Enzo."What did I tell you everytime na mag-aaway kayo ni Tita?" nagpamewang ako sa harapan nya while Lain is still treating her.
"Do not hurt yourself." she looks like a god damn kid that need to be taken care of , hindi ko rin maintindihan kung bakit ko sya inaalagaan ng ganito samantalang hindi naman ako ang nobyo nya.
And speaking of Juan , tinawagan ko nalang at sinabing hindi sya makakapunta dahil may urgent na nangyare sakanila. They have to go to Palawan in Three weeks. Mukhang may problema sa business nila duon.
Napasinghal nalang ako at tinignan sya.
"Look at you. Para kang batang kinulang sa bitamina , tsk tsk tsk Lain pakikuha ng tyane sa maliit kong drawer sa kwarto ko." Utos ko kay Lain at agad naman nyang sinunod , ako na naglagay ng mga band aid sa mga mababaw nyang sugat.
"This is way too far pre. Ang pagbabasag ng mga pinggan is way too far , alam mo naiinis na ako dyan sa ugali mong iyan." sabi ko at nilagyan ng betadine yung mga gasgas sa mukha nya.
"You can't blame me. Sumusobra na si Mommy , pinpanukha nya saakin na ako yung anay sa pamilya. But basically sarili nya yung tinutukoy nya , I tried to lower down my guard. Binubuksan ko na yung puso ko uli sakanya tapos ganon nanaman? I am so tired of listening that damn death of my sister." pagtataray nya , inabot naman agad saakin ni Lain yung tweezers na inutos ko ay sinimulang kunin yung mga bubog na nakabaon sa balat nya.
"Noona , I am so sorry." sagot naman ni Lain , ngumisi lang naman yung ate nya.
"No need to say sorry. Wala kang kasalanan para saaken." sagot naman nya , napabuntong hininga nalang ako at marahan na natanggal yung sang bubog na nakadikit sa panga nya
"You know pedeng magsabi ng aray." sarkastikong sabi ko , she just rolled her eyes and just glared at the ceiling.
"Hindi na ako marunong maka-ramdam ng saket , kase simula naman sa'pul palagi akong sinasaktan. Paulet-ulet walang mintis , ni isang paumanhin wala akong natanggap. Kaya sanay na ako , wala yang bubog na yan. Malayo sa utak ko yan." sagot nya natawa naman ako,
"Hindi ba dapat malayo sa atay?" sagot ko , tumawa rin si Lain sa kapalpakan nya.
"T-that's my own version! Malayo naman talaga yun sa utak ek tch." palusot nya , inasar lang namin sya ng inasar ni Lain hanggang sa matapos ko na tanggalin lahat ng bubog sa katawan nya.
"Hyung , I am freaking hungry. May pagkain ka ba dyan??" natawa ako sa sinabi ni lain , ganyan na ganyan yung mukha ng Ate nya sa tuwing matutulog dito sa unit ko.
"Actually nagprepare talaga ako. Kaya duon na tayo sa kusina." sambit ko at dinala na sila duon at kumain na.
Thea.
Hindi na ako nag dinner sa bahay , ayokong makipag-away kay Mommy ng nasa harap ng mga kaibigan ko at syempre sa pagkain.
Kaya nagkulong lang ako sa kwarto ko , nanonood ng 2gether the series. Kumatok naman bigla si Lain at inaya akong kumain sa baba pero hindi ako pumayag. Hindi nagpapigil si Lain at kaya sinamahan akong magkulong sa kwarto. Ganon din kasi sya tuwing hapunan kaya alam nya ang pakiramdam.
Lumuwag ang paghinga ko knowing tulog na ang mga kaibigan ko , it's past 10:00 kaya alam kong nasa kwarto na sila. Lalo na si Mommy , kaya inaya ko si Lain na sumama saaking tumakas which is planado talaga namin kaninang hapon pa.
Dahan-dahan kaming bumaba ni Lain hanggang sa parehas kaming nanigas sa kinatatayuan namin.
Fuck , bakit gising pa si Mommy?!
BINABASA MO ANG
The Gay has been forgotten
AléatoireWala na ba talaga akong karapatan para sumaya? Ang mga bakla ba talaga wala ng karapatan para gawin lahat ng gusto nila? Halos ikamatay ko ang kanyang pagkawala...lahat nalang talaga ng kasiyahan ko nakukuha , wala na. Pero dahil sa tinanggap ko nam...