Lusitians And Sebastians

Chapter 13: Protect

Umagang umaga hindi mapinta ang mukha ni Troy dahil sa nakita niyang maraming drawing sa pader sa labas ng room nila ni Kristine.

"Those damn bastards! Yari talaga tong mga to sakin pag nalaman ko kung sino gumawa nito"

"Ano sinasabi mo dyan?" nagulat naman siya ng may narinig siyang boses sa likuran niya "Oh nandito kana pala Kristine" sambit niya "Oo, kinuha ko lang tong officer robe kay Sir Crumpos para pwede na kong lumabas labas dito---Ay bakit naging ganito yung pader? Pumangit na tuloy" 

Kumuha sila ng balde at basahan para burahin kahit papano yung mga nakasulat sa pader, hindi naman bastos mga nakalagay puro drawing lang naman nakalagay at washable marker ang ginamit.

"Hindi mo ba pupuntahan si Francis?" tanong ni Troy "Huh? Hmm hindi, wala namang gagawin eh"

"Eh gago ka pala eh!"
"Malandi ka!!"
"Ako? Malandi? Mas magaling lamg ako gumiling kaysa sayo!"

Natigilan sila sa paglilinis ng makarinig ng nagtatalo ma boses hindi kalayuan sa kanila.

"Dyan ka lang ha ako na pupunta don" sambit ni Troy, hindi naman mapakali si Kristine kaya sumunod sya sa binata. Kitang kita nya na nagkukumpulan ang mga tao at walang gustong umawat sa dalawang babae na nagsasambunutan. Hindi rin naman makasingit si Troy dahil nagsisisik-sikan ang mga tao.

Mas malapit siya kumpara kay Troy dahil na rin natutulak siya palapit ng mga taong nasa likod niya. Napansin niya na may hawak na kutsilyo ang babaeng nasa gawing kanan, halos wala ng malay ang babaeng nasa kaliwa.

"Mamatay ka ng hayop ka!!"

Laking gulat mg lahat ng masaksak ng babae ang babaeng humarang sa harap nito.

"Bo--bo ka ba? Bat ka humarang! Tanga ka!" manlaking matang sambit ng babaeng nakasaksak kay Kristine "Ku-kung iniwan ka ng bo-yfriend mo hindi mo kailangan gum-anti mali tong gin-ginagawa mo" sambit nito at tuluyang napahiga sa sahig

"Kristine! Ano ginawa mo? Bakit mo sinalo yung kutsilyo?" tanong ni Troy ng makapunta at makalapit sa kinaroroon ng mga babaeng nag-aaway at ni Kristine "Nak-ikita mo ba yung babaeng nasa kal-iwa? Wala na siyang ma-lay hindi nya deserve mamatay dahil lang naging dahilan siya ng hiwalayan ng magkasintahang dating nag-ma-mahalan. Okay lang ako Troy" at biglang nagsara ang mga mata ni Kristine, maraming dugo ang nawala sa kaniya at tuluyang nawalan ng malay.

Binuhat siya Ni Troy at bago nito dalhin ang dalaga ay may iniwan siyang kataga sa babaeng nakasaksak dito

"Don't you dare try to escape, because after this I will make your life hell. And I will cut your fucking tongue because of your stupid crazy attitude!"

**

Busy kami ngayon ni Sir Crumpos sa pag check ng mga CCTV Cameras ng school, kailangan naming makita kung saan pinatay yung student na pinugutan ng ulo.

"Sir! Sir! Sir!" hingal na hingal ang Sebastian student na to ng dumating sa room kung nasan kami ni Sir Crumpos "Sir kasi po may nasaksak na babae samin pero hindi po siya Sebastian" agad akong tumayo, hindi ako pwedeng magkamali si Kristine yun "Asan siya? Ano nangyari?" hindi ko na binigyan ng pagkakataom si Sir Crumpos na magtanong, mas gusto kong ako ang pupunta kung nasa si Kristine "Nasa hospital na siya"

"Sir, ako na po pupunta don. I want to check her, she's my responsibility"

Agad akong tumakbo papuntang hospital kahit na nasa 2nd floor ako at yung hospital ng school ay nasa 8th floor, hindi din pwede gamitin ang mga elevator dito kaya tinakbo ko nalang yung hagdan para makapunta sa kaniya.

