Everyday with Dylan

Chapter 2 Meet Dylan

MONIQUE'S POV:

I wake up at exactly 5 in the morning. Mommy is not here to prepare all the stuff that I need. I said to myself.

I fixed my bed and cook breakfast. When I started eating I felt the emptyness in the four corners of my room. I'm all alone.

Dati rati kahit dadalawa lang kami ni mommy, I feel complete.

"Aarrgghh...mom." sambit ko. I miss her so much.

Naghanda na ako. It's my first day to my new school.

*****
Pagpasok ko sa gate, kinakabahan ako. Ang daming studyante sa paligid busy na nakipag kakamustahan sa kanilang friends. Sana magkaroon ako kaagad ng bagong kaibigan.

Kinuha ko ang enrolment slip para tingnan ang room namin. Rm. 8 Rizal bldg.

Ang lawak ng school. Saan kaya itong Rizal building? Nagpatuloy ako sa paglalakad. May nakita akong janitor agad kong nilapitan at nagtanong ako.

"Manong jani, saan po ba dito yung Rizal building?" tanong ko.

"Ay kilala mo ako." gulat na sambit nito.

"Aaa...jani - janitor." nauutal na sabi ko.

"Ay akala ko kilala mo talaga ako. Sabay kamot sa ulo. Bago ka dito no?" paguusisa nito.

"Saan po dito yung Rizal building?" tanong kong muli sa kanya.

"Ay yun yun." sabay turo sa apat na palapag na building.

"Salamat po manong Jani." sambit ko sabay lakad.

Wow, napakalinis ng hallway. Ang daming studyante. Kinuha ko ulit yung enrolment slip para tingnan kung anong number ng locker ko. 4-15 ito.

Maaga pa kaya naman nimabuti ko munang hanapin ang locker ko. Nakita ko ito kaagad. Pinindot ko ang code na binigay at bumukas ito.

Nilagay ko ang ibang gamit ko sa loob para di masyadong mabigat ang bag ko. Pagkatapos naglakad na ako para hanapin ang room namin. Hanggang sa makarating ako sa pinaka dulo ng hall nakita ko rin.

Pagpasok ko may mga estudyante na sa loob. Parang walang naka pansin na pumasok ako. Naghanap ako nga mauupuan, buti marami pang bakante. Naupo ako sa ikatlong upuan sa ikalawang raw. Maganda ang pwesto dito. Nilabas ko ang isang libro at nagbasabasa.

Maya maya pa ay may pumasok na mga lalaki, nagtatawanan sila. Lumapit yung isang lalaki sa naka jacket ng itim sa akin.

"Hey, that's my seat." sabi niya.

"Ha?" sambit ko

"Are you deaf, that's my seat." muling sabi niya habang nakapamulsa.

"May seating arrangement na ba?" sabi ko sabay tayo.

"I said, that's my seat." isa isa niyang sinabi ang bawat salita habang nakatingin sa akin na mukhang galit na.

"Wala namang name na nakalagay." sabi ko sabay tingin sa upuan.

Hinatak niya ang braso ko na siyang kinagulat ko. Napatingin ang iba naming classmate. Kinuha niya ang mga gamit ko at itinapon sa sahig.

"You're so rude!" pasinghal kong sabi.

Nilapitan niya ako at kinwelyuhan. "Kilala mo ba kung sino ako?" maangas niyang tanong habang nanlilisik ang mga mata niya.

"Hindi." walang buhay kong sagot sabay waksi ng kamay niya. Natanggal ang mga ito sa pagkakahawak niya sa kwelyo ko.

"Palaban dude." sabi ng isa sa mga kasama niya. Ang iba naman ay nagtatawanan kaya lalo siyang nainis.

Nilapitan niya ako kaya naman napaatras ako hanggang sa mapasandal ako sa pader. Itinaas niya ang dalawang kamay niya kaya naman nakulong ako sa gitna ng mga ito. Inilapit niya ang mukha niya sa akin.

"Hindi mo ako kilala?" muling taning niya.

"Unli, paulet ulet?" sarkastikong tanong ko sabay taas ng kilay ko.

Lumakas ang bulungan ng mga classmates namin sa paligid. Hindi ko inialis ang tingin ko sa kanya. At hindi ako nagpakita ng takot.

"Ako si Dylan. Ako lang naman ang hari dito sa school na ito." maangas na sabi niya habang nakatitig pa rin na masama sa akin.

Tinignan ko rin siya ng masam. Magsasalita na sana ako ng biglang mag ring ang bell. Agad na nagsiupuan ang mga classmates namin. Naglakad na rin si Dylan palayo sa akin.

Agad ko namang pinulot ang mga gamit ko na nagkalat sa sahig.
P*chang Dylan to. May araw ka rin sa akin. Sabi ko sa aking sarili.

"Good morning." bati ng isang babae.

Dali dali akong naghanap ng bakanteng upuan. Sh!t! Nag iisa na lang ang bakanteng upuan sa tabi pa ng hari ng kadiliman. Naupo ako dito at itinuong ang pansin sa teacher namin.

"By the way we have new student here. Where in Monique Salazar? Please come forward to introduce yourself." sabi ng teacher namin.

Bigla akong nakaramdam ng init sa mga pisngi ko. Hinawakan ko ito. Hindi ako sanay magsalita sa harap ng maraming tao.

Ehem...I cleared my throat. "Hi everyone. I'm Monique Salazar, 16 , from East Valley. Thank you. Maikling pagpapakilala ko sabay tingin sa teacher namin.

"Thank you. You may now take your seat." sabi niya sabay ngiti.

Dali dali akong nagtungo sa upuan ko at nakita kong nagbubulungan si Dylan at katabi niya. Naupo ako dito, kitang kita ko sa gilid ng mga mata ko na nakatingin siya sa akin ng masama.

Please vote, comment and share.😊😊😊