Hissiz || Texting

H/54

Herkese selaam.

Finalden önce son bölüm. Şaka gibi geliyor hala. Ne ara bitti diyorum içimden. Ne zaman yazdım o kadar şeyi? Aklımda ki o mükemmel kurguyu nasıl anlattım? Ya da anlatabildim mi? Neleri yazmayı unuttum, neleri eklemeyi? Bilmiyorum. Sorduğum tüm bu sorulardan birinin bile cevabını bilmiyorum.

Ama veda ediyorum Hissiz'e, benim hissiz çocuğum Kuzey'e. Yani medyada ki taş bebeğe..

Her şey bir kenara medyada ki fotoğraf nefes kesici değil mi?

Şahsen benim için öyle oldu dncncnd

Ani duygu değişimimi göz önünde bulundurarak ne kadar tutarlı bir yazarınız olduğunu bir kez daha anlayıp mutlu oldunuz değil mi? Bence oldunuz ndncnfndm

Neyse çok boş yaptım.

Boş yapma Ayşe.

Tamam.

İyi okumalar.

....

"Derin lütfen."

Kapıya bir kez daha vuran Ece'nin yalvarışlarına kulak asmadım.

"Gelmek istemiyorum Ece, anlamıyor musun?"

Oturduğum yatağın karşısında bulunan aynada kendimi izlemeye devam ettim öylece. Gözlerimin altında, günlerdir ağlamaktan dolayı, çıkan şişlikleri inceledim.

Ne güzeldi onlar aslında. Hiç yadırgamadı göz altlarımda bulunan iki koca balonu, hiç berbat görünüyor diye düşünemedim. Çünkü onlar Kuzey'den bir kalıntıydı benim için.

Affetmeyecek..

İçimden geçenlerle gözlerimi yumdum.

Beni affetmeyecek..

Gözlerimde ki sızıyla yeni yaşların geldiğini anlarken çaresizce başımı eğdim.

Ağlamaktan çekinmedim, çünkü her bir göz yaşım Kuzey içindi. Ona yaptığım yanlış için, onun kırdığım kalbi için.

Kapı bir kez daha tıklatıldı. Vaz geçmeyen Ece, boşuna uğraşıyordu. O baloya gitmeyecektim. O balo, Kuzey'siz balo olmazdı ki.

Bir an için gülümsedim.

Onu gördüğüm ilk gün düşmüştü hatırıma. Onu tanıdığım ilk gün. Gülümsüyordum ancak aynı zamanda iki gözümden sıralı yaşlar akmaya devam ediyordu. Her bir anı için bir çift yaşını feda etmem gerekiyormuş gibiydi.

...

'Sınıfını bulabilecek misin?'

Usulca kafasını salladı. "Evet hocam, teşekkür ederim." Sözlerinin ardından odadan çıktı. Okulu hiç bilmemesine rağmen doğaçalama hareket ederek merdivenlere ulaştı. İlk katı çıktığı ardından bir sonrakini, bir sonrakini.

Kendi döneminin bulunduğu kata ulaştığında koridorun ortasınsa duraksadı. Başını sağa sola çevirip sınıfını aradı. Koridorun ucunda olan sınıfı gördüğü gibi adımları oraya yöneldi.

Her adımında bir sağına bir soluna bakıp gördüğü her şeyi inceliyordu. Sınıf kapılarını, duvarları, duvarda asılı panoların üzerinde bulunan kağıtları, afişleri..

Ve sınıf kapısının önüne geldiği sıra dikkatini hemen önüne çevirdi. Koridorun sonu duvardan oluşmuyordu. Cam bir kapı vardı. Kapı merdivenlere açılıyordu. Sınıfa girmeyi es geçerek o cam kapıyı açtı. Burası okulun ikinci girişiydi. Yani eğer merdivenleri inerseniz okulun ikinci girişine ulaşmış olacaktınız.