Where it all Begans

Chapter 13

Chapter 13

"Yes I hope we could work on that. Yes Thank you." nakipag shake hands ako sa mga matatandang businessmen na kaharap ko. Hayyy natapos na din ang trabaho. Sinabihan ko agad ang secretary ko na hindi ako sasabay sakanila pabalik sa pilipinas na mag papaiwan na muna ako dito for leave.

Lumabas na ko ng office space na pinagmeetingan namin at pinuntahan ang parking lot. Pag dating na pagdating ko don ay nakita ko si Justin na nakasandal sa mustang niyang katabi lang ng kotse ko. "What are you doing here?" agad siyang umayos ng tayo para lapitan ako.

"Sarah kung may nagawa man ako sayo, I'm sorry."

"Wala kang ginawa Justin. Yes I showed you signs but that signs doesn't mean anything. It was all fuck."

Hindi maipinta ang mukha niya ngayon. "Fuck? Wow." napahawak siya sa labi niya at pinaglaruan ito. Yes, galitin mo siya to cut the strings. Tinignan niya ko ng blanko ang mata. "Be honest with me. Please. Do you--no, did you love me?"

There after saying those words, nakita ko ang emotion na hinahanap ko, anger. "No. I used you for fuck. And yes I admit. You suck." aalis na sana ako ng nagsalita siya

"I suck? Wow Sarah coming from you? Coming from a virgin like you?" nilingon ko siya agad at tinignan ang paligid buti walang tao. Agad ko namang siyang sinampal at tumawa lang siya sa ginawa ko.

"Ano? Takot kang malaman nila na may nangyari satin? Na nilalait mo ko? Bakit, after we have sex may nahanap ka na agad iba? Huh?"

May namumuong galit sa loob ko at nagiinit na ko dahil sa kagustuhan nitong sumabog. "Tell me, ano ba talaga ang habol mo sakin." I looked him straight in the eyes.

"You want to know? Actually, information lang naman ang kailangan ko sayo. Knowing that my real mother is Lenaia Kang and Leni is just her twin sister na nasira ang pangarap at ang kapatid ng dahil kay Roland. And your mother? I bet hindi mo pa alam. Roland is a good actor but he can't fool me. Your mother is dead. I may not know her but I can see that Roland wants to tell me about your mother."

Nakita ko ang pag guho ng pagkatao ni Justin at ang pagusbong ng panibagong galit sakaniya. Initulak niya ko sa pader na napagpaungol sakin sa sakit. "How dare you tell lies about my mother huh?"

"Believe me or not. We're done." binuhos ko ang lakas ko sa pagtulak sakaniya palayo at pumasok agad sa kotse ko. Nakatayo lang siya don at nakatingin pa din sa kung saan ako nakatayo.

Bago lumabas si Roland sa kwarto noon binalingan niya ako bago pa siya lumabas na ng tuluyan and I wanted to know if my theory is correct. Nag paimbistega ako at totoo ngang wala na ang mother ni Justin bata palang siya.

Pinaandar ko ng mabilis ang kotse ko para lang makaalis kaagad doon. Pinark ko ang kotse ko malapit sa Metropolitan Museum of Art. Hindi ko alam pero may humahatak sakin para pumunta doon. May babaeng nag bigay ng pamphlet saakin bago ako pumasok.

Medyo madami ang tao pag pasok. Isa isa kong tinignan ang mga nandoon. Nakakatuwa lang tignan na ang daming sculptures at paintings na nandito. Isa sa umagaw pansin sakin ang isang painting. Para siyang painting na nasa bukid na hindi mo malaman kung ano.

Napatitig lang ako doon. Bumalik ako sa wisyo ng may yumakap sakin sa likod. "I'm sorry baby." Alam ko kung sino na agad ang yumakap sa akin. Hinayaan ko lang siyang nakayakap sa akin.