EPILOGUE

7.7K 142 19
                                    

I paced impatiently as I waited for the freaking door to open. Sa bawat minutong lumilipas, mas lalo akong hindi mapalagay. Parang gusto ko na tuloy sirain ang pintoan.

Halos mag aanim na oras na syang nag lalabor at anim na oras narin simula nung pinalabas ako sa labor room. Nagtataka kayo bat ako na palabas ng wala sa oras sa labor room? Nahimatay lang naman ako, nakakahiya mang aminin pero aaminin ko narin.

Kung alam kulang na sobrang hirap palang manganak, di ko nalang sana sya binuntis. Pakiramdam ko halos lumabas na ang puso ko sa dibdib ko. I couldn't do anything about it, I wanted to help her, but there's no way I could.

If they don't open the door in five minutes i swear idedemanda ko ang hospital nato. Sigaw ko dahilan para ikutan ako ng mata ng pamilya ko.

Alam  nyo ba mula ng ma palabas ako ng labor room kung san nandoon ang asawa ako, I have been acting like a douchebag, halos lahat na ata ng taong nakikita ko ay nasisigawan ko na whether it was my family or a hospital staff.

Pwede bang tumahimik ka kahit sandali lang? Sumasakit ang ulo ko sayo. Sabay sapak sa akin ni dad. Tiningnan ko sya ng masama pero hindi ako nag salita. Masyado na akong pagod para patulan pa ang ama ko.

Matapos ang isang  mahabang paghihintay sa wakas lumabas na rin si jacob na naka ngiti. Kumusta ang asawa ko jacob? Ayos lang ba sya? Ang anak namin okay lang rin  ba maayos ba ang kalagayan nila? Sunod sunod kung tanong.

Yes she's fine so are the babies Nakangiti nyang sagot. I let out a breath I never thought I was holding. Thanks God, ayos lang ang asawa ko at ang mga bata. Wait mga bata? Babies?

Nalilito kung tiningnan si jacob.
Babies? Nginitian nya lang ako. "Twins". And my jaw dropped to the ground. Twins? We weren't expecting twins.

Gusto kang e surprised ng asawa mo sabi ni jacob dahilan para matauhan ako.

Sandali lang alam ng asawa ko na kambal ang magiging anak namin? Tanong ko para kasing hindi parin totoo parang panaginip lang lahat.

Uu alam nya natatawa parin nyang sagot.

Mukhang na pag tripan na naman ako ah.

OH my God, oh my God narinig mo yon Rica? Kambal daw ang apo natin can you believe it? Masayang sabi ni grandma.

Are they both boys or girls? Tanong ni mama kay Jacob. Boy at girl po tita sagot naman ni Jacob sabay tawa.

So Jacob pwede na ba namin syang makita? Tanong ni dad sa kanya. Yes of course tito nailipat narin po namin si danah sa private ward nya. Pwede nyo na po syang makita pero wag lang po muna natin syang pagurin. You could see her, but just don't stress her so much. She's still recovering. Now please excuse me. Nag excuse lang si Jacob at umalis na.

Naka tayo ako sa may pintuan habang magaan akong nakatanaw sa asawa ko habang kinakausap nya ang aming mga munting anghel. She looked tired but her eyes still had spark.

At nang nag angat sya ng tingin, she looked up me. Hey she whispered with a bright smile. Hey sagot ko naman at tuluyan na akong pumasok sa kwarto nya.

Kamusta ang pakiramdam mo? Tanong ko bago ko sya binigyan ng isang magaang halik sa noo.

Ngumiti muna sya bago sumagot sa tanong ko. Ito pagod. How are you tanong nya maya-maya? Nanunukso ang ngiti sa mga labi nya. Teasing me for well you know what.

Pwede ko ba silang hawakan? I asked hopefully. Because honestly I'm still recovering from the shock. Naka ngiti naman nyang inabot sa akin ang anak namin.

Careful don't drop them. She warned in a serious tone. I won't pangako ko, bago ko binigyan ng tag-isang magaang halik ang kambal.

Yung nasa kaliwa mo ay lalaki at ang nasa kanan naman ay babae, inporma sa akin ni danah.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Mar 14, 2020 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

FLIRTING with the BILLIONAIRE  (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon