Dur dur bir saniye o o yoksa o Archer mi?
nereye kayboldu bu sanki az önce archer i gördüm ve onun gittiği sokağa yöneldim ve birden ortadan kayboldu.aaa daha önce neden dusunmedimki buralardaysa onu arayarak bulabilirim.
+aferin ya bu beyin sonunda bur işe yaradı.
-ya iç ses insanı över ama sen...iç sesimle konuşmayı kesip telefonumdan archer ı aradım.Telefon sesi geliyordu sokak dar ve issizdi yani ben vardim birtek ve telefon sesi açıkçası biraz korktum ve sesin olduğu yöne ilerledim sadece sağa dönüş vardı derin bir nefes alıp döndüm karşımda bir adet telefonu susturmaya çalışan archer!
Hiç tepki vermeden ona ifadesiz bir şekilde baktım o ise şaşırmıştı. Ona sarıldım onu hiç bırakmayacak kısım gibi sarıldım.
"beni bu kadar özleyecegıni bilsem hiç gelmezdim"onun bu sözünden sonra ona sarilmayi kesip gözlerimi kısarak baktım.O sırada arkadan bir el beni kendisine çekti archer ve ben o kişiye baktik bu Austin di!
Austin:bu kim bella?
Archer:asıl bu kim bella?
bella:durun size herşeyi anlatayım.
Archer:iyi olur.onlar beni dikatle dinlerken ben Archer ın beni kurtardığını austin ile tanışmamı anlattim (yazarımız yazmaya useniyor) anlattıklarım bitince şaşkınlıkla birbirlerine baktılar.
austin:kurtaricimi?
archer:kuzen mi?şaşkın ifadeyi yüzlerinden silip biribirlerine düşman gibi baktılar.Açıkçası şu an kavga bile edebilirler bunun olmaması için Austin "sen hastaneye dön" diye emir verdim.Austin dediğimi tekrarlatmadan gitti.
"buraya neden geldin archer"
"senin için"ona gülümsedi m ve bir yandan caddeye çıkmıştık yürüyordu k Archer in telefonu çaldı ve benden biraz uzaklaşarak durdu bende annemi aradım.
"...alo..k-kızım"
"anne babam nasıl? "
"......."
"anne?"
"efendim"
"babam nasıl?"
"....baban kötü doktorlar bizi onun yanına almadı ve şu an normal odada değil yoğun bakımda"annemin bu dediklerine karşın telefonu yüzüne kapatıp Archeri umursamadan hızlı adımlarla yürümeye devam ettim nasıl olsa hastanenin yerini biliyordu.Hastane karşı yoldaydi göz yaslarimi tutamadım ve ağlayarak karşıdan karşıya geçmek için bekledim arabalara kırmızı yandığında hiç bakmadan direk yola atladım archerin sesi ve sonrasında korna sesi...sonrası yok..
-Archer in gözünden-
bella ile ilerliyorduk benim telefonum çaldı arayan ericaydi her ne kadar konuşmak istemesemde yanıtladım.
"ne var erica"
"hangi cehennemdesin sen"
"sanane"
"nerdesin"
"bir daha arama"erica nın yüzüne kapattıktan sonra bella yi aradı gözüm beni beklememisti hastaneye doğru ilerledim bella yolun ortasindaydi ona bağırdım ama yetisemedim o araba ona çarptı onun yanına koşup onu kucağıma aldım dibimizdeki hastaneye girip "sedye getirinn"diye bağırdım ve onu direk 'ameliyata'aldılar.