Explaining Miracles Of Kismet (EX Series 2)

Kabanata 19

Paraan

Umiling ako. "Lola, ayoko pong ikasal," sabi ko. Ayokong ikasal sa lalakeng hindi si Cyrus.

Napahinto si lola sa pagkain at matalim akong tinignan. "At bakit naman? Iniisip ko lang ang magiging kinabukasan mo, ang lakas naman ng loob mong tumanggi."

"Lola, please. Ayoko pong maikasal sa taong hindi ko naman kilala." Papayag lang ako kung Cyrus ang lalakeng iyon. Pero imposible...

Umiling si lola at pinagpatuloy ang pagkain. "Kung 'yan lang problema mo ay hindi ako papayag na hindi ka maikasal. Tignan mo ang ate mo, nagkagustuhan kaagad sila ni Cyrus."

"Pero lola, hindi ko naman po kailangan ng asawa," mahina kong sabi dahil alam kong hindi ko na mababago ang isip ni lola. Kaya naman pala...

Binagsak ni lola ang kanyang mga kubyertos. "Nakapagdesisyon na ako, Katherine! Ikakasal ka sa ayaw at gusto mo!" sabi nya at umalis na sa dining room.

"It's okay, Katherine. I'm sure magugustuhan mo ang mapapangasawa mo. Kilalanin mo muna sya ng mabuti, malay mo magustuhan mo sya," sabi ni ate at ngumiti.

"Pero hindi mo ako kagaya, ate. Ikaw, kahit sinong lalake magugustuhan ka. Pero ako, bihira lang ang lalakeng gugustuhin ako at alam kong hindi ko na iyon mahahanap kahit kailan." Dahil nasa iyon na siya at hindi ko na mabawi.

Nawala ang ngiti ni ate.

"Katherine, pasensya na kung wala kaming nagawa sa desisyon ng lola mo. Hindi namin sya kayang pigilan sa mga desisyon nya at hindi ko alam kung bakit biglaan ang kagustuhan nyang magpakasal ka," sabi ni papa.

Tumingin ako sa kanya at ngumiti. "It's okay po. Tapos na po akong kumain. Babalik na po ako sa kwarto."

Hindi ko na napigilan ang luha ko habang pabalik sa kwarto.

Ayokong makasal kung hindi lang rin kay Cyrus...

Humiga ako sa kama at tinitigan ang singsing na hanggang ngayon ay nakasuot pa rin sa akin, mabuti na lang ay naibalik ito sa akin ni Mang Lino bilang kapalit daw kasi sinira niya ang wheelchair ko. Sya lang ang lalaking gusto kong pakasalan, sana maging mabait ang tadhana sa akin kahit isang beses pa. Gusto kong kami na lang ni Cyrus.

Bumukas ang pinto ng kwarto kaya pinunasan ko ang luha ko at inayos ang sarili.

Pumasok si ate at umupo sa harapan ko. "Anong gusto mong palabasin kanina? Na inagaw ko sa iyo si Cyrus?"

Umiling ako. "Wala akong sinasabing ganyan, ate."

"Pero ganoon ang gusto mong sabihin. Kung magpasalamat ka na lang sa akin dahil makakalabas ka na ng kulungan mo." Umirap siya.

Tinignan ko sya ng masama. "Kung ganoon, ikaw ang dahilan ng biglaang desisyon ni lola na ipakasal ako. Well, salamat ate, lalo mong ginawang miserable ang buhay ko."

Ngumisi sya at tumayo. "Hindi mo lang matanggap na sa akin ikakasal si Cyrus, swerte ko. E, ikaw, sinumpa ka ng panahon. Lumpo ka na nga, malas ka pa," sabi nya at tuluyan ng umalis. Napanganga ako sa inasal niya. Dahil lang sa isang lalake ay nagawa niya akong talikuran.

Napasabunot ako sa sarili ko sa sobrang inis. Hindi ko alam kung bakit nagkakaganyan si ate, wala akong balak agawin pa si Cyrus. Matagal ko na siyang sinukuan.

Bakit? Anong kasalanan ko sa kanya? Bakit nila ako pinapahirapan ng ganito?

Pumasok si lola sa kwarto at inabutan akong umiiyak.

"Anong iniiyak-iyak mo dyan? Napaka-arte mo!"

Hindi ako umimik dahil hindi rin naman sya makikinig sa mga sasabihin ko.