Made For Him

Chapter 14

Vanessa Jasmine's

Nagising ako kinabukasan dahil sa pagkatok sa pintuan ng kwarto ko.

"Ate Jas!" Pasigaw na tawag sa kabilang bahagi ng pintuan.

Hinuha niyang si Dandan iyon dahil siya lang naman ang tumatawag na ate sa kanya sa bahay na iyon.

"Bakit?" Pupungas-pungas niyang balik sigaw rito. Umupo siya sa kama at kinusot ang mga mata.

"Pinapababa ka na ni Sir Rio!" Sigaw muli nito.

Napatayo siya agad sa narinig. Nagmamadaling dumiretso sa CR upang maglinis na ng katawan. Matapos niyang maligo ay nagsuot siya ng boxershort at white-shirt ni Rios.

Hanggang ngayon ay wala pa rin siyang nakikitang damit pambabae sa damitan nito. Nagtataka rin ako kung saan ito natutulog kung dito naman ang kwarto talaga niya. Sabagay, Marami namang kwarto ang mansion na ito. Mayamang Demonyo iyon, eh.

Ano bang mayroon at pinapababa ako nito? Hindi ako sumasabay  ng kain. Hindi ko ito gustong makita maski ni anino nito. Ngunit nagtataka siya sa sarili dahil aligaga ang buo niyang pagkatao.

Nasa hagdan na ako ng makita ko siyang prenteng nakaupo sa living room habang nanonood.

Kahit anong ayos niya talaga ang gwapo pa rin. Pero sa kabila ng taglay niyang maamong mukha, hindi niya maitatago ang pagkademonyo niya sakin. Kahit kailan hindi ko naisip na may ganito pa rin palang tao. Gagawin ang lahat para lang makuha ang gusto nila, masaktan man nila iyon o hindi.

"Are you going to stare at me for the whole afternoon in the stairs?" Nakasunod ang tingin nito habang pababa ako ng hagdan ng dahan-dahan.

Nang makababa ako ay tumayo ako malapit sa pwesto nito yumuko. "P-pintawag mo raw ako?"

"Bakit ganyan ang suot mo? Weren't you aware na may mga lalaki rito sa bahay?" Matigas at may galit niting saad sakanya.

Nagsisimula nang manginig ang mga kamay ko pero pinagsaklop ko iyon para mapigil. "W-wala akong m-makitang ibang damit sa k-kwarto mo." Mahinang sambit habang nakayuko.

Nagsisimula ng manginig ang kamay ko, pinagpapawisan at mabilis ang tibok ng puso ko dahil sa inaasta nito. Pinatawag niya ba ako para pagalitan? O para babuyin ulit?

Wal akong makitang anino ng mga kasambahay niya, maski ni dandan. Malamang ay pinauwi niya ito sa compound nila.

"Your clothes are inside the bathroom's closet. Weren't you aware na may pinto roon sa loob?" Naiinis na sambit nito saka tumayo.

Napaangat ako ng uli at humakbang paatras. "H-hindi." Pinagmasdan ko itong pumikit at huminga ng malalim. Para bang pinapakalma nito ng sarili.

Ang amo ng mukha niya. Hindi mo malalaman na may tinatago siyang iba sa mukha na dinadala niya. Nagulat ako at napayuko ng bigla itong dumilat at diretsong tumingin saakin.

"Come on, Let's eat." Sabi nito saka naglakad pa dining room. Sinundan ko siya. Umupo sa pinakadulong bahagi ng lamesa kung saan isang upuan lamang ang nakalagay. Umupo ako sa kanan bahagi niya.

Nakahanda na roon ang almusal namin. Napakarami noon at nagtataka ako dahil dalawa lang kaming kakain.

Nagulat ako ng lagyan niya ako ng pagkain sa plato ko. Naiilang ako sa ginagawa niya pero inignora ko iyon.

"N-nasaan sina manang beth at Dandan?" Mahinang sambit ko. Napatigil ito sa paglagay ng pagkain sa plato ko at dumiretso ng tingin saakin.

