DEAD KİNG

13.BÖLÜM

Chanyeol

Korku!
Korku diyince aklınıza gelen ilk şey ne?
İnsan bir çok şeyden korkar öyle değil mi? Herkesin korkusu farklıdır. Ben uzun zaman sonra ilk defa kaybetmekten korkuyordum. Baekhyun'u kaybetmekten. Ailemi kaybettikten sonra bütün hislerim ölmüştü. Herşeyi yüzeysel yaşıyordum. Hiçbir şeyden korkmuyordum. Ne olursa olsun sanki o şeyin olmasını biliyormuş gibi sakin tepki verir olmuştum. Aslında hayattan her şeyi bekler olmuştum. Her an her şey olabilir diye düşünürdüm. Ama şimdi öyle değildi. Farklı hissediyordum. Baekhyun'a hissettiklerim beni her şeyimle değiştirmişti. Tanrıdan ailem öldükten sonra ilk defa bir şey istiyordum. Baekhyun'u benden almamasını. Nasıl bu kadar kısa bir sürede bu hale gelmiştim bilmiyorum ama her saniyem onu düşünmekle geçiyordu.
Ona duygularımı açmak istiyordum ama çok korkuyordum beni bırakıp gitmesinden.
Düşüncelerim beni hep çıkmaza götürüyordu.

"Baekhyun'u mu düşünüyorsun?" Kai'nin sesiyle düşüncelerimden uzaklaşıp bakışlarımı kapıya çevirdim.

"Bunu da nerden çıkardın." Oturduğum sandalyeden kalkarak söyledim. Kahvaltıyı hazırlamıştım ve Baekhyun'u bekliyordum.

"Duygularını gizleyebildiğini mi sanıyorsun?"
Kendine su koyarken umursamaz bir tavırla söylemişti.

Gerçekten çok mu belli ediyordum?

"Eminim Baekhyun da anlamıştır." Ben cevap vermeyince eklemişti.

"Saçmalama."
Anlamış olsa bir şey söylerdi.

"Salak değilse anlamıştır."
Gülerek söylemişti.

Sinirli bir bakış atarak karşılık vermiştim.

"Seni ilk defa böyle görüyorum." Tam mutfaktan çıkacakken daha ciddi bir ses tonuyla söylemişti. Tekrar ona döndüm.

"Gülüşlerin, mutluluğun sahte değil. O çocuk sana iyi geliyor, onu kaybetme."

Benim de istediğim buydu. Onu kaybetmemek.

"Bunun için yaşayacağım."
Gülümseyerek söyledim ve mutfaktan çıkarak Baekhyun'un odasına yöneldim. Neredeyse bi saattir duş alıyordu, işi bitmiştir diye düşündüm.

Odasının önüne gelince tam kapıyı çalacakken içeriden ses duymuştum. Bu Kyungsoo'ydu, bir şey konuşuyorlardı ve ben bunu fazlasıyla merak etmiştim. Merakıma yenik düşüp dinlemeye karar verdim.

"Buna emin misin Baek? Ona anlatman gerekiyor bence bilmesi gerek."

"Bana inanmamasından korkuyorum."

"Ona kanıtlaman zor olmaz."

"Hayır Soo şuan olmaz ona anlatamam, korkuyorum."

"Bence senden hoşlanıyor."

Kyungsoo'nun söylediğiyle şaşırmıştım. Gerçekten o kadar belli ediyor muydum?

"Biliyorum."
Baekhyun'un verdiği cevapla dahada çok şaşırmıştım.

"Ona bunu yapamazsın Baek, gideceğini bilmesi gerek."

Bi anda kalbimden hissettiğim şey boğazımda bir sızıyı sebep olmuştu. Zorla yutkundum.

"Bunları daha sonra konuşuruz Soo."

Baekhyun'un sesi üzgün geliyordu.

"Tamam prensim üzülme sen bi çaresini buluruz. Hadi aşağıya inelim bir şeyler ye."

Ayaklandıklarında hızla kapıdan uzaklaşıp aşağıya inmiştim.

Onlar geldiklerinde gülümsemeye çalıştım.