Let Me Be The One (Completed)

Chapter 11

Inhaled, exhaled Caterina..

I'm here standing infront of DeNova company. Ito ang araw kung saan kakausapin ko si Damon, about us.

Simula ng bumangon ako ay hindi na maalis ang kaba sa puso ko, my hands are even sweating because of nervous.

"Kaya mo to Caterina" pipi kung sigaw sa aking sarili. At nag simula ng lumakad papasok ng kompanya.

Malaki na rin ang ipinag bago ng kompanyang ito, mas lalong pang lumawak. Iba na ang desinyo marami naring chandelier na nakakabit. Pati uniform ng mga nagta trabaho dito iba narin.

"How may I help you ma'am?" Tanong ng receptionist sa akin.

"Um, anong floor si Mr DoNovan?" Pilit kung ngumingiti sa babae.

"Sa tatay ho or sa bata po ma'am?" Litong tanong ng babae sa kanya.

Damn! Dalawa pala ang Mr DoNovan dito si Damon at ang tatay nya si Mr. Damian.

"Ang bata." Ikli kung sagot.

"Oh okay po ma'am, sandali lang po tatawagan ko lang ang secretary ni Mr. Damon." Saad ng babaesa kanya bago dinaial sa telepono ang sinasabing secretarya ni Damon.

I played my finger nails dahil sa kaba, dahil lalong tumatagal lalo akong kinakabahan. May bahagi sa isip ko na wag nalang ituloy. Pero nandito na ako, bahala na.

"10th floor po ma'am" yun nalang ang sagot ng babae at tinagoan nya ito bilang sagot.

Habang nasa luob ng elevator, iniisip ni Caterina kung ano ang una nyang sasabihin. Will she say "Hi" or "hello", "long time no text" halos dalawang linggo rin na walang paramdam kahit sa cellphone ang lalake.

"10th floor.."

Here we go Caterina, kaya mo to. Wag kang paghinaan ng luob. She sighed hundreds times already. She even shaked her hands para mawala ang kaba.

"Ika ba si Ms. Caterina?" Bungad na saad ng babae, na sa pagkakaalam nya ay ito ang secretary na kinakausap ng babaeng receptionist sa baba. Well, maganda Ito at medyo balingkinitan at morena. Papasa itong model kung sakali.

"Yes, it's me. Nan--nandyan ba sya sa loob?" Nakangiting ranong niya sa babae.

"Yes, he's expecting you Ms. Caterina" nakangiting sagot naman nito sa kanya.

Oh this is it!

"Come " pahabol na sabi nya.

Tango at ngiti lang ang ibinigay nya sa babae at pumasok na sya kaagad.

Wala nang atrasan to Caterina!

"Caterina.?"

Pigil hininga nyang tiningnan ang lalake na nakaupo sa rocking chair nito. He's still handsome and hot. May konting pinagbago lang sa anyo nito dahil sa balbas pero hindi nakabawas sa kagwapuhan, na lalo pang gumwapo.

"Damon" yon lang ang nasabi nya sa lalake habang hawak ng isang nyang kamay ang bigbig.

"Umuwi ka, bakit hindi mo ako sinabihan?" Seryosong saad naman nito sa kanya.

Ano daw? Paano nya ito tatawagan eh sya nga itong walang ni Hi ni hoy sa kanya, basta nalang umalis ng walang paalam.

"Bakit hindi mo ako tinawagan, ha--halos dalawang linggo na Damon. Naghihintay ako, nag hihintay ako sa tawag mo."

"I'm sorry" he sighed. "I was so busy and nakalimutan kung tawagan ka." Pagod na saad nito sa kanya.

"Ano ba ang nangyayari Damon, please enlighten me dahil, dahil hindi ko na alam ang gagawin." Pilit na tumutulo ang luha sa kanyang pisngi. "Tell me a-akin ka pa rin ba?" Takot ang kumawala sa dibdib ni Caterina. Whay if he said No, not anymore. Anong gagawin nya?

He came closer and held my right hand and kissed it with so much love.

"Pag sinabi ko bang hihintayin mo ako, hihintayin mo ba ako Caterina?" Seryoso na may halong pag mamahal na saad nya sa akin.

Bakit Damon? Bakit kailangan ko pang hintayin ka, kung pwede tayo ngayon.. what holding you back?

"Ba-bakit?" Nalilito kung tanong sa kanya.

"Please wait for me, and I will promise mamahalin kita higit pa sa buhay ko." Sabay halik nito sa kanyang noo.

"Ano ang ibig mong sabihin Damon? Ano ito?" I paused and sighed.  "Walang problema sa pagahihintay Damon I've waited since high school remember?"

"Yes, alam ko iyon Caterina. But this, this time siguro kailangan muna natin maghiwalay. Damn, It's hard to let you go Caterina. I love you so much, so damn much! Pero kailangan ako ng anak ko ngayon at ni Lindsay. Please sana maintindihan mo ako Caterina." pahayag nya sa akin.

Ngunit at puso ko ay parang sinaksak ng libo libong kutsilyo. Great as always I'm in your last priority, how about me? Kailangan kita sa buhay ko Damon. Bakit, bakit parati nalang si Lindsay? Bakit parati nalang sya?

Hindi ko namalayan umiiyak na pala ako.

"Bakit? Bakit parati nalang sya? Ako Damon, kailan mo kaya ako pipiliin?" Iyak niyang tanong sa lalake.

"Please babe,please understand me. Wag kanang dumagdag pa sa problema ko." Damon.

Inalis ko ang kamay nya na nakahawak sa aking kamay.

"Sige, kung yan ang gusto mo. Pero wag na wag kanang magpapakita pa sa akin kahit kailan." mariing sagot niya sa lalaki at dali daling lumabas ng opisina nito. Walang pigil na iyak dahil sa sobrang sakit.

"Babe, please dont say that. Please wait for me." Pahabol na sabi ni Damon.

Wala na.. ano yun isang linggong pag ibig? Gaga, isang araw lang kayo naging kayo.

I vividly remember na sinabi ni Lindsay. She called me four days ago bago ako umuwi ng pilipinas. That. Damon is her, na walang makakaagaw kay damon sa kanya kahit ako. Akala nya mabait pero hindi, isang santa --santita pala.

Ngayon wala na syang kailangan dito sa pilipinas, kailangan na nyang bumalik ng Italy.

Kahit masakit kakayanin niya.