MENYIRA-12

5K 530 14
                                        

ဗလယ္တာဟာ ႏွစ္ျမႇဳပ္မသြားမယ့္ အဝါေရာင္ခံစားခ်က္ေလး။

Maltaႏိုင္ငံတကာေလဆိပ္ႀကီးဟာ တစ္ႏွစ္ပတ္လုံးလူေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္။

တိုးရာသီမဟုတ္ေတာင္ Malta ကိုလာေရာက္လည္ပတ္တဲ့လူဦးေရက က်ဆင္းသြားတယ္ဆိုတာမ်ိဳးမရွိဘူး။

ေလဆိပ္က ေလထုဟာႏႈတ္ဆက္သံေတြနဲ႔ျပည့္ေနတယ္။

ျပန္သြားရမယ့္သူေတြက ဝမ္းနည္းစြာႏႈတ္ဆက္သံေတြ အိမ္ျပန္လာတဲ့သူေတြအတြက္ ဝမ္းပမ္းတသာႀကိဳဆိုသံေတြကေလဆိပ္ထဲအျပည့္။

လူေတြရႈပ္ယွက္ခတ္ေနတဲ့ ၾကားထဲမွာ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ဟာလည္း ႏႈတ္ဆက္

ဖို႔အတြက္အသင့္ျဖစ္ေနၾကသလို တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ၾကည့္ရင္းရပ္ေနၾကတယ္။

ေလထုဟာ ရိေပၚနဲ႔ေရွာင္းက်န္႔ေဘးမွာပဲ ကြက္ၿပီး ၿငိမ္သက္ေနတယ္။

ႏႈတ္ဆက္ဖို႔ ေ႐ြးခ်ယ္ခဲ့ေပမယ့္ တကယ္တမ္းမွာ ခက္ခဲေနခဲ့တယ္။

"ခင္ဗ်ား check in အရင္လုပ္ရမယ္"

ၿငိမ္သက္သက္ေလထုကို ရိေပၚဘက္ကပဲ အရင္ၿဖိဳခြဲလိုက္တယ္။

"ငါ့ဘာသာလုပ္လိုက္မယ္ မင္းမလိုက္လို႔လည္းရပါတယ္"

ေရွာင္းက်န္႔က အၿပဳံးခပ္ပါးပါးေလးနဲ႔ေျပာတယ္။

အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ ရိေပၚကဘာဆက္ေျပာရမလဲဆ္ိုတာမသိေတာ့ဘူး။သူကေရွာင္းက်န္႔ကိုပဲ ၾကည့္ေနတယ္။

သူ႔မ်က္လုံးေတြက ဒဏ္ရာရေနေပမယ့္အဆူခံရမွာေၾကာက္လို႔ဖြင့္မေျပာရဲတဲ့ကေလးေလးလိုပဲ။နာက်င္ ေနတဲ့အရိပ္ေတြခပ္စြန္းစြန္း။

"ရိေပၚ"

ေရွာင္းက်န္႔က ရိေပၚကိုေခၚရင္း သူ႔ေဘာင္းဘီအိတ္ကပ္ထဲက ပစၥည္းတစ္ခုထုတ္တယ္။စိန္တစ္ပြင့္ေလးနဲ႔ ေ႐ႊကြတ္ထားတဲ့လက္စြပ္ေလး။

"ငါလက္စြပ္ျပန္ေတြ႕ၿပီ ဒီအေတာတြင္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

ေရွာင္းက်န္႔က အဆုံးထိ ဒီျပဇာတ္ကိုကဖို႔လုပ္ေနတယ္။ သူကၿပဳံးမေနခဲ့ဘူး။

ဒါေပမယ့္ ရိေပၚကေတာ့ လက္စြပ္က္ိုျမင္တာနဲ႔ ဟက္ခနဲရယ္တယ္။

MENTIRA ( Completed )Où les histoires vivent. Découvrez maintenant