Dalyn's PoV
Ano ba yaaaaan 😣 balak ko pa naman tatapusin ko yung kanta!! Pano ko yun gagawin andito yung kakantahan ko?!
Kainis naman ehh!!
Ano na gagawin ko ngayon?!
"Wala ka ba talaga gagawin sa school?"
"Wala"
"O-ok"
Pano ko ba to paaalisin?! Maaaaa pahirap naman to sa ginagawa ko ehh!!
"Kumain ka na ba?"
"Hindi pa"
"Ahh sige p-pagluto kita wait lang"
"Need help?"
"A-ahh nako hindi na!"
Hindi na ata ako makakalabas ng kusina hindi ko alam ano lulutuin ko para kay Stephen 😣
Pagpasok ko ng kusina paikot ikot lang ako dito
"Marunong naman ako magluto bakit hindi ako makaisip ng lulutuin! Dalyn mag isip ka oy!!"
"Hello ma? Po?" Huh?
"Ahh sinigang na lang ma! Opo! Alam mo naman yun paborito ko di ba?"
Sinigang??
"Sige po!! See you sa weekend! Hay natakam tuloy ako sa sinigang mo ma okay po bye!"
Yun na lang!
Stephen's PoV
I sneeked in to the kitchen only to see her walking around.
Minutes passed na ganun lang siya.
"Marunong naman ako magluto bakit hindi ako makaisip ng lulutuin! Dalyn mag isip ka oy!!"
Natawa naman ako. Natataranta talaga siya because of me? Haha.
Might as well help her decide.
Bumalik ako sa salas at nagkunwaring may kausap sa phone to say what I want to eat.
After that "phone call" sumilip ako sa kusina only to see her preparing for the dish.
Inayos ko na ang upo ko sa salas nila but something caught my eye
Pink envelopes.
Paanong hindi ko malalaman na siya si mystery girl with all these stuff around her house.
Napailing na lang ako at itinago ng ayos yung envelopes. Hindi ko na inalam kung may laman o wala. Ibibigay din naman niya ehh. I just can't wait na umamin siya na siya yung nagbibigay ng sulat para naman masabi ko na rin yung nararamdaman ko sa ginagawa niya.
Naalala ko tuloy ang sinabi ng kapatid niya saken kanina
"Kuya oh."
"Ano to?"
"Alam ko namang alam mo na si ate nagbibigay neto sayo"
"Why are you the ones giving it to me now?"
"Coz obviously hindi mo siya pinapasok kaso nagpupumilit dahil dito kaya dinala ko na lang"
"Ahh thanks"
"Kuya?"
"Hmm?"
"Wag mo sasaktan ate ko. Mahal na mahal ka non"
"..."
"I'm not sure how you feel about her pero siya lang pamilya ko dito sa maynila. Ayoko siya masaktan. Kahit pa mahal ka non kung gago ka sasapakin talaga kita"
"Woah. Calm down Gina."
"Kung hindi mo gusto ate ko wag mo bigyan ng false hopes pwede?"
"I'm not giving her false hopes okay?"
"Wait. Meaning..."
"Whatever you think it is. Yes"
"Oh my gosh!! Kuya!!!"
"Calm down Gina. Sige na pumasok ka na. Pupuntahan ko mamaya sa inyo ate mo"
"Ok po kuya!"
"Sige na"Ginulo ko buhok niya pagkatapos
"S-stephen kain na"
"What's that?"
"Sinigang"
"Wow nice. I was just craving for it earlier"
"T-talaga?"
"Can I taste it?"
"Ahh oo ito oh"
She scooped some soup out and handed it to me pero hinawakan ko ang kamay niya bago ko hinigop yung sabaw. I felt her stiffen up
"Sorry did I startle you? Baka kasi matapon"
"A-ahh hindi. Okay lang. Ano k-kamusta? Okay lang ba ang lasa?"
"Yeah. That's how it should taste like already"
"G-good. Buti naman"
"Let's eat?"
"T-tara eat. Eat na"
Dali dali siyang nagpunta sa kusina and I seriously heard her scream in a very low voice hahaha.
Pagbalik niya may dala na siyang plato na may kanin
"Thanks"
