Hissiz || Texting

H/52

Sellam.

Geçen bölümden sonra bu bölüme nasıl başlasam diye çok düşündüm. Derin ve Kamil konuşmasından başlamayı düşündüm. Ancak sürekli aynı konuları aynı cümleleri yazmaktan sıkıldım. Sonra sınav sürecinden başlamayı düşündüm. Ama sıkıcı bir bölüm vermek istemedim sizlere. Bu yüzden iki günlük sınav sürecini atladım.

Yani şu an bölüm Kuzey'in ağzından sınavdan sonra ki günden başlayacak.

Medya/ Kuzey

İyi okumalaar.

..

Sol tarafıma yatmaktan sıkılıp birazda sağa döndüm. Rahat bir konum bulana kadar debelenip durdum. En sonunda rahat bir pozisyon almayı başararak bir nefes verdim. Bu sabah gereğinden biraz erken bir şekilde Sürtük'ün miyavlamaları sayesinde uyanmıştım. Dün gece anneme, sabah Sürtük'ün kabına yemek koymadan gitme demiştim. Ya unutmuştu ya da Sürtük koyduğu tüm mamayı bitirmişti.

Bu yüzden sabahın 11'in de mama istediği için kulağımın dibinden ayrılmamış, sürekli miyavlayarak beni uyandırmayı başarmıştı.

Şimdi ise tekrar uykuya dalmaya çalışıyordum. Ancak başaramıyordum.

Oflayarak yattığım yerden kalkıp sırtımı yatak başlığına dayadım. Guruldayan karnım bana açlığımı hatırlattı. Bir şeyler yesem iyi olacaktı ancak hiç bir şey hazırlayamayacak kadar yorgun hissediyordum. Halim yoktu. Bu yüzden bir şeyler sipariş etmeye karar verdim. Son zamanlarda sıkça yaptığım yemek siparişlerinden dolayı indirdiğim yemek sepetine girmek adına telefonumu komodinin üzerinden aldım.

O sıra gözüme çarpan resimle duraksadım. Abimle olan fotoğrafım. Derin'in hediyesi olan çerçevede ki fotoğrafımız.

Yutkundum. Telefonu es geçerek çerçeveyi aldım. Bu hediyeyi aldığım ilk gece o kadar mutlu uyumuştum ki.

Tavanımda abimin yansımasıyla. Sanki yıllar sonra tekrar onla uyumuşum gibi. Ancak şimdi bu çerçeveyi görmek beni daha çok huzursuz etmekten başka bir işe yaramıyordu. Bu yüzden ta 4 gün öncesinde pillerini bile çıkarmıştım.

Sesli bir nefes vererek çerçeveyi geri yerine koydum. Kendimi daha çok üzmenin bir anlamı yoktu. Bu kez telefonumu aldım komidinin üzerinden. Hızla girdiğim şifrenin ardından wifi'ı açıp bir kaç saniye bağlantıyı bekledim. Son günlerde Kamil'in bana sürekli mesaj atmasından dolayı ihtiyacım olmadığı süreçte wifi'ı kapatıyordum.

İnternete bağlanan telefonuma bir sürü, yarısından fazlası Kamil'e ait, mesaj ve bildirim gelmeye başladı. Bildirimlere şöyle bir göz gezdirdim. Dikkatimi çeken bir şey yoktu. Ya da istediğim bir bildirim. Seslice nefes alıp yemek sepetine girdim. Neredeyse 4 gündür aldığım yemeği tekrar sipariş ettim. Öyle ki kuryeyle ahbap olmuştum.

Siparişi tamamlamamın ardından son günlerde  düzenli olarak yaptığım tek şeyi yaparak tekrar kendimi yatağa bıraktım.

Hiç bir şey yapmak istemiyordum. Mutsuzdum evet. Kızgındım. Sinirliydim. Ama en çokta kırılmıştım.

Hem kendime hem ona kızmıştım.

Bitik bir haldeydim. Yatmaktan bile yorulmuştum ama yinede yatmak istiyordum. Belki de geçtiğimiz iki gün sınav olmasaydı yataktan işemek harici hiç kalkmayacaktım.

Üstelik sınav beklediğimden zordu ve bok gibi geçmişti.

Telefonda takılmak bile cazip gelmezken kaç dakika boyunca bomboş tavanı izlemiştim bilmiyorum. Ancak çalan kapı ya da gelenin kurye olduğunu bilmem nedeniyle yataktan kalktım. Yorgun adımlarımla ilerlemeye başladım. Masanın üzerinde ki cüzdanımı alıp kapıya ilerledim.