Let Me Be The One (Completed)

Chapter 13

"Ma'am Caterina nandyan pa ba kayo?" 

"Ah yes, nandito pa ako" she sighed. "Kamusta ang company jen?" Tanong ko sa kanya.

"Maayos naman po, may nagdadag na kleyente anak ng gobernaor Ma'am magpapagawa ng gown para sa charity ball." Jen.

"Okay jen, maybe tomorrow uuwi ako dyan." Saad ko sa kanya.

"Bakit?, why so sudden?" Pagtatakang tanong ni jen.

"Wala na jen, as always talo ako." Pag aamin nya dito.

"Sorry Caterina, baka hindi nga sya para sayo."

"Hindi nga sya para sa akin. Call you back later jen" yon nalang ang sinabe ko then inend ang tawag.

Abala sa pag tutupi ng damit si Caterina na may biglang nag doorbell sa pinto nito. Wala syang idea kung sino ang nasa labas, wala syang inaasahan na bisita.

Walang pag alinlangan nabinuksan ito. There, A man wearing a bullcap and a black leather jacket.

"How may I help you sir?" Pagtatanong ko sa kanya. Weird wala man lang reaksyon ang lalake.

"Ikaq ba si Caterina Santiago?" Pag tatanong sa akin, Imbis na sagutin ang tanong ko.

"Yes, bakit?" Nalilito kung tanong sa kanya.

He hand me a pink box with a ribbon in it.

"May pinagbibigay sa iyo." Saad nya sabay bigay sa akin.

Sino?

"Ho? At sino naman ang nagpapabigay sa akin nito?"

"A friend of mine" simpling sagot nya sa akin.

A friend of mine?

"Oh, okay po. Salamat" sabi ko at umalis na ang lalake. Ang weird nya talaga, at sino naman ang nagpadala nito? Hmm baka si lizzy.

Dala dala ni Caterina ang regalo at nilapag sa lamesa ng kwarto nya, at kinuha ang phone dahil may tumawag dito. She excited to answer the call na akala nya ang tumawag ang kaibigan na si Lizzy.

"Hi Caterina, nagustuhan mo ba ang regalo ko sayo?" Sabi sabay halakhak ng babae sa kabilang linya.

Agad agarang tiningnan ni Caterina ang cellphone para malaman kung sino ang tumawag. It's an unknow number, not lizzy number.

"Who are you?" Iba ang pakiramdam ni Caterina sa babaeng tumawag sa kanya.

"Aw, nakalimutan mo na ako Caterina. It's me Lindsay nagustohan mo ang ang welcome gift ko sayo?" Sabi sabay halakhak.

"Lindsay." Yon lang ang nasabi ko, at binuksan ang pink box there she saw a dead rat. Biglang nanginig ang katawan ni Caterina sa nakita.

"Nagustohan mo ba? Yan ang mangyayari sa iyo kapag hindi mo pa nilubayan ang asawa ko." Pag babanta nya sa akin.

"You crazy bitch! Sayong sayo na si Damon." Gigil kung saad sa kanya habang naginginig ang mga kamay.

"Then leave this country, at wag na wag kanang magpapakita pa kay Damon you home wrecker!" Sigaw ni Lindsay sa kabikang phone.

She throw her phone in the sofa. Oh damm kailangan ko na ngang umawi ng Italy. Impit kung iyak habang pinipilit pakalmahin ang sarili.

"Laura" boses ng lalake ang nakapagtigil sa iyak ni Caterina.

Damon.

"Leave! Stay away from me!" Pagtataboy ko sa kanya.

"Laura please, let's talk" pagsusumamo ni Damon.

No. Walang na tayong dapat pag usapan pa, sinasaktan ko lang ang sarili ko. Iling ilng kung sagot sa kanya.

"Leave, wala na tayong dapat pag usapan pa." Sigaw ko sa kanya.

"No, let's talk" saad nya habang pinipilit akong pakalmahin. "Ipaglalaban na kita, hindi ko kayang mawala kapa sa akin sa ikalawang pagkakataon."

Isang sampal ang ginawad ko sa kanya. "You're married, you have a family. Sila nalang ang dapat mong pagtu unan, hindi ako." Sabay turo ko sa kanya.

"I don't love Lindsay, Ikaw ang mahal ko." Habang pinipilit hangkan ang dalawa kung kamay.

"Please Damon, nagkakasakitan lang tayong dalaw. May nag mamay ari sayo, kaya hindi pwedeng maging tayo. Mahal kita, mahal na mahal. Kaya lang hindi tayo para sa isa't isa. Kaya please tama na." Iyak kung saad sa kanya.

"No Laura, No." Sagot ni Damon habang umiiyak.

He cup my face habang umiyak ito.

"Please let's stop this" pilit kung ina alis ang kamay nya na nasa mga pisngi ko.

"Laura" Damon.

"Leave now" sabi sabay turo ko sa pinto.

"Leave now!" Sigaw ko dito, gusto ko na syang umalis dahil hindi ko na kaya pa. Dahil kapag pinag patuloy ko pa ang pagmamahal ko sa kanya. Lindsay.. manganganib ang buhay ko.