33. Χωρίς τον Λεωνίδα- part 2

53 13 11
                                    

H Άννα είδε με τρόμο τους εξωγήινους να πλησιάζουν τρέχοντας, ενώ η Έλσα είχε ξηλώσει τη θήκη όπου έμπαινε το κλειδί και προσπαθούσε να βάλει μπροστά ενώνοντας τα καλώδια. Το είχε δει σε πολλές ταινίες και δεν ήξερε αν όντως πετυχαίνει, δεν είχε άλλη επιλογή όμως απ' το να ρισκάρει.

"Έλα... Έλα..." μονολογούσε καθώς κοιτούσε με αγωνία γύρω της.

Η καινούργια ομάδα των Ζεντιανών όρμησε στο αυτοκίνητο και η Άννα έβγαλε μια κραυγή και κρύφτηκε κάτω απ' το κάθισμα. Την ίδια στιγμή, η Έλσα έβαλε μπροστά και έφυγαν με τέρμα το γκάζι, ενώ χτύπησε τους εισβολείς μπροστά της. Οδηγούσε πολύ γρήγορα, έπαιρνε απότομα τις στροφές και χρειάστηκε να χτυπήσει κάμποσους εχθρούς ακόμα που έμπαιναν εμπόδιο. Κάποιον τον έλιωσε κυριολεκτικά και για λίγο το παρμπρίζ γέμισε με αίμα κι ένα άλλο πράσινο αηδιαστικό υγρό.

Έφτασαν στο σπίτι του Κώστα σώες και ασφαλείς. Στο λόφο δεν φαινόταν καμία απειλή. Η Έλσα πάρκαρε το αμάξι όπως- όπως και πήγαν τρέχοντας ως την πόρτα. Χτύπησε το κουδούνι και περίμενε μερικά λεπτά.

Η Αφρούλα άρχισε να γαβγίζει μόλις άκουσε το κουδούνι, όπως έκανε συνήθως. Ο Κώστας ήξερε πως θα ήταν η Έλσα με τη μικρή, αλλά φοβήθηκε και λίγο μήπως οι εχθροί χτυπούσαν κουδούνι για να τον ξεγελάσουν.

Άρπαξε την καραμπίνα που είχε προμηθευτεί πριν λίγες μέρες για ασφάλεια και ανέβηκε τα σκαλιά του υπογείου. Η Αφρούλα τον ακολούθησε.

"Ήσυχα." της είπε και άνοιξε αργά την καταπακτή. Η Αφρούλα βγήκε αμέσως στο επίπεδο της κουζίνας, πήγε στην πόρτα και άρχισε να μυρίζει.

"Εγώ είμαι." άκουσε τη φωνή της Έλσας απ' έξω.

Επιτέλους! είπε από μέσα του και πήγε ν' ανοίξει την πόρτα με την κλειδαριά ασφαλείας.

"Παππού!" αναφώνησε η Άννα και όρμησε αμέσως στην αγκαλιά του. Η Αφρούλα χοροπηδούσε χαρούμενη ανάμεσα τους.

"Δόξα το Θεό, Έλσα. Γιατί άργησες τόσο πολύ;" είπε ο Κώστας.

"Με συγχωρείς." του απάντησε, καθώς κατευθύνονταν όλοι μαζί προς το υπόγειο. "Δεν περίμενα να έρθουν τόσο γρήγορα. Χθες βράδυ είχα...ένα θέμα με την αδελφή μου και δεν ήμουν πολύ καλά."

Ο Κώστας σταμάτησε και την κοίταξε.

"Πάμε κάτω, να τακτοποιηθούμε πρώτα και μετά μου τα λες." της είπε. Μπήκε τελευταίος στο υπόγειο και έκλεισε την καταπακτή. Η Έλσα εντυπωσιάστηκε. Ο πεθερός της είχε μετατρέψει το παλιό υπόγειο σε κανονικό δωμάτιο. Τριγύρω, στα ράφια, είχε συγκεντρώσει τρόφιμα σε κονσέρβες και ολόκληρα πακέτα με ρύζι και μακαρόνια.

Μυστικά του Μέλλοντος #scifi2020Donde viven las historias. Descúbrelo ahora