Mulat

Chapter 11

Chapter 11

Pagkatapos namin magluto, kumain at magkwentuhan ng ilang oras ay nag-ayos na rin kami dahil hapon na at kailangan na namin umuwi.

Nanghingi ako ng malaking plastic kay Francis para paglalagyan ko ng mga chocolates at balloons na galing din sa kaniya. Kinailangan namin pasingawin muna yung mga balloons para madala ko. Hindi kasi magkakasya sa plastic kung may hangin lahat yun. Tsaka sinabi ko naman kay Francis na yung message naman sa loob ang importante at hindi yung hangin ng lobo. Sa bahay ko na lang ulit papahanginan lahat para may pandisplay ako sa kwarto ko.

Kinain na rin namin kanina yung cake para hindi ko na bitbitin pauwi tsaka para dagdag din sa meryenda namin.

Nilinis muna namin lahat ng kalat bago kami lumabas at hinintay si Francis na ilock ang lahat ng dapat ilock sa rest house nila.

"Tara na!" yaya niya matapos lagyan ng kandado yung gate nila. Sumakay na siya sa motor niya saka ako umangkas.

Naunang umalis si Kinley na sinundan naman ni Christian tapos nasa hulihan kami ni Francis.

"Nag-enjoy kaba?" rinig kong tanong niya at napangiti naman ako.

"Syempre naman. Hehe! Salamat. Magaling magsurprise ha."

"Magaling din ako magpakilig." gusto kong silipin kung anong expresyon ng mukha niya matapos niyang sabihin yun pero hindi pwede. Baka mawala pa ang focus niya sa pagdadrive at madisgrasya kami kapag tumingin ako sa mismong mukha niya. Haha

"Ewan ko lang. Hehe" pabirong sagot ko.

"Wag kang ano. Nakikita ko sa side mirror na namumula ka. Haha" nakikita niya? Waaaaah, hala! pasimple akong tumingin sa side mirror ng motor niya at kitang-kita kong namumula na nga ang mukha ko kaya dahan-dahan akong tumungo dahil sa hiya.

"Okay lang 'yan. Hahahaha! Love naman kita"

Nanlaki ang mata ko sa gulat dahil sa narinig ko. Eto yung first time na sinabi niya yun at hindi ako sanaaaaay.

Pakiramdam ko lalong akong namula at hindi na makatingin sa kaniya kahit nakatalikod naman siya sa'kin dahil alam kong makikita niya na naman ako sa side mirror.

Hindi ko napigilan ang sarili kong mapangiti ng todo. Hindi ko rin maitanggi na kinikilig ako. Waaaaaaaah!

Anong sasabihin koooooo???

Sabihin ko rin kaya sa kaniya yung sinabi niya sa'kin?

Love ko rin siya???

Huwaaaaaaaah! Ayoko!!! Nakokornihan ako -____-

Hindi na lang ako umimik kahit naririnig ko ang mahinang tawa niya. Nanatili lang akong nakatungo at hinintay na makarating kami sa harap ng bahay namin.

"Nandito na tayo sa tapat ng bahay niyo Love, baba na."

Ewan ko kung seryoso ba siya sa sinasabi niyang 'love' o nang-aasar lang siya. Halata kasi na nagpipigil lang siya ng tawa.

Inangat ko ang ulo ko at nakita kong nasa harap na nga kami ng gate ng bahay namin. Wala na rin yung mga kaibigan namin. Hindi ko namalayang nagkahiwa hiwalay na pala kami ng direksyon.

Bumaba na ako sa motor saka natatawang tumingin sa kaniya. "Salamat."

"Basahin mo yung mga message sa balloons ha. Marami yun, baka abutin ka ng madaling araw kapag binasa mo lahat. Pero wag ka magpupuyat. Matulog ka ng maaga. Pwede namang bukas mo na lang basahin yung iba kung hindi mo matatapos ngayon." nakangiting sabi niya.

Tumango lang ako saka nginitian din siya.

"Nod lang? Gusto ko marinig boses mo bago ako umuwi."