"Why?" Seryosomg tanong nito.

"A-ahh wala lang. D-di ko kasi s-sila napansin ngayon." Sambit ko habang nakayuko.

"Okay. Now, eat." Dali-dali kong hinawakan ang kutsara, ayoko siyang pag-antayin o galitin siya.

Rinig ko ang kalansing ng kutsara namin habang kumain. I wonder, ano kayang favorite food niya?

"Aalis tayo. Get ready." Sambit nitong bigla na nagpatigil saakin.

"T-talaga? Saan tayo pupunta?" Di ko maiwasang maexcite. Binilisan ko ang pagkain saka tumayo at dumiretso ng kwarto, hindi ko na siya inantay.

Pagkarating ko ng kwarto ay agad akong napunta ng bathroom at tinignan ang sinabi nitong pintuan na may laman ng damit ko. Nakita ko ito sa kanang bahagi ng cr. Andaming laman nun, kumpleto mula panloob hanggang sapatos.

Hindi ko maiwasang isipin na baka babae ang nakatira sa kwarto na iyonsa dami ng damit na nasa loob. Imposibleng walang gumagamit nun.

Kahit masama ang loob ay kumuha ako ng blue knee-length dress at sandal at isinuot iyon. Inayos ko lang ang buhok ko at okay na ko.

Dali-dali akong bumaba at naabutan ko siyang nakaupong muli sa sofa at naka-cross arms. Tumingin ito sakin at tinaasan ako ng kilay.

Nakasuot ito ng formal wear. He looks ok.

"You're dress is too short, sweetheart." Wika nito at habang kunot ang noong tiningnan ang kabuuan niya.

Napalunok siya dahil sa intensidad ng titig nito sakanya. "M-maayos naman ito. Hindi naman masyadong maikli."

"For me, it is." Madilim nitong sabi habang nakatitig na sa mga mata niya saka dahan-dahang lumakad palapit sakanya.

Bahagya siya napaatras pero ipinalibot nito ang kamay sa bewang niya dahilan upang mapalapit siya ng sobra rito. Iniwas niya ang mukha niya sa dibdib nito.

"So beautiful." Mahina lamang iyon pero nagdulot iyon ng pamumula lalo ng pisngi at pagbilis ng tibok ng puso niya.

"H-hindi ba't a-aalis tayo?" Tila wala itong narinig na hinapit saka siya niyakap nito.

Bahagya siya napahawak sa leeg nito upang hindi matumba dahil nakatingkayad siya sa biglaang pagyakap nito.

"Let's stay like this for a while, sweetheart. I want to be with you alone for a minute before we go out there." Tahimik ang paligid at ang tibok ng puso niya oang ang naririnig niya sa mga sandaling iyon.

Sa ginagawa nito, nagtataka siya dahil unti-unti ay nawawala ang takot at pangamba niyang saktan siya nitong muli.

Isiniwalang bahala niya ang takot sa isip at ipinalibot ng tuluyan ang mga kamay sa leeg nito habang nakapatong ang baba sa balikat ni Rio.

Sa mga sandaling iyon, hiniling niya na sana ay hindi nito ginawa ang mga bagay na iyon sakanya. Hiniling niya sana ay hindi siya nito binaboy. Hiniling niya sana ay nakilala niya ito sa magandang paraan tulad ng ibang tao. Hiniling niya na sana ay ganito na lang lagi.

Bahagya ng lumuwang ang pagkakayakap nito sakanya at hinarap siya at hinawakan ang pisngi niya. Kitang-kita niya ang mga mata nitong nangungusap sakanya ngunit bahagya siyang natigilan ng bigla iyong bumalik sa dati at binitawan na siya dahilan upang ibaba niya rin ang mga kamay na nasa leeg nito.

"Hurry up and follow me." Saka ito tumalikod at naglakad patungo sa pinto.

Natulala lamang siya sa likod nito ngunit sumunod rin.

What just happen?

-Makahiyaya

Sorry for the long wait. Hope you like it.

Should I continue writing this? Badly need your opinions☹️