Το απόλυτο όπλο

Κεφάλαιο 8

Η επόμενη χαραυγή βρήκε την Κλειώ ξενυχτισμένη, ανεβασμένη στο πλατύ περβάζι του κυλινδρικού  παραθύρου της κρεβατοκάμαράς της φορώντας ένα μακρύ θαλασσί νυχτικό. Ήταν τόσο χωμένη στις σκέψεις της που δεν άκουσε τον σιγανό χτύπο της πόρτας της. Ένας δυνατότερος χτύπος στην βαριά εβένινη πόρτα την ξύπνησε από τον λήθαργο κάνοντας την να πεταχτεί όρθια, διαισθανόμενη τον πρωινό επισκέπτη και ανοίγοντας με χαρά έπεσε στην ζεστή αγκαλιά του.

Ο Αττίλας κλείνοντας γύρω της τα δυνατά μπράτσα του δημιούργησε μία προστατευτική φωλιά γι αυτήν και την καλημέρισε με ένα φιλί στην κορυφή του κεφαλιού της. "Ομορφιά μου, Καλημέρα! Πως είσαι? " Οι προηγούμενες μπερδεμένες σκέψεις, η ζέστη αγκαλιά και η βαθιά ανησυχητική φωνή του εκαναν την Κλειώ να δακρύσει. Προσπάθησε να το κρύψει χώνοντας το πρόσωπό της πιο βαθιά στην αγκαλιά του αλλά ο Αττίλας κατάλαβε το σφίξιμο του κορμιού της και ανασηκώνοντας με τα δύο δάχτυλά του το πηγούνι της προς τα πάνω είδε την αγωνία στα μάτια ης και της άφησε ένα δεύτερο φιλί στην άκρη της μύτης. "Κλειώ μην ανησυχείς για τίποτα. Θα είμαι δίπλα σου. Δεν θα επιτρέψω να συμβεί οτιδήποτε. Σου δίνω τον λόγο μου".

Η Κλειώ ξέφυγε από το κράτημά του επιστρέφοντας στο περβάζι αλλά με το σώμα της γυρισμένο προς εκείνον. "Είμαι σίγουη γι΄αυτό. Εδώ όμως δεν χρειαζεται μόνο εξυπνάδα, θάρρος και δύναμη. Για να πώ την αλήθεια πιο πολύ φοβάμαι εμένα την ίδια. Θα τα καταφέρω άραγε"?

Ο Αττίλας στάθηκε μπροστά της κλείνοντας τα χέρια της στις μεγάλες παλάμες του "Κοίτα με ομορφιά μου. Είσαι το πιο ευαίσθητο και συγχρόνως το πιο δυνατό πλάσμα σε όλη την πλάση. Σταμάτα να ανησυχείς, ντύσου γρήγορα, κατέβα να πάρουμε πρωινό και απέδειξε σε όλους πόσο υπέροχη είναι η γυναίκα που αγάπησα", είπε με σοβαρό ύφος, επιτέθηκε στα ροδαλά χείλη της δίνοντάς της ένα βαθύ φιλί που την άφησε χωρίς ανάσα. Αποτραβήχθηκε από κοντά της πηγαίνοντας προς την πόρτα ανοίγοντάς την, γύρισε κοίταζοντάς την με ένα πονηρό χαμόγελο και είπε την τελευταία κουβέντα "Φρόντισε να φορέσεις τα ρούχα της τοξοβολίας, δεν ξέρεις τι ακριβώς θέλει ο αρχιερέας και επιπλέον θα μου χαρίσεις διάφορες φαντασιώσεις όσο θα σε θαυμάζω να εξασκείσαι μαζί του" και χάθηκε στον μακρύ διάδρομο.
Η Κλειώ βάζοντας το χέρι στην καρδιά , συνήλθε και τρέχοντας προς την ντουλάπα ντύθηκε χωρίς να περιμένει την Αντιγόνη.
Φυσικά φόρεσε την άσπρη πουκαμίσα, το καφέ δερμάτινο παντελόνι το μαύρο γιλέκο με τα κορδόνια και τις μαύρες ψηλές μπότες που φορούσε πάντα όταν είχε προπόνηση με τον Αττίλα. Κατέβηκε στην μεγάλη τραπεζαρία χαρούμενη πλέον, εκεί που την περίμενε το βασιλικό ζευγάρι και ο στρατηγός της καρδιάς της. Χάρη στις πράξεις και τα λόγια του ήταν έτοιμη να αντιμετωπίσει τους πάντες και σχεδόν όλες τις φοβίες της. Τουλάχιστον θα ξεκινούσε την πρώτη μέρα εκπαίδευσής της με αισιοδοξία.