The Last Page

Part-30

Zawgyi

ဦးထြန္းမင္းဦး ရန္ကုန္သို႔ ျပန္မလာ
ႏိုင္ေသးေသာ္လည္း၊ အေၾကာင္းကိစၥ
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိသြားခ်ိန္တြင္၊
ဇမ္ယမ္းအား သူ႔ဆီေခၚရန္ လုပ္ေနသည္။

ထို႔ကိစၥကို ဇမ္ယမ္းကလည္း သေဘာတူ
လက္ခံသည္။ သူလည္း စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္
တစ္ေနရာကို သြားရန္ လိုအပ္ ေနေပလိမ့္မည္။

ခုခ်ိန္ထိေတာ့ ဟိန္းက ၿဖိဳးနဲ႔သာ
အတူရွိေနသည္ဟု သူ ယံုၾကည္ထားဆဲျဖစ္သည္။

ဟိန္းက ၿဖိဳးနဲ႔ အတူရွိေနလားဆိုတာကို
မင္းဆက္တို႔လည္း ေသခ်ာ မသိေပ။
သို႔ေသာ္....၊ ဟိန္းက ဇမ္ယမ္းအေပၚ
စိတ္ခံစားခ်က္ အခ်ိဳ႕ ရွိေနသည္ကိုေတာ့
မင္းဆက္ ရိပ္မိေနခဲ့သည္။ ဒါေပမယ့္၊
ဇမ္ယမ္းအနားသို႔ ျပန္မလာေတာ့
တာေတာ့ ေက်းဇူးတင္ရမည္ ျဖစ္သည္။

ထိုေကာင္ေလး၏ မျပတ္သားမႈေတြေၾကာင့္သာ၊
အေျခအေနက ဆိုးရြားခဲ့ျခင္း ျဖစ္တာေၾကာင့္၊
ထပ္ၿပီး မလာေစခ်င္ေတာ့ေပ။

"ဇမ္ယမ္းကို ေခ်ာက္ခ်ခ်င္တဲ့ လူက
ဘယ္သူလို႔ ထင္လဲ ကိုႀကီး...?"

အေဝးေျပးလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ၊ တစ္ခ်ိန္လံုး
အိပ္လိုက္လာေသာ ဇမ္ယမ္းဆီမွ၊
ေမးခြန္းတစ္ခု ထြက္ေပၚလာေလသည္။

"မသိဘူးေလ..၊
မင္းမွာက အေပါင္းအသင္းက
ခပ္မ်ားမ်ားဆိုေတာ့...."

"ပါပါးကို ၾကည့္ရတာ...၊
အဲ့ကိစၥကို ခ်က္ခ်င္း စံုစမ္းခ်င္တဲ့ပံုလည္း
မျပဘူး....၊ တကယ္ဆို အဲ့ေလာက္ထိ
ေခ်ာက္တြန္းခံရရင္၊ ခ်က္ခ်င္း
စံုစမ္းခိုင္းမွာပဲ မဟုတ္ဘူးလား..?"

ဇမ္ယမ္း၏ ေမးခြန္းကို မင္းဆက္လည္း
သိခ်င္ေနမိသည္။ ဦးထြန္းမင္းက
ထိုအေၾကာင္းအရာေတြ သိတာေတာင္၊
ဇမ္ယမ္းအား သူ႔ဆီ ေခၚထားဖို႔ကလဲြၿပီး
ဘာမွ မလုပ္ခဲ့ေပ။

"ၿပီးေတာ့ ကမ႓ာသစ္ကြ်န္းကလညး္
ဘာလို႔ အမႈကို ပိတ္လိုက္တာလဲ..??"

ဇမ္ယမ္းက ေတြးေတြးစစႏွင့္ ေျပာေနသည္။
တကယ္ေတာ့ ဇမ္ယမ္းတင္မက၊
အကုန္လံုးတြင္ ေမးခြန္းတို႔ မ်ားစြာ
ရွိေနခဲ့သည္။