Made For Him

Chapter 7

"I'm so sorry, baby. I-i don't know I've gone to far. Sana mapatawad mo ako. I fucking am sorry. I'm so sorry" Naririnig kong sambit ng isang lalaking tinig. May mga patak ng tubig na tumatama sa leeg ko. Nakayakap ito saakin ng mahigpit. Hindi ko alam kung anong nangyayari pero kumakalma ako sa yakap niya.

Sana bantayan niya ako kung siya man ang Angel ko.

Nagising ako sa liwanag na nagmumula sa kanang bahagi ng kwarto. Nagmulat ako ng mga mata at bumungad saakin ang gray na kisame.

Wala sa mga nakikita ko ang isip ko ngayon kundi nasa pangyayari kagabi. Binababoy niya ako. Dinurog niya ang pagkataong binuo ko sa nakalipas na taon. I hate him.

Ramdam ko ang sakit ng katawan ko. Hindi ko na ramdam ang pagkakatali ng mga kamay ko kung kaya't nagfetal position ako atsaka muling pumikit at umiyak.

Sana pinatay niya na lang ako kesa iparamdam saakin ang gantong pangyayari. Sana ibang tao na lang ang binaboy niya, mali mang-isipin pero sana iba na lang. Hindi ko alam paano siya pakikitunguhan dahil sa kawalanghiyaang ginawa niya saakin.

I just want to die to erase this hopelessness I feel.

Narinig kong may bumukas ang pinto.  Ang mga yabag nito ay rinig na rinig kong papalapit saakin. Amoy na amoy ko ang pabango nitong napakasarap sa ilong.

Lumundo ang kaliwang bahagi ng kama kung saan ako nakatalikod. May inilapag itong kung ano sa mesang katabi ng hinihigaan ko.

"You need to eat to regain your strength, sweetheart." Sambit nito.

Ang mga kamay nito ay humawak sa balikit ko. Kahit masakit ang katawan ay dali-dali akong napaupo at itinakip ang kumot sa katawan ko. Ang mga kamay ko ay naka-ekis sa dibdib ko. Ang paa ko ay natiklop hanggang dibdib ko na tila pinoprotektahan ang sarili.

I can clearly see his face. His gray eyes, his red and luscious lips, his gorgeous jaw and pointed nose. Ang buhok nito ay nakatop-knot. Nakita kong may dumaan na emosyon sa mga mata niya pero saglit lang iyon.

Hindi panghanga ang naramdaman ko dito. Pagkamuhi at galit. "Para a-ano? Para g-gahasain a-ako?" Sabi ko.

Ang luha sa mga mata ko ay walang tigil sa pagdaloy. "Bakit ako pa? Sino ka ba? May atraso ba ang pamilya ko saiyo?" Humagulgol ako. Itinakip ko ang mga kamay ko sa mukha ko.

Hinahanap na kaya ako ni mama? Gusto ko nang umuwi at magpahinga. Gusto ko na ulit bumalik sa normal kong pamumuhay. Pero magiging normal pa nga ba ang lahat?

Ramdam kong lumapit siya saakin at maya-maya ay niyakap ako. Nagpupumiglas ako sa yakap niya, itinutulak ko ang katawan nito palayo saakin dahil natatakot akong baka gawin na naman niya ang kademonyohan niya. "Walanghiya ka! Binaboy mo ako! Y-you r-raped me! Binaboy mo a-ako!" Pinagpapalo ko ang dibdib nito at umiyak ng umiyak.

Nandidiri ako sakanya. Nandidiri ako sa sarili ko. Sana pinatay na lang niya ako. Sana panaginip na lang lahat ng ito.

"I'm sorry" Mahinang sambit nito. Natigilan ako ngunit lalong napahagulgol.

Walang kahit na ano ang makapagbabalik ng nangyari. Tinuring niya akong hayop sa ginawa niya.

"B-binababoy mo a-ako!" Mahinang sambit ko. Nanghihina ang katawan ko marahil dahil sa sakit na nararamdama ko at sobrang pag-iyak.

Binuhat ako nito at walang kahit na ano pang galaw ang ginawa ko dahil sa panghihina.  Inihiga akong nito muli sa kama. Nanghihina na ako ngunit ang mga luha ko ay patuloy pa ring umaagos sa mga mata ko.

"I'm Rios Nathan Adler, sweetheart. Im so sorry for hurting you physically–" He caressed my face. I closed my eyes and avoid my face to be touched by him. "But I'm not sorry for claiming you. I did that for you to know that I own you. You're mine Jasmin." He kissed my cheeks and left the bed.

"The food are on the bedside table. Eat, sweetheart. I don't want you to get hungry" Huling sabi niya bago ko narinig na lumabas siya kwarto.

And then I cried again. I'm in hopeless situation. That demon want's me to stay here.

Ilang oras pa akong nanatiling nakatulala hanggang sa kumulo ng tiyan ko a gutom. Ayokong kainin ang pagkain ibinigay niya pero hindi naman masamang kumain bago mamatay.

Itinukod ko ang magkabilang kong kamay upang makaupo ng dahan-dahan sa kama. Masakit pa rin ang katawan ko lalo naman ang pagitan ng hita ko dahil sa pangbababoy niya.

Nang makaupo ay inabot ko ang pagkaing nasa tray at inilagay ito sa kandungan ko.

Tinola, kanin, juice, tubig at apple and laman noon. Kinain ko na ang mga ito hanggang sa maubos. Masarap ang mga ito ibig sabihin ay magaling magluto ang lalaking iyon.

Nang matapos ay sinubukan kong tumayo upang maglibot-libot. Hindi pa ako nakakalayo sa kama ng bumukas ang pinto na katapat ng kama.

Natulos ako sa kinatatayuan ng magkasalubong ang tingin namin. His eyes are so cold but there's something in there. Hindi ko lang alam kung ano.

Pinasadahan ako ng tingin nito at ako rin ay napatingin sa suot ko. Ngayon ko lang napagtanto na t-shirt lang ang suot ko.

"A-ano. H-hinahanap ko l-lang y-yung C.R." Nagpapaliwanag kong sabi sabay yuko at pinagsaklop ang mga kamay dahil sa panginginig non.

Natatakot ako. Baka hindi niya nagustuhan ang ginawa kong pag-alis at parusahan ako.

" 'Yang pinto sa kaliwa mo." He said.

Nagpatuloy ako sa pintong sinabi niya at ng makapasok ay ni-lock ko iyon. Itinapat ko ang tenga ko sa pinto uoang marinig kung anong ginagawa niya.

Rinig ko ang kalansing ng mga plato at kutsara sa tray saka ko narinig ang pagsara ng pintuan.

Nakahinga ako ng maluwang dahil alam kong wala siya sa kwarto na ito.

Pinagmasdan ko ang paligid. Medyo malaki ang C.R na ito. May toilet, bathtub at shower room. Lumapit ako sa lababo at tinitigan ang sarili ko sa salamin na mayroon ito.

And I saw a woman with a bruises lip. Napakatamlay ng mga mata ng may-ari noon. Tila isa itong buhay ngunit patay na ang kaloob-looban.

I wish that my angel is here. May makakapagligtas pa ba saakin?

-M