Zawgyi
2018 april
ဟိန္းကို ေတြ႕ရရန္ သူ႔အခန္းေရွ႕သို႔
ဇမ္ယမ္း ေရာက္ေနခဲ့ျပန္သည္။
သူက အလုပ္နားရက္တြင္
အျပင္သိပ္ထြက္ေလ့ရွိပံုမရေပ။
အခန္းတံခါးကို သံုးခ်က္ေလာက္
ဆင့္ေခါက္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အခန္းတံခါးေလး
ပြင့္လာခဲ့သည္။
အထဲမွ အေပၚပိုင္းအဝတ္ဗလာႏွင့္ ဟိန္းအား
ေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္၊ ဇမ္ယမ္း ပါးတို႔ နီရဲ
တက္သြားရသည္။ သို႔ေသာ္ ခ်က္ခ်င္း
မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္မိကာ....
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ...??"
ဟူ၍ ေမးခ်ိန္၊ သူက ဇမ္ယမ္း ဝင္မလာေစရန္
တံခါးကို အုပ္မိုးရပ္လိုက္ေလသည္။
ၿပီးေနာက္ ထံုးစံအတိုင္း ဇမ္ယမ္းအား
အလိုမက်မႈမ်ားစြာႏွင့္ ၾကည့္ကာ...
"ဘာလာလုပ္ျပန္တာလဲ..??၊ "
"ဟိန္းကို လြမ္းလို႔လာတာေလ...
ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔..?"
ဇမ္ယမ္း သူ႔အား သကၤာမကင္းၾကည့္မိသည္။
ဘာလို႔ အက်ႌမဝတ္ထားရတာလဲ.?။
သူ ဘာလုပ္ေနလဲ သိခ်င္လာတာႏွင့္၊
အခန္းထဲ အတင္းဝင္ရန္ တြန္းတိုက္ လိုက္မိခ်ိန္၊
သူက ဇမ္ယမ္းအား အတင္းျပန္လည္ တြန္းထုတ္ကာ.
"ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ..???
သြား..!! ျပန္ေတာ့..!! ငါ မအားေသးဘူး...!"
သူက အတင္း ျပန္ခိုင္းေနစဥ္၊ သူ႔ေနာက္မွ
လူတစ္ေယာက္ ျဖတ္သြားတာကို ဇမ္ယမ္း
ျမင္လိုက္ရသည္။
"အထဲမွာ ဘယ္သူလဲ..?"
"မင္းကိစၥ မဟုတ္ဘူး....!! သြားေတာ့...."
အခန္းတံခါးက ဝုန္းခနဲ ပိတ္သြားေလသည္။
ဇမ္ယမ္း တံခါးကို တစ္ဒုန္းဒုန္း ျမည္ေအာင္
ေခါက္ရင္း..၊
"တံခါးဖြင့္...၊ ဟိန္း မဖြင့္မခ်င္း
ဇမ္ယမ္း မျပန္ဘူး..!!"
အံကို ႀကိတ္ကာ ထိုသို႔ေျပာရင္း တံခါးအား
ထုေနမိသည္။ ခ်က္ခ်င္းပင္ တံခါးက ျပန္လည္
ပြင့္လာကာ၊ဝုန္းခနဲ ထြက္လာေသာ ဟိန္းက
ဇမ္ယမ္း ခႏၶာကိုယ္အား ခပ္ျပင္းျပင္း
ေဆာင့္တြန္းလိုက္ေလသည္။
အရွိန္ျပင္းလြန္းတာေၾကာင့္ ဇမ္ယမ္းမွာ
ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဖင္ထိုင္ရက္
လဲက်သြားရသည္ အထိပင္။
YOU ARE READING
The Last Page
RomanceUnicode နောက်ဆုံး စာမျက်နှာ မရောက်ခင် အထိ.... Zawgyi ေနာက္ဆံုး စာမ်က္ႏွာ မေရာက္ခင္ အထိ....
