Made For Him

Chapter 20

Vanessa Jasmine's

Pagkababa nila ng sasakyan, dumiretso siya sa backseat para kunin si Naia.

"Naia, come. You want to play 'di ba?" I gently reached for her pero umiwas siya sakin.

"Naia is sad, Tata. You want me no more." nagbabadya na itong umiiyak. Kaya pala tahimik ito habang nasa sasakyan sila kanina.

Before they got here, awkward na sa loob ng sasakyan. Pano bang hindi manghayari yun eh kung ano-ano ang pinagsasasabi niya kanina. She sighed.

"I'm sorry, Naia. Tata loves you very much. Sige ka, di tayo makakapagplay 'pag di pa rin tayo bati." she showed her best sad face and Naia stared at her.

Nagdadalawang isip ito kung sasama ba sakanya. She knew she hurt Naia pero bata pa ito para magalit ng matagal sakanya. Pero kahit ganun, she'll enjoy her time with them 

"Ok! Play, Tata!" napatawa siya saka binuhat si Naia. Pagkatayo niya, boses ni Rio ang narinig niya agad.

"Hurry." napatingin siya rito. Nagkakatitigan sila saglit pero agad rin iniwas ni Rio ang paningin sakanya.

Napabuntong hininga ako. Ano bang iniisip ko at nasabi ko ang bagay na iyon? I'm such a bitch. Pinagsisihan ko ang sinabi ko kanina bago kami umalis. Naiistress lang ako marahil. Halos magtatatlong linggo na akong nakina Rio. Hindi ko na alam kung ano ang dapat gawin.

Nang makahanap kami ng lugar malapit sa palaruan roon ay inilalatag na ni Rio ang kumot at isa-isang nilapag ang mga pagkain na dala.

Nalibot ko ang paningin ko. Marami nang mga batang naglalaro, mga matatandang naglalakad-lakad at yung iba ay jogging o kaya nagbibisikleta. Ang ganda rito lalo na kapag hapon. Hindi na rin masyadong mainit kaya masarap ng simoy ng hangin.

Inilapag ko na si Naia sa inilatag ni Rio. But Naia keeps on poking me habang nilalagyan ko ito ng towel sa likod.

"Tata, play." Then she showed me her puppy eyes. I sighed.

"Ok, baby." Tumayo akong muli at sinamahan ito sa kung saan-saan.

Rio is just watching us. Una at nagpunta kami sa palaruan na naroon. I guided Naia on climbing up and down the slide. Catching her when she'd about to land.

Hinahabol ko na ito ngayon dahil oras na para kumain. Kanina pa ito nakikipaglaro sa mga batang naroon. She's afraid though, Naia is too friendly na tipong lahat ng nakakasalubong nito ay kakausapin.

Andaming matatandang kausap ito kanina at tuwang-tuwang kausap siya at nung palapit na siya para kunin ito dahil kakain na at bigla na kang tumakbo. "Naia! Kakain na tayo. Stop running!" Pero hindi ito tumigil. Datapwat ay mas binilisan pa ang pagtakbo

She's running very fast when suddenly she bumped into someone. Kita ko ang pagtumba nito. I cant help but shout her name. "Naia!"

Dali-dali akong lumapit rito at pinantayan siya. Chineck ko ang katawan nito kung may mga sugat pero wala naman akong nakita.

"Are you ok, baby?" I said

"You ok, young lady?" Sabi rin nung lalaking nakabangga ni Naia. Bahagya rin nitong sinilip si Naia.

I look at him.

"Sorry. Di sinasadya." Sabi ko rito saka ibinalik ang tingin kay Naia.

"Come on, baby." Saka ko ito tinulungang tumayo. Pinapagpag ko ang dress nito dahil bahagya itong nadumihan.

"That was fun, Tata!" She giggled. Bahagya akong tumawa at kinurot ito sa pisngi.

"It's not, baby. Muntik ka na mapahamak." Sabi ko at hinawakan ito sa pisngi.