Ben, ayaklarımı kaybettim. Sadece ayaklarımı değil her şeyi;en sevdiğim nehir kenarını, sinemaya gitmeyi, bisiklete binmeyi ve çok daha fazlasını.
Ama şimdi sanki bana umut doğdu. Güneş yüzünü döndü.
O benim hayatımı kurtardı. Uçurumun kena...
Chaeyoung 'la biraz daha konuşup şakalaştıktan sonra odaya gitmeye karar verdik. Tam asansöre doğru yol alıyorduk. Bir ses bizi durdurdu.
Arkamızı dönüp baktığımızda bu model Jin' di. Ne işi vardı ki. Arkasından Namjoon içeri girdi. Güvenlikler kapının önündeki gazetecileri tutuyordu.
Jin ve Namjoon bize doğru geliyorlardı.
~Ş-imdi, şimdi model Jin benim yanıma mı geliyordu? Hayır! Hayır! Bu olamaz. Ünlü model Jin yanıma geliyordu.
Jin ~Mehaba Jungkook. Duyduğuma göre benim hayranımmışın.
Jungkook ~Ş-şey. Evet öyle.
Jin ~O zaman bugün senle biraz vakit geçirebiliriz.
Jungkook ~N-nasıl yani.
Jin ~Sevgilim bana bütün yaşadığın olayları anlattı. Bende seni görmek istedim.
Jungkook ~Buraya gelmeniz biraz zor olmadı mı?
Jin ~Aslında evet. Biraz zor oldu. Ama sevgilim yanımda olunca ben heryere giderim.
Jin, Namjoon 'un yanına sokulup dudağına küçük bir öpücük kondurdu.
Namjoon ~Yapma söyle şeyler. Herkes bize bakıyor.
Jin ~Bizi tanıyan herkes böyle olduğumuzu biliyor zaten. Takma sen o güzel kafana.
Suga ~Eee hadi o zaman. Jungkook' un odasına çıkalım orada konuşalım.
Jimin ve J-hope bir anda ortada kaybolmuştu. Hyung'ım baktığımda ağzını oynatarak yiyecek almaya gittiler dedi. Kafamla onaylayıp önüme döndüm.
Kenarda bizi izleyen Chaeyoung 'ı yanıma çağırdım.
Chaeyoung ~Jungkook oppa eğer müsait değilsen ben yanına sonra gelirim.
Jungkook ~Olur mu? Öyle şey. Benimle gelmek istersen gelebilirsin. Onlarda seni sevecektir. Eminim buna.
Chaeyoung ~Hayır oppa. Gelmek istemiyorum. Yanına sonra geleyim olur mu? Biraz utanıyorum.
Jungkook ~Tamam sen nasıl istersen. Ama onlar gider gitmez yanıma gel olur mu?
Chaeyoung ~Olur oppa gelirim. Görüşürüz.
Jungkook ~Görüşürüz.
Chaeyoung yanağıma bir öpücük kondurup koşarak uzaklaştı. Üzüldüğünü farkına varmıştım. Nasıl olsa tek arkadaşı bendim burada. Chaeyoung kimseyle konuşmayan bir çocuktu. Genellikle hep benim yanıma gelirdi.
Onun içinde annesi onu çok azarlardı. Hala Chaeyoung 'un bu hastanede ne işi olduğunu bulamamıştım. Onu da bir araştırma gerekirdi. Suga Hyung'ım baktığımda bizi izliyordu.
Ona gülümseyip "gidelim mi?" diye sordum. O da kafasıyla onaylayıp asansöre doğru sürdü. Asansörün önüne geldiğimizde Jin ve Namjoon sarmaş dolaşlardı.
Bizi görünce hiç istiflerini bozmadılar. Öyle durmaya devam ettiler. Asansörün düğmesine basıp beklemeye başladık. Fazla beklemeden asansör gelmişti.
25.kata basıp yukarı çıkmaya başladık. 5 dk sonra asansör durdu. Ve geldiğimizi belli eden tik sesi duyduk. Kapı açılınca da odama yol aldık. Çok geçmeden odamın kapısının önüne varmıştık.
Hyung'ım kapıyı açmak için sandalye mi biraz geride bırakmıştı. Tam o sırada Jin arkana geçip Hyung'ım kapıyı açınca o beni içeriye götürdü. Allah'ı Jin sandalyeme değmesi için ben ne sevap işledim. Yarabbim.
Suga Hyung'ım beni kucaklayıp yatağıma oturttu. Yanımdaki sandalyede kendisi oturdu. Karşımdaki 2'li koltuğa Jin ve Namjoon oturmuştu. Jin ayağa kalkıp yanıma geldi. Cebinden birşey çıkartıp bana verdi.
Jin ~Açmıyacak mısın hediyeni?
Jungkook ~Tabii ki açıcam. Biraz şok oldum da. İlk defa siz gibi birinden hediye alıyorum da(Sanki biz hergün Jin gibi birinden hediye alıyoz Jungkook)
Jin ~Alışsan iyi olur. Çünkü hergün yanına gelmeyi düşünüyorum. Paketi açıyordum ki. Kapıyı 2 kere tıklatılmıştı. Ve bütün gözler oraya döndü. Paketimde açılmadan kaldı.
************************************ Bir bölümün daha sonuma geldik. Yorum yazıp yıldızı doldurmayı unutmayın. Öpüyorum sizi. 😍😍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