Nang makarating na ako binuksan ko kaagad yung pinto, and there I saw Troy holding Kristine's hand

"Gago ka!!"

*pak

"Akala ko iingatan mo siya? Bakit gamito yung nangyari? Bakit siya nasaksak? Si Kate inaalagaan ko ng maayos tapos si Kristine di mo maalagaan? Gago ka!"

*pak

Hindi ko mapigilan sarili ko kaya nagawa kong saktan ang kapatid ko. This is the first time na napagbuhatan ko siya ng kamay.

"Kala mo ginusto ko to? Sinadya ko to? Sinalo nya yung kutsilyo na hindi para sa kanya!! Kung alam mo lang pakiramdam ko ng mawalan siya ng malay sa harap ko! Ang gago gago ko kasi di ko ingatan yung babaeng walang ibang ginawa kundi pakinggan yung kwento ko! Kaya wag mong sabihin na di ko siya iningatan!"

"Sasabihin ko kay Sir Crumpos na tigilan na tong partner switch. Hindi ka pwedeng maging partner ni Kris--"

"So sino yung karapat-dapat? Ikaw? Ikaw na bastardo? Ikaw na walang ibang ginawa kundi sirain ang buhay ko?"

Natigilan kami ng makita naming imunulat ni Kristine ang mga mata niya tinulak ko palayo si Troy para maka usap agad si Kristine

"Ano ba kasing pumasok sa isip mo bakit mo sinalo yung kutsilyo?" alalang-alala kong tanong sa kaniya dahil halatang maraming dugo ang naubos sa kaniya "Okay lang ako Francis, bumalik kana sa room mo ha. Gagaling ako, wag ka mag-alala nandyan naman si Troy para alalayan ako"  para akong sinaksak sa puso ng marinig mula sa kaniya lahat ng yun. Si Troy? Malaki tiwala niya sa lalaking to? Ito ang unang pagkakataon na maramdaman ko to, para akong pinalayo sa isang laruan na gustong gusto kong mapasakin.

"You heard her right, you can go now. I will take care of her" sambit ni Troy, wala naman akong magawa kundi ang sumunod.

Sa pagkakataon ito wala akong ibang maramdaman kundi lungkot.

**

"I'm sorry, hindi kita nabantayan" sambit ni Troy, I've never seen his face like this before. Para siyang maamong tupa "Ano ka ba, it's my choice. It's not your fault, no one should be blame because of what happened" nakangiti ko tong sinabi sa kanya para maramdaman niyang hindi niya kasalanan ang nangyari sakin. "Malalim pagkakasaksak sayo, kaya maraming naubos na dugo sayo. Kaya ganyan kaputla katawan mo ngayon"

"Okay lang, babalik naman to sa dati ang mahalaga walang namatay"

"Baliw ka, hindi mo dapat ginawa yun"

"Kung di ko ginawa yun baka may isang estudyante nanaman ang namatay. Ayoko ng mangyari ulit yun. Nung nakita ko yung pugot na ulo halos gusto ko ng umalis dito, takot na takot ako hindi ko alam gagawin ko pero inalalayan moko. I'm thankful for that, gusto ko maging peaceful lahat Troy. I want to live a happy life in this school"

"Well, ano pa nga ba masasabi ko. You're a brave woman" sambit nito habang nakangiti

"You look handsome when you smile. I hope that smile will never fade"

He grab my hands holding it too tight.

"I will protect you no matter what. Hindi ko alam kung bakit ko to sinasabi but I want you to know that I'm interested to know you, I want to know who you really are. I promise that I will never let anyone to hurt you again"

Those words really melts my heart. It feels like I'm secured because of his words, this guy in front of me is a monster who killed so many people and yet he wants to protect me even though he doesn't know me well. My heart right now is beating so fast.