The best boys ever

Hoofdstuk 17

Pov Esmee

"Wat de? Calum! Je hoefde helemaal niet naar je moeder! Ik schrok me dood!" zeg ik nepboos. Maar ik was wel geschrokken. Ik kijk nog eens goed. Hahaha ik zie al wat het is.

Pov Micheal

"Hihihi we gaan lekker naar de MCD!!" gil ik. We bestellen wat en gaan zitten. Opeens kijken Luke en Ashton gehypnotiseert naar het kinderkasteel

Pov Ashton

Ik kijk Luke en aan en hij gaat glimlachen. We rennen tegelijk naar het kinderkasteel en we gaan van de glijbaan. "aahww ik ben zo dik" zegt Luke. Ik lach en ik ga nog een keer van de glijbaan. Opeens hoor ik een volwassen stem. "kunnen de 2 volwassen mannen uit het kinderkasteel vertrekken?" schreeuwt er een mannenstem. Ik schrik me dood en ik val van de glijbaan.

Pov Luke

"Ashton!! Ik zit vast!!" schreeuw ik. Ashton moet lachen en duwt,duwt,duwt maar het werkt niet. "arggh. Ik zei tog dat ik dik was!" zeg ik. Opeens hoor ik iemand gillen "lukeeee!!" ik herken lexi's stem. Ze komt gillend aan kruipend en trekt zo hard ze kan. Ashton duwt me. Opeens schiet ik los. Ik val op Lexi.  "hihi dit is genant" zegt lexi. "maar wel leuk." en ik kus haar. "wilt het stelletje naar beneden komen?" vraagt weer die zware stem. Ik herken ergens heel klein Micheal's stem. Maar dat is het vast niet. Ik ren het kasteel uit met lexi. "Micheal! Ik dacht dat er politie was! ". Micheal moet lachen.

Pov Calum.

Ik zie Noa bij Esmee staan. Ik praat nog ff met Luke over net. We lachen wat. Opeens hoor ik Esmee's stem. "Calum!!" schreeuwt ze. Ik zie Esmee vallen en ze moet huilen. Ik kijk naar Noa. Ze haalt haar schouders op en ik ga naar Esmee. Ze valt in mijn armen en moet huilen. Haar been zit heel raar. "es is het goed als ik ff kijk.of je been is gebroken?" vraag ik. Ze knikt en gaat liggen. Ik druk op een paar plekken, maar ze vertrekt geen spier. Opeens begint ze keihard te gillen. Er komen mensen naar ons toe en staren naar esmee.

Pov Esmee.

Ik ben net gevallen. Iemand duwde me. Weet ik veel wie me duwde. Maar het doet ontzettend veel pijn. Het lukt ook niet om mijn been te bewegen. Luke pakt zn telefoon en belt de ambulance. Ik kan verder nergens aan denken dan de pijn die ik heb. Ik voel de tranen over mijn wangen glijden. Calum tilt me op en wrijft mn tranen weg met zn duim. Ik leg mn hoofd op zijn hoofd en wacht tot de ambulance er is. Opeens hoor ik sirenes deze kant opkomen. Ik word opgetild en in een bed gelegt. Ik kijk naar de anderen en ik zie Noa lachen. Maar dat is vast een raar beeld. Calum gaat met me mee in de ambulance. Hoe zou het aflopen? En met die gedachte word ik de ambulance ingereden.
Echt heeel sorry voor het lange wachten!! Ik zat een beetje vast. Maar als jullie dit boek in jullie bibliotheek houden zijn jullie de liefste pinguins ooit. Xx unicorn