Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020

22. Το Πάρτι

Μετά την καταστροφή των κεντρικών γραφείων της, η ARAk φυσικά δεν έκλεισε. Όμως τώρα πια, ο κόσμος δεν τους φοβόταν πλέων. Χωρίς μια έδρα για να δρουν, δεν ήταν καθόλου επικίνδυνοι. Ο Λεωνίδας σκέφτηκε ότι ίσως τώρα ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να αρχίσει να διαδίδει τα μυστικά τους, όμως αποφάσισε να κάνει λίγη υπομονή ακόμα. Έτσι κι αλλιώς είχε φτάσει το Σάββατο, η μέρα που θα γινόταν το πάρτι των μαθητών της Τρίτης Λυκείου προς τιμήν του.

Η Έλσα, μόλις έμαθε σε ποιο κλαμπ θα γινόταν, επέμεινε να πάει μαζί του.

"Δεν υπάρχει περίπτωση να αφήσω την Ανίτα να σε παρασύρει πάλι!" είπε.

"Μωρό μου, ηρέμησε. Ούτως η άλλως θα σ έπαιρνα μαζί μου." την καθησύχασε ο Λεωνίδας.

"Αλλά και πάλι, νομίζεις ότι θα έκανα κάτι με την Ανίτα, μπροστά στους μαθητές μου και ειδικά μετά από όλα όσα έκανε;" είπε, και ένιωσε για ακόμα μια φορά τύψεις για όλα όσα είχε κάνει εκείνος στο παρελθόν μαζί της. Έπρεπε να το πει στην Έλσα, όμως δεν θα άντεχε να τη χάσει ξανά. Γιατί αυτή τη φορά δεν θα υπήρχε συγχώρεση. Εξάλλου όλα είχαν τελειώσει ανάμεσα σε εκείνον και στην Ανίτα, και αυτή δεν θα τολμούσε να τον απειλήσει ξανά, σωστά;

Μετά την παραίτηση της Έλσας και αφού διέκοψε κάθε επαφή με τον Πέτρο, όλα άλλαξαν. Οι συγγενείς και οι φίλοι έβλεπαν το ζευγάρι πιο ερωτευμένο από ποτέ και η Άννα χαιρόταν που ο μπαμπάς της ζούσε και πάλι στο σπίτι μαζί τους.

Η Έλσα ήταν πανέμορφη το Σάββατο. Ήθελε να τη δει η Ανίτα και να σκάσει απ' τη ζήλια της.

Ο Λεωνίδας την κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω και το βλέμμα του την έκανε να νιώσει πιο όμορφη και σέξι από ποτέ. Είχε μείνει άφωνος, καθώς την παρατηρούσε καθώς περπατούσε άψογα πάνω στις ψηλές, μπλε γόβες της, που ήταν ίδιο χρώμα με το κοντό κολλητό φόρεμα της. Είχε μακρύνει τα μαύρα μαλλιά της με τρέσες και είχε τονίσει τα γαλάζια μάτια της με άψογο μακιγιάζ και κατακόκκινο κραγιόν.

Πλησίασε και τύλιξε τα χέρια της γύρω απ' το λαιμό του. Έμειναν για λίγο έτσι, να κοιτάζονται στα μάτια.

Δεν μου αξίζει, τέτοιος που ήμουν... σκέφτηκε ο Λεωνίδας.

"Τι σκέφτεσαι;" τον ρώτησε η Έλσα.

"Τίποτα... Απλά αναρωτιέμαι αν πρέπει να σε φιλήσω τώρα." Η Έλσα γέλασε ελαφρά και απάντησε:

"Ναι, μην αγχώνεσαι, δεν φεύγει εύκολα αυτό το κραγιόν."

"Δεν είναι αυτό, απλά...αν σε φιλήσω τώρα, δεν θα μπορέσω να αντισταθώ και θα αργήσουμε." και την κοίταξε με νόημα.