11.BÖLÜM

136 56 33
                                    

Zümra'nın ağzından..

Resmen çoçuk demişti yani. Ya insan bi ayrıntı verir ama dimi. Ama yok. Kötü çoçuğumuz hiç yardımcı olmasın..
Mazallah incileri felan dökülürdü. Önümdeki deftere boş boş bakıyodum. Sadece başlık olarak çoçuk yazmıştım. Ben düşünürken birden Cihangir'in telefonu çalmaya başladı. Sonra kalkıp dışarıya çıktı. Kim aramıştı acaba.. Sevgilisimi..
Aman canım bananeydi ki sevgilisinden. Tekrar düşünmeye başladım. Aklıma şahane bi fikir gelmişti. Hikayemiz çok güzel olucaktı. Hemen yazmaya başladım.

Uzun bi sürenin ardından bitirmiştim hikayeyi. Bakıldığı zaman çok güzel gözüküyordu. Yan tarafıma bakınca Sudem ve Gökhan aralarında konuşuyolardı. Resmen Sudem'in ağzı kulaklarındaydı. Çok tatlı ve cana yakın bi kızdı. Ben ilk gün onun sırasına oturmuşum. Oda zaten yanlız oturuyomuş. Tanıştık ve kısa sürede çok yakın arkadaş olduk. Sanki yıllardır tanıyoduk birbirimizi. O kadar yakın olmuştuk. Hatta ne olursa olsun kavga etmiyceğimize ve birbirimizden bişey saklamıycağımıza dair kankalık sözü bile vermiştik.
Gökhan'a gelince, dün bütün gün peşinde dolaşmıştı. Ve Sudem'de ona ilgi duymuştu. Bian da el ele sınıfa girince doğrusu şaşırmıştım. Ama Sudem çok mutlu olduğu için bişey dememiştim. Zaten Gökhan'da çok iyi birisine benziyodu. Tabiki kankamı üzmesine asla izin vermiycektim. Tek sorun Cihangir'di. Dün yaptığı şey aklımı karıştırmıştı. Bana karşı hem iyi hem kötüydü. Ruh hali çok değişkendi. Etkilemişti beni..
Ne diyodum ben. Cihangir'e bakınca telefonla ilgilendiğini gördüm. Adama bak ya. Hiç yardım etmemişti bana. Neyseki bitirmiştim. Ve çok güzel olmuştu. En azından sözlü notum yüksek olucaktı. Edebiyat dersim 4'tü. Ve bu sene 5 yapmalıydım. Eğer hoca en çok bizimkisini beğenirse benim için iyi olurdu. Beyfendinin umrunda bile değildi ödev. Dalmış gitmişti telefona. Benim bitirdiğimin farkında bile değildi. Yüzünü inceledim biraz. Yakışıklıydı. Ve bizden büyük gösteriyodu. Acaba kaç yaşındaydı..
Onları kendilerine getirmek amaçlı elimdeki kalemi sert bi şekilde masaya bıraktım. Nihayet toparlanmışlardı.

- Kusura bakmayın rahatsız ettim, ama ödevi bitirdim ben. Bakmak istersen bakabilirsin.

- Bakıyım, ne yazdın. Sonra rezil olmıyım yarın..

- Adama bak ya.. Hem suçlu hem güçlü. İnsan bi yardım eder. Konu bul dedim.
' Çoçuk' diyip kenara çekildin. '


Bişey demeden önümdeki kağıdı alıp okumaya başlamıştı. Bu çoçuk gerçekten hatsizdi yaa..
Onun okumasını beklerken Sudem'i dürttüm.

- Siz naptınız. Bitti mi?.

- Evet bitirdik. Çok güzel oldu.

- Eee napalım. Ben de bitirdim. Kalkalım mı yavaş yavaş.

- Ya aslında otursak mı biraz daha. Gökhan'la vakit geçirmek istiyorum.

- Tamam o zaman. Sen kal. Ben anneme erken gelirim diye söz verdim. Ama beni ara tamam mı? Napıyosun felan merak ederim. İçim rahat değil zaten böyle gitmeye..

- Oyyyş canım arkadaşım. Fazla oturmam bende. Ama eve girince ilk seni ararım. Olur mu?..

- Olur. Tamamm.. "


Cihangir'e dönünce okumasını bitirmişti. Kağıdı elinden alıp çantama koydum.


ZÜMRA - İNTİKAM Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin