Daha 6 yaşında ellerimizi kesip kan kardeşi olmuştuk ama kanlarımız uyuşmadığı için ben ona kan veremiyordum. Çaresizlik böyle bir şey olsa gerek. Filmlerdeki gibi camdan bir duvarın arkasından izleyemiyordum içeriyi.
Kısa bir süre sonra tanıdık sesler duymaya başladım. Çetin amca, babam, annem, hemen arkalarında haberi alan arkadaşlarımız bana doğru yürüyorlardı. Onları gördüğümde hemen ayağa kalktım. Çetin amcanın soğuktan gözlükleri buğulanmış ama yine de o buğular ağlamaktan kızarmış gözlerini saklayamamıştı. Bana sımsıkı sarıldı. Daha sonra üzerimde benimde o ana kadar fark etmediğim kan lekelerini fark etti. Annem ve babam hemen onu bir yere oturttu.
Annem de ağlıyordu. Çünkü en az benim kadar çok severdi Çağlayı. Üç kızım var derdi ve özellikle Çağlanın annesi Suzan teyze vefat ettikten sonra ilk onun ismini söylerdi. Kızlarımın isimleri Çağla, Deren ve Zeynep derdi.
Zeynep de gelmişti. Benim küçük kardeşim... Beni bütün hayatı boyunca Çağlayla paylaşmak zorunda kalsa da onu da bir abla bilmişti. Hatta bazen o da Çağla gibi sarışın olduğu için '' Biz öz kardeşiz. Sen üveysin. '' diye takılırlardı bana.
Acil müdahale odasının kapısı açıldı ve Çağlayı sedyeyle ameliyathaneye götürüyorlardı. Kapı kapanırken yerde Çağlanın kesilen saçlarını gördüm. Hemşireler üstüne basıp geçiyorlardı. İçim parçalandı. Çünkü o saçlar çocukken ikimizin hep aynı model yaptığımız saçlardı, benim ördüğüm, omzunda ağladığımda ve sarıldığımda burnuma kokusu gelen saçlardı. Bir kere de saçları için ağladım.
Doktor kaza sırasında yere çarptığı için başından darbe aldığını, kafatasında kırık olduğunu, beynin bir bölümünün zarar gördüğünü ve her an bir beyin kanaması olabileceğini söyleyerek ameliyathaneye girdi. O sırada babam, Çetin amca ve liseden arkadaşımız Kerem Çağla için kan veriyorlardı.
Zeynep'inde kanı uyuşuyordu ama daha 17 yaşında olduğu için kan veremiyordu. Hoş o da Çağla gibi iğne gördüğünde saklanacak delik arardı. Ama o gün '' Ablama kan vereceğim. '' diye tutturdu.
Çağla ameliyattayken hastane polisi ifademi almaya geldi. Ben kazayı görmediğimi ama o insan kalabalığında kazayı gören birilerinin olabileceğini söyledim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRMIZI BALON DEMETİ
JugendliteraturTüm hakları saklıdır... Yeni bölümler her cumartesi yüklenecektir... Okurken pasajlara ufakta olsa bir yorum bırakın ve düşüncelerinizi benimle paylaşın lütfen... Arkadaş seçilmiş kardeştir insana. Eğer sizin de varsa seçilmiş kardeşiniz ve nereden...
