ESKRİM | Yarı Texting

12. Bölüm

Sürpriz bir bölümle karşınızdayız 🎉🎉

Umarım bu sürpriz hoşunuza gitmiştir 💓

Medya Alesya'nın giydikleri. Simge'nin eşyalarına bakıp onunla konuştuktan sonra buraya geldiğinden rahat şeyler giydi

Keyifli okumalar hepinizee ❤❤❤

---

Alesya'dan

Kapıyı çalınca Bulut karşılamıştı beni. Bir şey demeden içeri girdiğimde ayaklarına baktım. Birçok kişinin bizden farklı olarak ayakkabı ile evde dolaşmadığını anladığımdan beri hep buna dikkat ederdim. Anlaşılan onlar da evde ayakkabı giymiyordu. Ayakkabılarımı çıkartıp kapının önüne bıraktım.

Bakışlarının üstümde olduğunu hissedebiliyordum. İçeri geri döndüğümde tebessüm ederek bana bakıyordu "Oldukça dakiksin. Tam 18'de geldin"

Bir şey demeyerek sadece omuz silkmekle yetinmiştim o an. "Odamda çalışacağız. Şu taraftan" onu takip edip odasına gitmiştik. Tekli koltuklarından birine tam oturacakken odaya birisinin hızlıca girmesiyle oraya baktım.

"Hoşgeldin kızım. Hay maşallah pek de güzelmişsin, size yiyecek bir şeyler hazırladım. Çalışırken yersiniz" bu annesi olmalıydı. Ona şaşkınca bakarken Bulut'a ne kadar çok benzediğini fark ettim. Özellikle gözleri aynı annesiydi, oysa ben gözlerimi babamdan almıştım.

"Sağol anne, Denizle Ada ne yapıyor"

"Uyudular onlar oğlum, sizleri rahatsız etmesinler diye erken yatırdım. Rahat rahat çalışın, hadi Allah zihin açıklığı versin"

Kadın dışarıya çıktığında hala ona bakıyordum. Tamam etrafta sıcak ve iyi anneler olduğunu biliyordum, herkesin annesinin benimki gibi duygusuz bir pislik olmasını da beklemiyordum ama alışkın değildim. Şaşırmıştım.

"Başlayalım mı?" Bulut'un yanına geçip kitapları çıkarttım ve anlatmaya başladım.

Aradan geçen 35 dakika sonrasında sıkıntıdan gerçekten salatayı yemeye başlamıştım. Bulut çok yavaş çözüyordu ve yorgun olduğum için iyice uykumu getiriyordu bu durum. Biraz hareket etmenin iyi olacağını düşünüp kalktım oturduğum yerden. Etrafı incelemeye başladım. 

Odası gayet genişti ve masmavi duvarlarla kaplanmıştı. İnsanın içini huzurla dolduruyordu adeta. Saf bir huzur... 

Uzun ve büyük kitaplığı odasının yarısını kaplamıştı. Okumayı sevdiği her halinden belliydi. Gerçi Alpay da çoğu zaman Bulut için şiir gibi çocuk derdi. Hatırladığım söze tebessüm ederken kitaplarına göz atmaya devam ettim. Kitaplığın bölmelerinden birine konulmuş birkaç resim buldum.

Oldukça iyi yapılmış resimlerdi. Ona baktım. Kalkmış bana yaklaşıyordu.

"Çizimlerime bakmasaydın yaa. Pek güzel değiller." şakayla karışık sitemkar sözleriyle tekrar resimlere baktım. Şaka mı yapıyordu yoksa gerçekten kendini yetersiz mi görüyordu anlamadım ama bu resimler bayağı iyiydi.

"Saçmalıyorsun. Bunlar çok iyi." resimlere bakmaya devam ederken birden yanımda bitmişti. Bakışları benim üzerimdeydi, bunu hissetsem de umrumda değildi.

"Koskoca Alesya benim çizimlerimi mi övdü şimdi? Vay be, bugünleri de görecek miydim?"

Göz devirerek masaya geçtim. Her şeyin cılkını çıkartmaya bayılıyordu, aynı Alpay gibi. Erkeklerin hepsi böyle salak mıydı acaba?

Birkaç saat daha ders çalışıp bitirmiştik. Bugün uzun tutmuştuk çünkü sınav haftasına gireceğimiz için bir daha ona ders falan vermeyecektim. Sondu bu. SONUNDAA!!

Ders anlatırken boynumu o kadar hareketsiz tutmuştum ki uyuşmuştu. Döndüremiyordum bile şu an. Kafamı öylece tutup kendi kendime boynuma masaj yaparken duyduğum sesle kaskatı kesildim.

Bulut'un kardeşlerinden biri gelmiş uykulu bir şekilde mırıldanıyordu abisine. Geçmiş gözlerimin önüne doluşurken gözyaşlarımı zar zor tuttum ve kitaplarımı toplayıp ayağa kalktım. Bulut bir şeyler söylüyordu ama duymuyordum. Kapıdan çıkıp aklımdaki tek yere doğru yol aldım: Mezarlığa.

-

Yeni bölümle karşınızdayız~

Hikaye sizce nasıl gidiyor? Neler düşünüyorsunuz?

Merak ettiğimiz bir şey var, en sevdiğiniz karakter(ler) kim? Ben Fivi; Simge ve Alpay'a bayılıyorken, Nyx ise Alesya ve Alpay'a bayılıyor 😍

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın 💞

13. Bölümde görüşmek üzere~