Ben, ayaklarımı kaybettim. Sadece ayaklarımı değil her şeyi;en sevdiğim nehir kenarını, sinemaya gitmeyi, bisiklete binmeyi ve çok daha fazlasını.
Ama şimdi sanki bana umut doğdu. Güneş yüzünü döndü.
O benim hayatımı kurtardı. Uçurumun kena...
Karşımdaki doktordan gözlerimi ayırmam sağlayan bir "click" sesiydi. Kafamı sağa doğru çevirince Chaeyoung 'ın hediyesini aldığını görmüş oldum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Chaeyoung ~Kookie oppa bu fotoğraf makinesi çok güzel.
Jungkook ~Beğenmene sevindim. Şimdi çektiğin fotoğrafa bakabilir miyim?
Chaeyoung ~Bakabilirsin. Ama fotoğrafı benden almak yok olur mu?
Jungkook ~Tamam almak yok. Şimdi ver bakayım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tabii bu kadar yakın değiller ama siz böyle bakıştıklarını hayal edin."
Fotoğrafta çok güzel çıkmışız. Bakmak ister misin? Diye Doktora uzatıyordum. Doktor ilik başta ne olduğunu anlamasa da tanıma gelip elimden almıştı. İlk bana bakıp tekrar bana bakmıştı.
Taehyung ~Güzel çıkmışız.
Jungkook ~Evet öyle.
Chaeyoung ~Kookie oppa. Fotoğrafı geri ver.
Jungkook ~Sen bu fotoğrafı ne yapacaksın.
Chaeyoung ~Hani geri verecektin. Soru sormadan ver işte. Lütfen.
Jungkook ~Tamam al. Seni küçük cadı.
Chaeyoung fotoğrafı elimden alıp gitmişti. Arkasından da Jimin ve Suga Hyung'ım gidiyorlardı ki. Durdurdum.
Jungkook ~Hyung nereye?
Jimin ~Yarım kalan işimizi halletmeye. Deyip göz kırmıştı. Ne kadar pislikleri böyle. Olan var. Olmayan var.
Odada J-hope Hyung, ben ve Doktor Taehyung kalmıştı.
J-hope ~Jungkook bende gitsem iyi olacak ne zamandır dükkana gitmiyorum. Hayvanlarını özledim.
J-hope Hyung gelip bana sarılmıştı.
Jungkook ~Tamam git Hyung. Giderken dikkatli ol. Ve biraz da dinlen ne zamandır bana bakıyorsun. Sana ne kadar teşekkür etsem az ama yinede teşekkür ederim.
J-hope ~Jungkook bir daha teşekkür edersen seninle bir daha konuşmam. Sen benim küçük kardeşimsin. Bunu aklından çıkarma olur mu? Abiler kardeşlerine her zaman bakar.
Deyip kapıdan çıkıp gitmişti. Doktor 'a dönüp baktığımda bize bakıyordu.
Taehyung ~Çok şanslısın. Birbirinden iyi 3 tane abin var.
Jungkook ~Teşekkür ederim. Ama hiç biri benim öz abim değil.
Taehyung ~Nasıl yani.
Jungkook ~Ben küçükken annem ve babam beni sokağa atmışlardı. Hani şu küçük sarı saçlı adamın yanında gri saçlı biri vardı ya.
Taehyung ~Evet. Şu yarım kalan işimizi bitirmeye diyen kişiler mi?
Jungkook ~Evet onlar. İşte o gri saçlı beni bulup beni evine almıştı. O zamanlar onlar da çok iyi arkadaşlarmış. Jimin J-hope ve Suga Hyung'ım. O gün bir yemin etmişler. Ne olursa olsun birbirlerinden ayrılmayıp beni koruyacaklarına. İşte o zamandır. Beni korumaya çalışıyorlardı. Ama bu kaza olunca çok üzülmüşlerdi. En çok da Suga Hyung'ım.
Taehyung ~Baya bşr olay geçmiş başından. An a merak etme. Eski hayarına geri döneceksin sana yardım edeceğim.
Jungkook ~Gerçekten bunu yapar mısın? Beni yürütebilir misin?
Taehyung ~Evet. Yaparım.
Jungkook ~Bir sürü doktora gittim. Sen bunu nasıl yapasın?
Taehyung ~Biraz inanç ve gayret yeterli.
Jungkook ~Bunu niye güvenerek söylüyorsun. Hiçbir doktor bunu yapamazken sen nasıl yapacaksın.
Taehyung ~Seninle biraz empati kurup yapacağına inandırmak yeterli. Sadece senin biraz kendine güvenmen gerek. Bunu yapacağına inanman gerek. Şimdi söyle bana o gittiğin doktorlarda hiç kendine güvendin mi? Ben yürüyemeyeceğim, yerine ben bunu yapacağım dedin mi?
Jungkook ~Hayır. Hep ben yapamayacağım, ben yürüyemeceğim diye düşündüm.
Taehyung ~İşte seni ilk önce inandırıp, bu işi yapacağını farkına vardır daha sonra sen yürüyeceksin.
************************************ Bu bölüm burada bitsin. Çünkü çok hastayım ve aklıma birşey gelmiyor İnternetimin hepsini size harcadım. Otobüste yazdım. Değerinizi bilin diğer bölüm görüşürüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
