one shots / ski jumping

a.aalto & k.wolny /photograph/

Dla tulipanka111

Jak na tak smutną piosenkę, interpretacja i zastosowanie w tym shocie wyszło dosyć wesołe. Mam nadzieję, że przypadnie wam do gustu taka wersja. 

_____________________________

We keep this love in a photograph
We made these memories for ourselves
Where our eyes are never closing
Hearts are never broken
And time's forever frozen still 

- Pamiętasz nasze pierwsze spotkanie? - pytam, rozsiadając się na kanapie. 

Aalto patrzy na mnie niezadowolony, spod przymrużonych powiek. On doskonale pamięta ten dzień. Po prostu nienawidzi o nim mówić. 

- Tak, Kuba - uśmiecha się sztucznie i zajmuje miejsce na fotelu na przeciwko mnie. Szczelnie obejmuje rękami kubek z gorącą herbatą. - Pamiętam nasze pierwsze spotkanie. A teraz opowiedz mi znów, jaki byłem żałosny, młody i głupi.

Posyła mi znudzone spojrzenie, a ja spoglądam na niego zdziwiony.

- Nie byłeś żałosny. Po prostu chowałeś się przede mną i byłeś strasznie nieśmiały. A później bardzo często się ze mną kłóciłeś, tak bez powodu. Nie dziw się, że mnie to bawi, skarbie. 

Rzeczywiście, na początku bywał irytujący. Sprzeczaliśmy się i nieraz chcieliśmy już zrywać ze sobą, ale nie umieliśmy tego zrobić. Za bardzo się kochaliśmy. 

Loving can hurt, loving can hurt sometimes
But it's the only thing that I know
When it gets hard, you know it can get hard sometimes
It is the only thing that makes us feel alive

Jego nużąca mina zamienia się w poddenerwowany wyraz twarzy. Obraża się, zupełnie jak małe dziecko. 

- Oj, co znowu zrobiłem? - pytam trochę rozkojarzony. 

Zaciska usta. 

- Nie mów do mnie skarbie - prosi. 

- Dobrze, kochanie - odpowiadam po części na złość. Jestem ciekawy jego reakcji. 

- Kuba! - krzyczy z miną pełną wyrzutu. - Nie mów tak, to takie dziecinne.

Unoszę brwi i uśmiecham się delikatnie. 

- Kto tu jest dziecinny... - mruczę do siebie, a później dodaję trochę głośniej: - Niezbyt się zmieniłeś od naszego pierwszego spotkania, Antti. 

- Dzięki - odpowiada sarkastycznie i upija herbaty z kubka. 

You can fit me inside the necklace you got when you were sixteen
Next to your heartbeat where I should be
Keep it deep within your soul

- Ale to znaczy też, że kocham cię tak samo mocno, jak na początku! - wstaję i powoli zmierzam w kierunku fotela, na którym siedzi mój chłopak. Aalto mierzy mnie podejrzliwym spojrzeniem.- I dlatego mogę zrobić to, co robiłem kiedyś. 

Uśmiecham się złośliwie, a Antti kiwa przecząco głową.

- Nie, nie zrobisz tego - patrzy na mnie przerażony. 

- Przekonamy się. 

Odstawiam jego kubek na szafkę i pochylam się nad nim. Zaczynam łaskotać chłopaka, który momentalnie zaczyna się rzucać i śmiać. 

- Zostaw mnie, Kuba... to nie jest śmieszne - brzmi to jeszcze zabawniej w ustach człowieka, który zwija się ze śmiechu. 

- A co dostanę, jak cię puszczę? - pytam, patrząc na niego prowokacyjnie.

- Buzi. 

- No to nie... - znów zaczynam się nad nim znęcać. 

- Dobra, wiele razy buzi! - deklaruje i przestaje się śmiać, gdy go puszczam. 

- Okej, to dawaj - kucam na przeciwko fotela, na którym siedzi. 

Przyciąga mnie do siebie. Zamykam oczy. Chcę, żeby mnie wreszcie pocałował. Nagle czuję jakiś ruch. Otwieram oczy i widzę Anttiego, biegnącego do łazienki. 

- Idę wziąć prysznic! - śmieje się ze mnie. 

- A ja idę z tobą - wchodzę do pomieszczenia, zanim chłopak zdąży zamknąć drzwi na klucz. 

When I'm away, I will remember how you kissed me
Under the lamppost back on Sixth street
Hearing you whisper through the phone,
"Wait for me to come home".

___________________________________________________

(Ed Sheeran-Photograph)