Teneffüs zili çalınca zorla dik tutmaya çalıştığın kafamı masaya bıraktım. Blok dersin ardından ruhum vücudumu terk ediyordu. Birazcık uykuya ihtiyacım vardı.
"Rosie kalk hadi! Bu anı görmen lazım."
Lisa'nın beni sarsmasıyla kendime geldim.
"Ne oldu Lisa? Beni uyandırmana değecek ne oldu söyle! " "Gel koridora çıkalım. Görürsün. "
Bıkmış bir şekilde sıradan kalkıp Lisa'nın beni sürüklemesine izin verdim.
"Ee, ne var burda? "
Koridorda her şey normaldi. Öğretmenlerle konuşan öğrenciler, birbirleriyle şakalaşan arkadaşlar ve vıcık vıcık sohbet eden sevgililer. Anormal hiçbir şey göremiyordum ben.
"Dolapların oraya baksana. "
Eliyle dolapların orda Jongin ile konuşan Jennie'yi gösterdi.
Bu kız cidden salaktı!
"Tamam, buna da şaşırmamalıyım. "
Sakin kalmaya çalıştım. Ama sadece çalıştım. Bu kızlar bir gün beni katil yapacaklar!
"Sen burda bekle Lisa. Ama sakın tuhaf şeyler yapma. Olur mu? " "Tamam Rosie, küçük çocuk değilim ben. "
Ah, keşke bende bu dediğine inanabilsem Lisa.
Lisa'nın yanından ayrılıp Jennie ile Jongin'e doğru ilerledim. Jennie'yi kolundan tutup kendime doğru çektim.
"Jongin, çok özür dilerim, konuşmanızı bölüyorum ama seni Chanyeol çağırdı. Çok önemli bir konu hakkında seninle konuşması lazımmış. " "Daha yeni Chanyeol'un yanından geldim. Konuşması gereken bir konu olsaydı söylerdi Chaeyoung. " "Rosie ne yapıyorsun? "
Jennie'ye dönüp susması gerektiğini bildiren bakışlar yolladım. Tabii bunun ne kadarını anladı orası bilinmez.
"Peki, o zaman Chanyeol'un seninle konuşacak bir konusu yok benim Jennie ile konuşmam gereken şeyler var. Gidelim Jennie. "
Özür dilerim Jongin ama Jennie'nin -maalesef ki- en yakın arkadaşı olduğum için onu yaptıktan sonra pişman olacağı şeylerden korumam lazım. Onun yerine düşünme, mantıklı kararlar verme görevini ben yapıyorum.
Jennie'yi müzik odasına sokup kapıyı kilitledim.
"Jennie alınma ama sen salak mısın? Ne yaptığının farkında mısın? " "Asıl sen ne yaptığının farkında mısın? Niye Jongin ile konuşmamı bölüyorsun? "
"Jennie ilkokul üç öğrencisi değilsin sen. Farkında mısın? Bu yaptığın şey çocukça! Hemde fazlasıyla! Ayrıca Jimin senin onu sevdiğini bilmiyor. Bu yaptığın şeyler onun umrunda olmayacak. Sen üzdüğün ile Jongin de üzüldüğü ile kalıcak. İkiniz içinde iyi ve doğru değil bu yaptığın. "
Gözleri hafiften dolmuştu. Şuan onu üzdüğüm için kendimden nefret ediyorum ama bazı şeylerin farkına varması lazım artık.
"Chaeyoung sen bu zamana kadar kimseyi sevmediğin için beni anlayamazsın! Neden Jimin'i kıskandırdığımı anlayamazsın! Onunda benim gibi acı çekmesini istiyorum! Biliyorum o beni sevmiyor ve yine biliyorum ben onun umrumda değilim fakat hissettiklerimi hissettsin istiyorum! Fakat sen herkesten nefret ettiğin, kaçtığın sürece anlayamayacaksın! Sen sadece kendini seven başka kimseleri sevmeye layık görmeyen birisin! Bu nereye kadar gidecek Chaeyoung? Senin bizim için uğraştığın kadar bizde senin için uğraşıyoruz! Sana aptal gibi gözüksede test yaptık ve sonucunda bil bakalım kim çıktı? Ben sana söyleyeyim? Jungkook. Jeon Jungkook. Şimdi sen tekrardan bana bağırıcaksın ama şuan cidden bunları kaldırıcak durumda değilim Chaeyoung. Başka bir zaman bu dediklerim için beni tekrardan 'çocuk musun Jennie' diye azarlarsın. "
Jennie hızlıca müzik odasından ayrılırken ben gözlerimden akan yaşlar ile orada bulunan herhangi bir sandalyeye oturdum.
Haklıydı. Sonuna kadar haklıydı.
Ben bu zamana kadar çoğu kişiden nefret eden, herkesi kendimden uzaklaştıran biriydim. Etrafımda kalan kişilere baktığımda sadece kızların ve Chanyeol'un kaldığını farkettim. Onlarda çocukluk arkadaşım olduğundan dolayıydı ve şimdi de çevremde bana yakın olan kişileri de yavaş yavaş kaybediyordum.
Gerçekleri farkettiğimde gözyaşlarım daha da hızlandı. Ellerimle yüzümü kapatıp ağlamamı durdurmaya çalıştım. O sırada bir kapı açılıp kapanma sesi duydum. Tahminen çok ağlamaktan kızaran gözlerimi iki odayı birbirine bağlayan kapıya diktim.
"Rosie sen iyi misin? "
Kıpkırmızı gözlerimle karşılaşıp koşarak yanıma koşarak geldi ve kollarını bana sardı. Jungkook,burda olmasına şaşırmama izin vermeden kollarını bana sarınca biraz olsun dindirebildiğim gözyaşlarım yeniden akmıştı.
O an aklımda olan şey Jungkook'un Jennie ile olan konuşmalarımızdan ne kadarını duyduğu değil aptal bir test olsada o testte ruh eşim çıkması ve sarıldığı anda hızlanan kalbimdi.
___
kendi yazdığım bölüme kendim üzülüyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
