She Came Back

Chapter 21

YNA

NAMALAYAN ko nalang rin at nasa harapan na kami ng bahay nakabuntot lang rin ang van nina Lem sa likod tsaka napatitig nalang rin ako sa kawalan.

I hate it when this happens to me sometimes.

Sabi ng sumuri sa akin sa Finland, dala nalang rin siguro ng trauma at shock sa nangyari kaya nakuha ko ang bigla'ng pagkatulala nalang at ni hindi manlang nmamalayan kung ano na ang ginagawa ko.

“Yna, are you okay? This is the second time na nakatulala ka.” I snapped back when I heard him talk kaya naatingin ako s gawi niya.

“Yeah. And you can leave, thanks for driving me home.” yun lang ang sinabi ko at lumabas ng sasakyan at kinuha ang mga pinamili ko sa backseat.

Pero ramdam ko oarin ang presensya niya sa likuran ko kaya naabuntong hininga nalang ako at pumasok sa bahay habang nakasunod siya.

“Lem, umalis ka na.” sambit ko tsaka nilingon siya.

“I'm not leaving.” matigas niya'ng tugon tsaka umupo sa sala.

Napapitik pa ako ng dila ko sa inis habang pinagmamasdan siya'ng prenteng nakaupo sa sofa habang napatitingin sa paligid.

I calmed down tsaka ako pumasok sa kusina para kumuha ng maiinom niya at binalikan siya sa sala.

“Pagkatapos niya'ng pwede ka nang umalis. Kapag naabutan ka dito ng mga kasama ko, mayayari tayo'ng dalawa.” I said coldly as he just stare at me the same emotion I gave.

“You're just with a kid. Can that young lady harm me? Well maybe my ears, but not that physically.” napakibot ang kilay ko sa sinabi niya tsaka naman ako napailing.

Madaldal nga si Telle at sigurado'ng sasakit lang ang tenga mo kakarinig sa satsat niya pero hindi naman yun nananakit talaga. Mainsulto nga lang.

“I'm still not giving up Yna. I'll show how sorry I was. And I'm going to do everything and anything to get you back.”

Napalingon muli ako sa kanya sa sinabi neto, heto nanaman po tayo. I mentally cursed my heart for having a wild reaction but I maintained my emotionless face to him.

“Still a no. Just leave.” sambit ko at nakipagtagisan ng titig sa kanya.

He then suddenly smiled, a genuine one that almost drop me from where I am sitting.

“Then I won't give up until it becomes a 'yes'.” He still have that smile as he stood up and left after saying his goodbye.

And now I felt alone, parang gusto ko siya'ng bumalik para samahan pa ako dito.

What the heck Yna. Get a grip of yourself, don't lose!

***

Nakangisi ako kay Olivia nang magkita kami sa trabaho. I still remember what Tita told me. And I told it to Michelle, and it took several hours for her to move on from laughing so hard still remembering what I said.

“So how's my nephew doing?” pasimple ko'ng tanong na halata'ng kinabato neto sa kinatatayuan niya.

Ramdam ang tension sa pagitan namin kaya napansin ko'ng lumalayo ng konti ang ilang kasama namin sa tent.

“He's doing great. Having a good life kahit wala'ng nakilala'ng miyembro ng pamilya ko except to Mom.” balik neto, But that didn't budge me. I still have a grin on my face.

Gusto ko pa'ng inisin ang babaeng to.

“That's good. Married? Sino nga ulit yung Tatay? Ahh! I heard his name is Lemuel.” sambit ko habang nakahawak pa ang kamay sa chin ko. Doon na marahas na napatingin sa akin si Olivia na may mapang-asar na ngiti.