She Came Back

Chapter 17

YNA

The real show began. Madalas na kaming magkikita nina Lem at Olivia, mbuti na nga lang at na-uto ko si Tofer na isasama ko si Francis tuwing mag-gagather para sa big project na gagawin.

And as of now, gusto ko'ng ngumiti dahil ramdam ko ang titig ng dalawang pares ng mata habang prente ako'ng nakaupo katabi habang nakikinig sa architect sa mga plano nila.

I maintained my professional look. Pero walang mintis naman ang pagtibok ng dibdib ko tuwing mapapalingon ko sa tanging tao na nagbibigay ng ibsng epekto sa akin.

He's just staring straight at me.

Pagkatapos ng meeting tsaka ako nakahinga ng maluwag ng humarap ako kay Francis na nag ayos ng mga folders na nagtatakang nakatingin sa akin.

“Okay ka lang?” he held my shoulder as I nod in response.

“Yeah, gutom lang. Libre mo naman ako.” giit ko na kinasimangot niya.

“Palagi naman eh. Nambuburo ka na ah? Di ka ba pinapasweldo ni Tope?” ismid niya tsaka na kami nagsitayuan. Tumawa lang ako bahagya tsaka hinintay siya bago kami sabay na lumabas ng conference hall.

“Mas masarap ang libre. Sige na!” pangungulit ko sabay hawak sa braso nito.

I love teasing Francis so much.

“Magbayad ka ng sayo, nak ng teteng. May pinag-iipunan ako.” sumbat niya na kinatawa ko. Nagulat pa ako ng bigla siyang tumigil sa paglalakad.

Napatingin rin ako sa harapan at namataan sina Lem kasunod si Olivia na nakatingin sa amin.

“Engr. Exor, magla-lunch rin ba kayo?”

Napawi ang ngiti ko at hindi inalis ang pagkakahawak ko kay Francis habang nakikipagtagisan ng tingin kay Olivia na tinatarayan ako.

“Yeah. I want to invite you, so we can know each other more. Besides, magkakasama rin tayo sa ilang buwan pagkasimula ng proyekto'ng to.” Lem said.

I followed his stares and it leads to my arms holding Francis' arms as well. I didn't budge.

“Sure!” napatingin ako sa kanya.

Ang bilis ng mokong na'to ah? Makaiwas lang na ilibre ako? Besides, ayoko'ng mawalan ng gana. Nagdadalawang isip pa ako kung sasama ako sa kanila, pero kung yun nga. Ang bitter ko naman pag nangyari.

I had no choice when Francis pulled me to follow the two who's leading the way. Ako lang ba or ang awkward talaga?

And how lucky it is, napapagitnaan ako ni Lem at Francis. I tried to move a little, pero halos mapamura rin ako ng biglang nagsipasok ang ibang kasama namin sa conference kanina at nagkanya-kanya ng usapan. Nai-usog ako hanggang sa pinakagilid at pumaharap si Francis.

Muntikan pa ako'ng matumba pero nagulat nlang ako ng may maramdaman akong braso sa gilid ko. I followed the arms and it's Lem's. Agad din naman niya'ng binawi tsaka mas lalo pa kami'ng nasiksik.

I hugged myself to avoid unnecessary contact to my unecessary parts. Mas nagulantang pa ako ng makitang humarap sa akin si Lem at nspahawak sa magkabilang gilid ko.

I felt suffocated. But my damn heart is beating widly knowing he's so near. I can literally feel his breath.

He's trying to stop the pushing na mas lalong makakapag-ipit sa akin sa gilid.

Putragis, bakit naman kasi makikisabay pa dito? May kabilang elevator naman ah?!

Nakaiwas lang ang tingin ko sa kanya hanggang sa magbukas muli ang elevator.