DEAD KİNG

23.BÖLÜM

///YILLAR YILLLAR ÖNCE///

CHANYEOL

İki yıl olmuştu. Yalnızlığa, kimsesizliğe ve mutsuz bir hayata mahkum edileli iki sene olmuştu. Bu gün annem intihar edeli iki sene olmuştu. Ve ben iki sene sonra onu ziyaret etmeye karar vermiştim. Anıtına gidip onu affedecektim. Çünkü o babam kadar suçlu değildi. O babam yüzünden gitmişti. Buna babam sebep olmuştu. Elim de ki çiçeği ne kadar sıkabilirsem o kadar çok sıkıyordum. Hala emin değildim. Belki de hazır değildim ama bunu yaparsam hayatıma daha iyi devam edebilirmişim gibi geliyordu. Önüme bakardım. Geçmişi unuturdum. Taksi anıtın önünde durduğunda derin bir nefes alıp bütün cesaretimi topladım. Yapabilirdim!

Adımlarım geri geri gitmek istese de kendimi zorlamıştım. İşte önündeydim. Annemin resmi ve külleri tam karşımdaydı.

"A-annem.."

İşte bu kelime dudaklarımdan döküldüğü an göz yaşlarımı daha fazla tutmamıştım.

"Seni çok özledim anne.."

İki yıldır söylemediğim ne varsa, söylemek istediğim ne varsa hepsini tek tek söyelmiştim anneme. Daha özgürdüm sanki. Daha mutlu.

Annemin yanında geçirdiğim saatlerin ardından çıkmıştım ordan. Keşke bunu daha önce yapsaydım. Keşke daha önce affetseydim annemi.

Anıttan çıktıktan sonra merdivenlerde oturan bir çocuk dikkatimi çekmişti. Öyle durmuş boşluğa bakıyordu. Tabii burda böyle bir şey görmek normaldi. Kim bilir kimi kaybetmişti.

Onu orda yalnız bırakmak içime sinmemişti. Sessizce yanına oturdum. Beni fark etmemişti bile. Sanki kördü ve duymuyordu. Ne desem, ne sorsam cevap vermemişti.

"Boşuna uğraşmayın size cevap vermez."

Yabancı biri gelip söylediğin de soran gözlerle ona baktım.

"Bir ay önce trafik kazasında kaybetmiş ailesini. Kimse gelip sahip çıkmadı. Ayrılmıyor burdan. Bende her gün ölüp gitmesin diye yiyecek bir şeyler getiriyorum."

İşte o gün bir birimize aile olmuştuk Sehun'la. Ben onun abisi oda benim kardeşim olmuştu.

///GÜNÜMÜZ///

Sehun'un yüzü kanlar içindeydi. Bacakları onu daha fazla ayakta tutmamış ve yere yığılmıştı Chanyeol kapıyı açtığında.

"Sehun.."

Chanyeol onu tutmaya çalışmıştı. Sehun'u böyle görmek tarifi zor bir korkuydu. Endişeydi!

Hemen onu içeriye taşıyıp doktoru aramıştı. Sehun ailesinin ölümünden sonra ne olursa olsun hastaneye gitmeyi istemediği için hastalandığı zamanlarda da hep doktoru eve çağırmıştı.

Baekhyun'sa yıldızı sayesin de Sehun'un burda olduğunu hissetmiş ve aşağıya indiğin de en az Chanyeol kadar şaşırmıştı.

Sehun kendinde olmadığı için Chanyeol bunu kimin yaptığını sorsada anlamsız cevaplar veriyordu.

"Chanyeol.."

Baekhyun yavaşça onlara yaklaşarak seslenmişti.

"Ona.. Ne oldu.."

"Bilmiyorum Baek.. Ama bunu yapanı bulursam daha kötüsünü yapacağım kesin."

Baekhyun Chanyeol'ün Sehun'a karşı olan Abi şefkatine ve sevgisine daha önce de şahit olmuştu.
Onu ölümü göze alacak kadar sevdiği aşikardı.

Çok geçmeden doktor gelmişti ve Sehun'u odasına taşımışlardı.

"Düşündüğüm şey mi?"