Bölüm 5

9 1 0
                                    

"Asel nereden çıktı bir anda böyle?" Selim'in sesindeki kırgınlık canımı yakmıştı.
"İstemiyorum sadece." Dedim arkamı dönmeden. Bir anda kolumu tutarak kendine çevirdi. Ağladığımı görünce "Emir dedi değil mi orospu ço-..."
"Hayır. Ben seni ve hayatınızı istemiyorum o kadar. Lütfen rahatsız etme beni." Dedikten hemen sonra koşarak evin içine girdim. Göz yaşlarımı tutamıyordum istemsizce akıyorlardı. 
Yeşim Teyze beni görünce ağzı açık bir şekilde "Ne oldu?" Diye sorduğunda "Eve gitmek istiyorum lütfen gidebilir miyiz?" Diyerek cevap verdim. Hiçbir soru sormadan kafasını tamam dercesine salladı ve evden çıktı.

Eve vardığımız da benimle beraber geldi. Annem kapıyı açınca Yeşim Teyze'yi görmesi ile ağzı kulaklarına vardı. "Aman tanrım Yeşim." Bir bana bir de Yeşim Teyze'ye baktıktan sonra "Siz ikiniz nasıl karşılaştınız?"
"Bir şekilde kader bizi karşılaştırdı asıl bizi boşver sen neler yapıyorsun?" Yeşim Teyze her şeyi geçiştirmişti belki de her şeyi anlatsa annemin kızacağını bildiği içindi.
"Gir içeri öyle konuşalım özledim seni." 
Yeşim teyze içeri girdiğinde annem mutfağa giderek "Bize kahve yapıp geliyorum." dedi.
"Yeşim Teyze Emir yani merak ettiğim için değil ama babasını arayacak mısın sadece bunu sormak istedim." Gülümseyerek "Hayır." 
"Anladım.Ben odama gideyim." Dedikten hemen sonra kıyafetlerimi değiştirip yatağa yatmıştım. Deli gibi ağlıyordum ama sesimi çıkarmamak için de yastığı ısırıyordum.
Ne için ağladığımı bilmiyordum ama. Emir'in konuştukları ve yaptıkları için mi yoksa Selim'e öyle söyleyerek onunla konuşmamı kestiğim için mi?
 
Kesinlikle Emir için. (Kalp)
Pardon? Şu zamanda sevgili için ağlayacak zamanımız yok bizim ders çalışmamız lazım.(Mantık)
Az düşün bu kız ne için ağlıyor diye.(Kalp)
Selim de olabilir Emir de bilmiyorum (Mantık)

"Susun artık" demiştim sesli bir şekilde. "Hicbir şey düşünmek istemiyorum"
Kafamı yastığa gömmüş ağlarken telefonum titremişti.

Bir mesajınız var.

Göz yaşlarımı silerek telefonu elime aldım. Mesaj Selimden idi.

S: Seni rahatsız etmememi istedin biliyorum ama dayanamadım. Özür dilerim Asel gerçekten böyle olsun istemezdim. Beni uyarmıştın ama ben seni koruyacağımı sandım.

Kalbim yerinden çıkacak gibi atmaya başlamış bu da beni daha çok ağlatıyordu. Keşke babam burada olsaydı diyerek bilekliğimi sıkıca tuttum. Burada olsaydı ona her şeyimi söyler ona danışırdım. Emir'i bile döverdi ben mutlu olayım diye.

A: Beni korudun Selim. Emir'e benim için vurdun sen gelmeseydin belki daha farklı olacaktı her şey ama hayatım çok karışmaya başladı ve ben bunu istemiyorum. Sınava 2 ay kaldı her gün çalışan bir kızken şuan doğru düzgün kafami toparlayamıyorum. Seninle geçirdiğim zamanlar çok değerli ama öyle kalsın istiyorum.

S: Gerçekten bunu mu istiyorsun yoksa Emir dediği için mi?

Geçmişin TozuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin