*ရိႈင္း မုန္႔သြားဝယ္တာလဲ ၾကာလိုက္တာ ဒီမွာမွ ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ဆို *
ေရာင္ငယ္ ဗိုက္ဆာလြန္းလို႔ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ ျဖစ္ေနရၿပီ ေနရာကေန ထိုင္လိုက္ ထလိုက္နဲ႔ တံခါးဘက္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း ေမ်ွာ္ေနရွာတယ္
ခဏေနေတာ့ ရိႈင္းက အထုတ္ႀကီး အထုတ္ငယ္ မ်ားစြာဆြဲၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာတယ္
ေရာင္ငယ္ ရိႈင္းဆီက အထုတ္ေတြ ေျပးစြဲရင္း အျပစ္တင္ဖို႔ကလည္း မေမ့
"ရိႈင္းကလည္း ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲ ဒီမွာမွ ဗိုက္ဆာေနပါတယ္ဆို "
"sorry ပါ ေရာင္ငယ္ရယ္ ကန္တင္းက လူရႈပ္ေနေတာ့ ေစာင့္ေနရတာ ၾကာသြားတာ"
"ေရာင္ငယ္ ဘာႀကိဳက္မွန္း မသိလို႔ မာလာရွမ္းေကာနဲ႔ ၾကက္ေၾကာ္ပဲ ဝယ္ခဲ့လိုက္တယ္"
"အြန္း.. အြန္း. ေရာင္ငယ့္အႀကိဳက္ေတြပဲ ႏွစ္ခုလံုးက စားေတာ့မယ္ေနာ္ ရိႈင္းေရာ စားဦးမလား"
"ကိုက စားခဲ့ၿပီးၿပီ ေရာင္ငယ္ပဲ စားေတာ့ေနာ္"
"အာ့မ်ား ရိႉင္းရာ ပိုက္ဆံကုန္ေအာင္ အမ်ားႀကီး ဝယ္လာတယ္ မကုန္ရင္ ႏွေျမာစရာႀကီး,"
"ေတာ္ၾကာ ေရာင္ငယ္ မဝမွာစိုးလို႔ အမ်ားႀကီး ဝယ္လာတာ မကုန္လည္း ဘာျဖစ္လဲ"
"ေရာင္ငယ့္ပံုက အစားပုတ္တဲ့ပံု ေပါက္ေနလို႔လား ဟြန္႔😏"
"ဟားဟား.. ဟုတ္ပါၿပီကြာ ေရာင္ငယ္ ကုန္သေလာက္ပဲ စားပါ မကုန္လည္း ပစ္လိုက္မွာေပါ့"
ေရာင္ငယ္ တစ္ေယာက္ စားလိုက္တာ စားလိုက္တာ သိပ္မကုန္ရွာပါဘူး မာလာရွမ္းေကာ တစ္ပြဲနဲ႔ ၾကက္ေၾကာ္ ေလးတံုး တစ္ခါထဲ ကုန္သြားတယ္
ဒါေတာင္ သူက သူအစားပုတ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာခ်င္ေသးတာ
ရိႈင္းလည္း ေရာင္ငယ္ စားေသာက္ ၿပီးသြားေတာ့ ေရဘူးေလး ထုတ္ေပးလိုက္ရင္း
"ေရာင္ငယ္ ဝၿပီလား ဘာစားခ်င္ေသးလဲ"
"ရိႈင္းေနာ္ ေရာင္ငယ့္ကို ရြဲ႕ေနတာလား ေရာင္ငယ္ အစားပုတ္ မဟုပ္ပါလူးဆို"
"ဟုတ္ပါတယ္ အစားပုတ္ မဟုတ္ပါဘူး ဝက္ပုတ္ေလးပါ ဟားဟားဟား..... "
"ရိႈင္း......... ေတာ္ၿပီ မေခၚေတာ့ဘူး ေျပာ အခုဝယ္လာတာေတြ ဘယ္ေလာက္က်လဲ အကုန္ျပန္ေပးမယ္"
ေနရင္းထိုင္ရင္း ေကာက္သြားေသာ ေရာင္ငယ့္ေၾကာင့္ ရိႈင္း မေနတတ္ေတာ့ ခါတိုင္းဆို ရိႈင္းကပဲ ေခ်မိုးေနတာ ဘယ္သူ႔ကိုမွလဲ အေရးမစိုက္တတ္
ရိႈင္းေရွ႕ လာငိုျပရင္ေတာင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သြားတတ္တဲ့ အမ်ိဳး အခု ေရာင္ငယ္နဲ႔က်ေတာ့ သူေခ်ာ့ရေပေတာ့မည္
