survey | roségguk

final

"Rosie açacak mısın kapıyı?"

Kızların ısrarlarına kulak asmayıp yatağımın içinde yatmaya devam ettim. Hiç kimse ile konuşmak istemiyordum. Bütün gün hatta bir ay burada durabilirdim.

"Chanyeol geldi. Aşağıda seni bekliyor. Uzun bir süre senden haber alamayınca endişelenip buraya geldi." dedi Jisoo.

Chanyeol'un ismini duyunca tekrardan sinirlendiğimi hissetmiştim. Hızlıca yataktan kalkıp kapının kilidini açtım. Kızlar ağlamaktan şişmiş gözlerim ile karşılaşınca kocaman gözler ile birbirlerine bakmışlardı.

"Onun ne işi var burada? Niye alıyorsunuz eve?" diye bağırdım kızlara.
"Belkide o günden sonra bize Chanyeol'u eve almamamız için bir neden göstermediğinden olabilir."

Diğerleride Jennie'ye katılırken hızlıca merdivenleri indim. Salonda tekli koltukta oturuyordu. Beni farkedince ayağa kalkıp yanıma yaklaştı.

"Neden sana ulaşa-"
"Ne işin var burada?"

Ona bağırınca kaşlarını çatarak bana baktı. Ne olduğunu anlamamıştı büyük ihtimalle.

"Bir sorun mu var Chaeyoung?"

Bu gereksiz sorusuna sadece güldüm.

"Bir sorun mu? Sorun sensin Chanyeol! Neden bunu bana yaptın? Her şeyi biliyorum! O afişleri sen okula astın ve ben senin yüzünden kaptanlıktan alındım!" diye bağırdım.

"Rosie sakin ol lütfen!" dedi Lisa kolumdan tutarak.

"Her şeyi,yaptığın bütün pislikleri biliyorum! Neden böyle bir şey yaptın? Ben seni son ana kadar savunurken sen neden benim arkamdan bana zarar vereceğini bildiğin işler çeviriyorsun?"

"Chaeyoung bak ne desem şuan boş, biliyorum. Ama bunların hepsini seni sevdiğim için yaptım."
"Bu bir gerekçe değil Chanyeol. Eğer beni gerçekten sevseydin buna kalkışmazdın bile.  Yaptığın çocukça davranışın sonunda üzüleceğimi bilmeliydin! Ben seni en yakın arkadaşım olarak görüyordum, hem Jungkook hem de kızlar senin hakkında kötü bir şey söylediğinde her zaman seni koruyan taraf oldum. Neden? Çünkü arkadaşlar birbirlerini korur, üzüleceği davranışları bile bile yapmaz! Ama sen aşkın için beni üzdün!"

Yüzündeki pişmanlık kendini kolayca belli ediyordu ama bu yaptıklarını değiştirmiyordu. Onun yüzünden kaptanlıktan atılmıştım ve insanları üzmüştüm.

"Chaeyoung özür dilerim. Çok pişmanım. Eğer bana bir şans daha verirsen kendimi gerçekten affettirebilirim. Bu yaptıklarımı unutturabilirim. Her şeyi düzeltirim. Yeter ki bana bir şans daha ver." dedi bana yaklaşıp ellerimi tutmaya çalışırken.

"Hayır! Başka bir şansı haketmiyorsun. Şimdi sadece burdan git ve bir daha benimle konuşma. Okulda da rahatsız etme. "

Kızları ve Chanyeol'u aşağıda bırakıp odama çıktım. Tekrardan yatağıma yatıp uyumaya çalıştım. Yarın okul vardı ve iki gündür alamadığım uykuyu almaya çalıştım.

___

"Haydi uyan bakalım uykucu!"

Sabaha Lisa'nın yüksek sesi ile uyanmak gerçekten mükemmeldi(!)

Bedenimi zorla yataktan koparıp odada bulunan lavaboya ilerledim. Kısa bir duş alıp dişlerimi fırçaladım ve hızlıca okul kıyafetlerimi giydim. Çantamı alıp aşağı indiğimde kızların çoktan hazır olduğunu farkettim. Hepsine gülümseyip yanlarından geçerek ayakkabılarımı giyindim.