ZÜMRA - İNTİKAM

9.BÖLÜM

Evdeki işlerimizi hallettik sonra yarış alanına gittik. Saat 7'ye çeyrek vardı. Alan izleyicilerle dolmuştu. Benim geldiğimi gören bi kaç kişi yanıma gelip selam verdiler. Asena beni görünce yanağıma bi öpücük kondurup koluma girdi. Bu arada herkes fotoğraflarımızı çekmeye başlamıştı.

-Özlettin kendini.. Nerelerdesin sen?

Dönüp yüzüne baktıktan sonra biraz bekledim. Gözlerimin içine bakıyodu..

- Şuan burdayım. Gerisini boşver.."

Bu soğuk tavrım onu şaşırtmıştı. Artık onu istemiyordum. Yarışlara katıldığım zamanlar bana eşlik ederdi. Sürtüğün tekiydi. Bi kaç kişiden, benim yokluğumda Doğan'la olduğunu duymuştum. Artık benim yanımda duramazdı.
Yarış pisti boşaltıldıktan sonra bizde yerlerimize geçtik. Kaskımı takıp motoruma bindim. Hemen yanıma Doğan geçti. Bi piçlik yapıcaktı illaki..
Herkes yerini aldıktan sonra mini şortu ve topuklu ayakkabısıyla yanımızdan geçen sonucu, bayrağıyla birlikte orta alanda durdu. Yarışmacılara göz ucuyla baktıktan sonra 3'ten geriye saymaya başladı. Bizde motorlarımızı çalıştırmıştık. Yarış alanı motor sesleriyle inliyordu..

- 3, 2, 1... "

Bayrağı indirmişti. Hemen gaza köklendim. Platform büyüktü. Bu yüzden tek tur atılıcaktı. Şuan en önde doğan vardı. Sakindim. Hamlemi son anda yapıcaktım. Şuanlık sevinebilirdi. 2.sırada devam ederken Doğan birden yavaşlamıştı. Şuan yan yanaydık. Napmaya çalışıyodu bu..
Öne geçmek için tam hamle yapıcakken birden önüme kırmıştı. Gerizekalı. Aklı sıra kaza yaptırmaya çalışıyodu. Aradaki mesafeyi açmadan tekrar önüme kırdı. Kaşınıyodu..
O zaman kaşımalıydım. Elim gazda onun tekrar önüme hamle yapmasını bekledim. Fazla beklemeden yapmıştı. Birden gaza basınca motoru boşluğa denk geldi. Çok geçmeden yuvarlanmıştı. Aynadan bakınca çokta yaralanmamıştı. Kaskı ve ceketi olmasaydı ağır yaralanabilirdi. Böyle kaşınmaya devam ederse oda olurdu yakında..
Çizgiyi görünce aynadan arkama baktım kimse yoktu. Elbette bu yarışıda ben kazanıcaktım. Bu pistin tek 1.cisi vardı ve oda bendim. Herkese bunu 1 kez daha anlatmış oldum.
Motoru durdurup sağa çektim. Herkes etrafıma toplanmıştı. Çetin yanıma gelip tebrik etti. Zarfıda Gökhan'a verdikten sonra yanımdan ayrılmıştı. Herkes teker teker tebrik emteye başlamıştı. Gökhan'da sarılıp tebrik etti beni..
Herkes fotoğrafımızı çekerken Doğan geldi.

- Bunun bedelini ödiyceksin. Duydun mu?..
En yakın zamanda ödiyceksin..

- Ben hep burdayım Doğan.
Rica ediyorum, tüm gücünü kullan.. Karşıma, uğraşmaya değer birisi olarak çık.

Dudağı ve kaşı kanıyordu. Bu daha hiç bişeydi.. Böyle devam ederse çok daha fazlasını yaşıycaktı. Bana diklenmemesi gerektiğini bi kez daha öğrenmeliydi. Omzuma çarpıp yanımdan geçip gitti. Bizde yavaş yavaş pisten uzaklaşıp bara gittik. Gökhan kutlayalım diyince kıramadım. Herzaman geldiğimiz bara gelmiştik. Zaten arkadaşımın barıydı. Başka bi yere gitmezdim.
Bara girip üst kattaki locamıza oturduk. Sonra servis yapıldı. İçkilerimi yudumlarken aynı zamanda konuşmaya başladık. Yanımıza 3-4 kız geldi. Hadi ama hiç uğraşamazdım. Normal de böyle değildim ama artık etrafımda kız görmek istemiyordum. Elbette bunun görevle bi ilgisi yoktu. Ama istemiyordum işte..
Gökhan'da kızları kovmuştu. Salak aşık mı olmuştu o kıza yoksa..

- Minnoşumu çok özledim yaa.. Bi an önce sabah olsun ve okula gidelim..

- Olum daha bugün tanıştınız. Ne ara bu kadar bağlandın ona..

- Bende anlamadım ki..
Abii gözleri çok güzel bee...

Benim bununla işim vardı gerçekten. Biz yukarıda takılırken aşağıda bi gürültü oldu. Kurşun sesiydi. Yerimizden kalkıp aşağıya baktık. Herkes barın çıkışına doğru kaçarken, takım elbiseli bi kaç kişi hala salondaydı. Dikkatli baktığımda öldürülen Acımasız Muzaffer'in oğlu ve adamlarını gördüm. Ne işleri vardı burda.. Derdi herneyse çok sinirliydi. Bağırmaya başlamıştı.