Reaching you

Chapter 1

Enjoy Reading.

" Athienna " my supervisor called me.

" Yes ma'am? " naglakad ako palapit sa kanya. I am currently checking our available rooms. I am now working undee Front office and we are the one entertaining the guests upon arrival in the hotel.

" Uhm. We will have a VIP arriving today right? " tanong nito.

" Yes ma'am. "

" uhmn. " Tanging sagot nito.

   Almost lunch na rin at kaming tatlo na lang nina    ate Llana at ng supervisor namin ang naiwan sa booth dahil lunch break ng dalawa pa naming kasama.

" I'll have my lunch muna " sabi nito kaya kami na lang ni ate Llana ang naiwan sa front desk.

" Kakaunti ng check ins today " puna nito.

" Oo nga po eh. Medyo maraming check outs." segunda ko naman.

Tumayo kami ng tuwid ng buksan ng doorman ang glass door ng hotel. We smiled as the guests approached us.

Ganun na lang ang gulat ko ng  makilala ang isa sa mga ito. Halatang halata ang panlalaki ng mata ko.

" Good morning ma'ams sir's " rinig kong bati ni ate Llana dito.

" good morning " ganting bati ng ginang na hinala ko ay ina ng pamilya.

We procedeed with the check in procedures at ngayon ay nakangiti ako habang kinakausap ang mga ito.

" Thank you and enjoy your stay Ajero Family " saka ko binigay ang room keys nila.

" Baka mapunit labi mo kakapigil ng ngiti mo jan ha " puna ni Ate Llana ng makatalikod na ang mga guests.

" Ate, that was SB19 Stell. Oh my God! " naiiyak ko ng sabi. Hinawakan ko pa sya sa braso.

" Uhuh. Fan ka rin pala. " Nakangiting sabi nito. " But always remember to keep being proffessional sa harap ng guests " sabi nito.

" Opo " sagot ko at bumalik na sa pwesto ko.

Masaya ang araw ko na 'yun. Imagine? that was my second week of working and i finally met him. Such a blessing. Kasama nya ang buo nyang pamilya. Parang family bonding na rin nila.  Kahit noong maglunch ay nagtataka ang mga kasabay ko dahil nakangiti ako habang kumakain.

" Dorothy. Beach front? " tanong ko kay Dorothy na papasok sa room.

Magkasama lang kami sa room ni Dorothy, kasama ang iba pang trainees at regular na nagtatrabaho sa hotel. Walo kami sa room at lima kaming trainee.

" Tatawag pa ako kina mama " kibit balikat na sagot nito.

" Okey. Ako na lang mag isa " sabi ko at bumaba sa kama.

" Ingat ka. Balik ka before 10 pm. " Sabi nito.

  10 pm since alm nitong minsan ay nakakalimutan ko na ang oras kapag nakaupo lang ako sa dalampasigan.

Mag isa lang akong tumungo sa beach front. Since malapit lang naman ay inabot ako siguro ng limang minuto bago ako makarating sa benches.

  Tahimik akong umupo sa bench na bakante saka nag plug ng earphones sa tenga ko. Nilibot ko ang paningin sa paligid and I can see nothing but happiness in everyones faces.
'Dadalihin ko din dito ang pamilya ko' sabi ko sa sarili.

  Napailing ako habang nakaupo at nakikinig sa kantang nakaplay sa earphones ko. 

'Unti unting lunurin ang aking nadarama, o buhos ng ulan wag ng tumila pa' kanta ko sa lyrics ng kanta. ' ba't kase ang sakit ng lyrics' sabi ko ulit sa sarili.