Memories you won't forget

-004-

Ik hoor zacht geklop op de deur. Ik antwoord niet, en loop ook niet naar de deur toe om hem open te maken. Ik hoorde nog een keer het geklop, deze keer harder. "Hij is open." Zeg ik dan toch maar. Eleanor kwam binnen en ik liet mijn schriftje en pen op de grond vallen. "Wat moet jij hier nog." Zeg ik bot, maar heb er geen spijt van. "Ik moest afscheid komen nemen, je hebt mij niet meer nodig, snap je." Ik 'Hmm'de zacht. Een paar minuten was het stil. En toen kwam mijn woede opdagen.

"WAAROM MOET DIE KLOTE MANAGEMENT ONS HEBBEN?! WAT HEBBEN ZE TEGEN HOMO'S?! WAAROM LATEN ZE MIJ EEN NEP VRIENDIN HEBBEN DIE ALLES ALLEEN MAAR ERGER MAAKT?! WAAROM, FUCKING WAAROM?!"

Ik liet mezelf huilend op de bank vallen. Ik kan Harry niet laten gaan, hij betekende alles voor me.

"Louis, rustig." Hoor ik Eleanor zeggen, maar ik wil het allemaal
niet horen. ik wil gewoon bij Harry zijn.

"Laat me met rust, El." Zeg ik, al een beetje gecalmeerd. Ze knikte en liep de deur uit. Ik hoefde haar gelukkig nooit meer te zien. Wat heb ik nou een een nep vriendin die is ingehuurd door dat klote management? Ze hebben mijn hele leven op zijn kop gezeg. Op een negatieve manier.

"Weet je nog toen we bekend werden bij de X-factor? Al de fans. Binnen een korte tijd wisten ze dat wij voor elkaar gemaakt waren. Ze noemde ons 'Larry Stylinson'. Ze vertrouwden op ons, ze geloofden in ons. Net als ik. Ik geloofde ook in ons. Ik geloofde in jou. Je kon de hele wereld aan, samen met mij."

Ik slikte. Tegelijkertijd kwam er ook een glimlach op mijn gezicht, alleen al denkend aan de mooie tijden die we samen mee maakten.

"SUPERMAAAAN! Ik kom je halen en neem je mee, hier naar mij!" Hoor ik Harry in mijn gedachten zeggen. Natuurlijk, de video Diaries. "And I'd marry you, Harry." Zeg ik tegen een foto van Harry, die ik op de kast zag staan. Ik veeg een traan weg en steek dan een sigaret op.

"Zou jij me nu kunnen horen als ik zeg dat ik van je hou?"

Schreef ik. Ik wist niks anders meer. Ik was moe. Ik besloot om even een stukje te gaan wandelen en tot rust te komen. Ik trok ruw mijn jas van de kapstok en gooide de deur daarna hard dicht.

Ik hoorde iemand mijn naam roepen, een bekende stem. Ik draaide om en plotseling stond Niall voor mijn neus. "Louis waar the heck was je?! Je hebt de opnamens gemist, je hebt de livestream gemist..."