na lang si Cess.

She had to change.

"Cess."

"Suho."

I decided to visit her sa rehab. It's been a while. Ilang months na din ang nakaraan. "Mag-pagaling ka na agad. Magpapakasal pa tayo."

"Kasal..."

"Oo, Cess. Magiging masaya din tayo."

"Masaya..."

"Oo. Tapos magkaka-anak tayo."

"Anak..."

"Magpagaling ka ha?"

Hindi siya sumagot, pero maya-maya, tumulo na ang luha niya at napa-bulong ng, "Mahal kita."

Soon enough, lumaban si Cess and she was well once again. Ginusto niyang magbago, at naramdaman kong ginawa niya iyon para sa sarili niya, para sakin, at para sa magiging pamilya namin.

It was easy for me to change her identity as well, her name into Xyshen, isang simpleng babaeng ikinasal sakin, making her Mrs. Kim Xyshen. Isang simpleng housewife na ina ni Kim Jongin, ang anak namin.

Seducing My Husband [ completed ]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon