Hayatımı Değiştiren Sen 2

On Beş

Multimedya: Hera'nın gelinliği

Bölüm Şarkısı: Lifehouse- You and Me

15. Bölüm | "Nikah"

Karmaşık bir rüya görüyorken duyduğum sesle irkildim. Telefondan kurmuş olduğum alarmın sesini duyar duymaz istemeyerek de olsa gözlerimi açtım. Sağ tarafıma döndükten sonra komodinin üzerinde duran telefonumu elime aldım. Alarmımı susturduktan sonra telefonumu yerine bıraktım. Soluma döndükten sonra yastığıma sarıldım.

"Ah. Siktir!"

Çift kişilik yatakta tek başıma uyuduğum için aslında oldukça iyi uyuyabilirdim ama düşünmekten tam uyuyamamıştım. Fazla düşünmenin ölüme yaklaştırdığını söylerler, ben şu anda psikolojik olarak ölü gibi hissediyordum.

Kayra, eve geç saatlerde gelmişti. Normalde gece yarısından önce evde olurdu ama dün geldiğinde saat gece üçü geçmişti. Gecenin en karanlık olduğu zamana yakındı. Üstelik odama bile girmişti. Saçlarıma uzun bir öpücük bırakmıştı. Bense arkamı dönmüş bir şekilde uyuyor taklidi yapmıştım. Bir dönem gittiğim oyunculuk kursları bir boka yaramış duruyordu.

O an çok garip hissetmiştim. Akşam çok şiddetli bir kavga etmiştik ve benden sonra o kıza gitmesi beni öfkelendirmişti. O an da benim üzerime gelmiş ve kalbimi daha çok kırmıştı. Gece yanıma gelince saçlarıma öpücük kondurduğunda bu yüzden uyuyor taklidi yapmıştım. Boynuna atlayıp sarılabilirdim ama yapamadım. Gururlu bir insan değildim ama o an yapamamıştım.

Bugün nikâh vardı.

Çok fazla yorgun hissediyordum. Bedenen, ruhen, zihnen fazla yorgun hissediyordum. Kaldıramayacağım şeyleri yaşadığım saçma bir dönemdeydim. Kayra'nın hala o Almina denilen kıza değer verdiğini düşünmek beni baştan baştan öldürüyordu.

Her ne kadar yatağımdan kalkmak istemesemde kalktım. Banyoda rutin işlerimi hallettikten sonra dolabımın karşısına geçtim. Nikah için aldığım özel bir elbise yoktu. Sevdiğim elbiselerimden birini giyecektim.

Gözüme ilk çarpan şey buz mavisi ve gri simlerle donatılmış uzun elbisem oldu. Elime aldıktan sonra üzerime tuttum. Aynadaki yansımama baktığımda tatmin olmuş sayılırdım. Üzerimi çıkardıktan sonra elbisemi giyindim. Altın sarısı renk topuklu ayakkabılarımı da ayağıma geçirdim.

Saçlarıma fön çeksem yeriydi. O derece yorgun hissediyordum ama ömrünün geri kalan kısmında Hera'nın dırdırını dinlemek istemediğim için biraz daha özen göstermek durumundaydım. Bundan dolayı saçlarıma su dalgası yaptım. Daha sonra masamın başına oturdum. Makyajımı çok ağır olmayacak şekilde tamamladım. Kalktığımda telefonuma baktım. Hera'dan cevapsız çağrılar vardı. Duymadığımdan hiç açamamıştım. Merak etmesin diye geri aradım.

"Canım, hazırlanıyordum. Duymamışım."

"Önemli değil güzelim. Gelinliğimi giydim. Birazdan saçım ve makyajım yapılmaya başlanacak. Bizimkiler gelene kadar gel lütfen. Heyecandan öleceğim yoksa."

Hera'nın sesinde hafif tatlı bir telaş beklemiştim ama umduğum bir şey olmadı. Sakince konuşuyordu. Belki de heyecanlıydı ama bunu belli etmeyecek kadar iyi bir oyuncuydu.

"Tamam canım. Ben hazır sayılırım. Gelirim birazdan. Öpüyorum." dedikten sonra aramayı sonlandırdım. Telefonumu elbisenin ufak cep kısmına tıkıştırdıktan sonra odadan çıktım. Tam aşağı inmek için merdivenlere yönelmiştim ki Kayra'nın odasına girmek istedim. Tıklattıktan sonra kapıyı açtım. Kapıyı iyice araladıktan sonra içeri girdim. Boştu. Aşağı indikten sonra salonunda bomboş olduğunu gördüm. Etrafa bakınırken gözüm siyah sehpanın üzerinde duran, beyaz kağıda ilişti. Kayra'nın el yazısı ile yazılmış bir not.