Reaching you

Chapter 10

Sana po napapanood nyo ang Live ng boys every 7 pm po 💙 Enjoy Reading💙

It's been weeks since I last talked to him. I'm stalking him using my fan account pero walang latest post or update.
   Wala ni isa maliban sa groufies nila during concerts na nakapost sa official SNS accounts nila. Malungkot akong mag isang naglalakad sa beachfront ng magbeep ang notifications ko .

   I checked it and it's a  notification from my fan account.
" Stell Ajero added to his story"

I immediately clicked the notification and red the message.
" Exactly one month since I heared your voice. I miss you " basa ko dito.

   I checked my call history and tama nga , it's me hiS referring to. Last call nya was last    March 25 . And today is April 25 which means one minth has passed already.

I replied to his story.
" Ayt. Namiss rin kita Ajero😘 " I replied with a Kiss emoji.

Napaupo ako sa buhangin saka nagscroll sa feed ko. And as expected, his Facebook story made a chaoS. Natawa ako sa iba't ibang reaction ng fans. May natuwa, may nalungkot at may ibang nagsasabi na wala na raw pag-asa kay Ajero. I checked my twitter account and checked the trends.
   I was shocked to see him trending. Nsa second spot na agaD. His story was posted just minutes ako and it made second spot on Ph trends. Napailing na lang ako saka nagscroll ulit sa facebook. He is really amazing.

Ilang araw na lang rin at aalis na kami dito. Finally uuwi na kami sa Iloilo to process everything for our graduation. ilang linggo na lang rin. Ga-graduate na ko. Finally.

Ngumiti lang ako saka napatitig sa madilim  na dagat. Naalala ko na naman noong una kaming magkita dito sa dalampasigan.
Who would have thought na ang idol na katulad nya ay may childish side rin pala. Napailing na lang ako .

Pagkatapos ng gabi na huli kaming mag usap kinabukasan ay iki-nuwento ko rin kay Dorothy kung anong nangyari.
  Dorothy feels so sad for me ad tried to cheer me up by giving me foods na hindi ko naman tinatanggihan. Even Neza and Sabrea are wondering kung anong ginagawa ni Dorothy. But Dorothy would just smile at them.

Tsss. 

Tumayo na ako mula sa pagkakaupo sa dalampasigan saka naglakad na pabalik sa staff house. Pero habang naglalakad sa dalampasigan ay narinig ko ang usapan ng grupo ng kababaehan na nag-uusap. And their topic got my attention kaya lumapit na rin ako.

" Hi. A'tin? " tanong ko sa kanila.

nag-aalangan naman silang sumagot.

" yes po "

" Ah, ako din. From Stellberry farm. Kayo? " Excited kong sabi.

" Wow. Talaga? Taga maisan ako " sagot ni isang chinita na may maikling buhok.

" Ako taga ihawan " sagot ng isang medyo chubby.

" Uhmn. Magkaribal tayo "sagot ng isa pa.

" Whaa. I'm Thea, taga Manokan. "

" Hmmn. Jess , taga freezer " She even extended her hands for a handshake.

" Wow. So lima kayo tapos isa isa pa ng bias. Ang galing "

" Yep, oh. By the way. Nakita mo na latest story ni Stell? " tanong ng isang Stell biased daw.

" Yep, " sagot ko.

" I wonder who she's referring to. " sagot nito.

" Ewan ko rin eh. "

" Maybe our Stellvester is inlove. Whaaa. I can't take it" napapadyak pa ito.

My phone vibrated kaya kinuha ko ito sa bulsa ko at binasa ang message sa harap nila. Only my phone case got their attention.

" Oh my. Phone case mo " sabi ng nagpakilalang Jess.

" Oh. " Sabi ko at tiningnan ito.

" Edited ba 'to? " tanong ng medyo chubby.

    " Ah, hindi, this was taken last month. Uhmn. When they had vacation here " sagot ko.

" They had vacation here? " gulat na tanong ng isa.

" Yep. They stayed at the hotel where I am working "

We talked a lot about the boys and I was so happy habang kausap ko sila. They even followed me on IG and twitter and added me on facebook.

My days went well until our most awaited day came.  the giving of certificates for ouR OJT. Masaya kami dahil finally we can go home na. After the giving of certificates we went to the beach front to enjoy our last day in Palawan. Naligo kami sa dagat saka namili na rin ng pasalubong pauwi. We will be going home tomorrow. May iilang trainees din kaming kasabay habang ini-enjoy ang huling araw namin dito.

" Whaa. 4 months for being away from home. Finally, makakauwi na rin " sabi ni Dorothy.

" Uhuh. Exactly. " Sagot naman ni Neza.

" Miss ko na sila mama " segunda naman ni Sabrea.

Habang naglalakad sa dalampasigan ay nanariwa sa akin ang mga alaala habang nananatili pa ako sa resort na ito. Mula sa iba't ibang lahi ng dayuhan na nakasalamuha ko, sa mga nakakasalubong ko, sa iilang sikat na artistang nakita ko, sa a'tin din na nakilala ko hanggang sa memories ko kasama si Stell.

Habang naglalakad, naalala kong puntahan ang tindahan ng balot na pinuntahan namin dati.  Kaya naman ay inaya ko silang pumunta doon.

" Last na na'ting punta to ngayon, kaya tara na't magpakalaseng sa balot at barbecue. " Masiglang sigaw ni CJ, 

Sumang ayon naman ang kami kaya nag si-order na ng balot.

" Guys, nakakahigh blood to, " paalala ko.

Habang nagbabalat ng balot ay naalala ko na naman si Stell kaya imbes na mgbalat ay kinuha ko ang phone ko saka kinunan ng picture ang kamay kong hawak ang balot.

I posted it on my social media accounts and tagged him. Sana manotice man lang nya.

Napabuntong hininga ako saka nagpatuloy sa pagbalat ng balot.

So far, my last day of OJT was so fun. Bago lumabas ng room namin ay muli kong tiningnan ang kama ko,

" salamat sa kumportableng tulog, these past four months " sabi ko saka pinagpag ito.

Napailing na lang ako ng makalabas na sa room.
Iba't ibang klase ng pag papaalam ang naririnig namin galing sa mga regular staffs ng hotel. May biruan pa ngang nangyari habang palabas kami ng staff house premises. Today, I am saying good bye to this place, but I promise, someday babalik ako riTo. Not as a staff but as a guest. Masaya at may ngiti sa labi naming nilisan ang resort na iyon.

I slack off big time. Wala naman akong ginagawa these days pero sobrang tamad at sobrang pagod ko😭 Keep safe sa lahat. Remember Sejun's song?

"Mag sanitizer, Virus machuchugi", bla bla. Di ko pa memorize ang song pero basta Alab tono nun. Kamsarang💙

-Princesarang